Jema
😅😅😅😅😅😅
Kasi ikaw eh!
Nanggugulat ka, ayan tuloy.
Nandito kami ngayon sa ospital.
Oo, ospital.
OA ng mga alagad niya eh.
Kasi naman tong si Deanna nanggugulat eh!
Nung tinakpan niya ang mata ko, nag-automatic ang mga kamay ko. Na-shoulder back toss ko siya.
Paglagpak niya sa harapan ko, nawalan siya bigla ng malay.
Tapos pagdating ni Mario, nataranta siya at nagtawag ng mga bodyguards yata ni Deanna yun.
Tulog pa rin si Deanna. Si Maddie nasa hotel na. Dun kasi kami tumutuloy ngayon.
Sa totoo lang, parang ang tagal na ni Deanna na natutulog. Tatlong oras na eh. Di ko pa rin siya iniiwan.
This is our only chance to patch things up. Malabo siguro na matanggap ako sa ALE. Ang daming magagaling at naglalaro na talaga since high school. They will announce who made it in the team the day after tomorrow.
Di man ako makapasok, I owe Deanna an explanation. At ito lang yung chance ko.
I have a story in mind...
Wala akong balak sabihin sa kanya yung totoong dahilan kung bakit naputol ang communication namin.
Nakangiti sa akin si Mario habang papasok dito sa kuwarto.
Sa akin talaga siya nakatingin eh.
Tapos kinuha niya yung cellphone niya at tinapat sa tenga niya.
"Hello Sir? Ah, papunta na po kayo? Sige po! Di pa rin po kasi nagkakamalay si Boss D eh...."
Biglang gumalaw si Deanna.
😏😏😏
"Ah ganun po ba? Sige po kakausapin ko na po yung doktor. Saan po itatransfer si Boss D?"
Nakangiti si Mario habang nagsasalita. Kumikindat-kindat siya sa akin.
Ah....
Lokong Deanna to ah..
"Mario aalis na ko ha. Babalik na kasi ako ng Davao tomorrow morning. Sige maiwan ko na kayo. Pakisabi kay Deanna pasensya na."
Naglakad ako papuntang pinto at binagsak ang pinto.
Pero di ako lumabas.
Biglang bumangon si Deanna.
"Mario habulin mo si Jessica! Get her num---"
😒😒😒
Sira ulo...
"Ano to Deanna? Anong trip to?"
Magpaliwanag ka bago ko maasar!
"Sorry Jessica! It's just that..."
"Nahihiya ako sayo kasi nagpass out ako eh! Sorry na please?"
