အပိုင်း - ၃၈ (Zawgyi + Unicode)

Start from the beginning
                                    

သို႔ေပမယ့္ ခုက်ေတာ့ သူ႔အမူအယာက ‘ငါအရမ္းတင္းေနတယ္’ဆိုတာကို စာလုံးႀကီးႀကီးနဲ႔ ထင္းေနေအာင္ေရးထားသလိုပဲ။

“သခင္၊ ကြၽန္မသခင့္ကို ဘယ္လိုေတြးရမွန္းမသိေတာ့ဘူး.. တကယ္လို႔သခင္ကေၾကာက္တတ္တယ္ေျပာရေအာင္လည္း ဘယ္အရာမဆို ရင္ဆိုင္ရဲၿပီး လုပ္ကိုင္ရဲတယ္၊ တကယ္လို႔သတၱိရွိတယ္ေျပာရေအာင္လည္း တခါတေလဆို သခင့္လုပ္ရပ္ကိုပဲ သခင္ကျပန္ၿပီးေနာင္တရေနျပန္ေရာ” ေရွာင္လင္းေျပာလိုက္တယ္ “သခင့္ရဲ႕ရွိလိုက္ မရွိလိုက္သတၱိေၾကာင့္ သခင့္ကိုဘယ္လိုေတြးေပးရမွန္း တကယ္ကိုမသိေတာ့ဘူး”

ပိုင္ရန္က “ငါ့ရဲ႕လုပ္ရပ္ကေအာင္ျမင္လိမ့္မယ္လို႔ ရဲရဲႀကီးထင္ခဲ့တာကိုး.. ဒါေပမယ့္ သူ႔မ်က္ႏွာကိုၾကည့္ေလ၊ အေနာက္ပိုင္းနတ္ဆိုးအရွင္ သူ႔ကိုထိပ္တိုက္လာၿပီးတိုက္ခိုက္တုန္းကေတာင္ အဲ့ေလာက္႐ုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ျဖစ္မေနတာ.. ငါသူ႔ကိုမႀကိဳက္ဘူးလို႔ အမွန္တိုင္းေလးပဲေျပာလိုက္တာကို အဲ့တာသူကဘာလို႔ေပါက္ကြဲေနရတာလဲ?”

ေရွာင္လင္းလည္း သူ႔ေျပာၾကားခ်က္ကိုၾကားေတာ့ အဲ့တာကတမ်ိဳးႀကီးပဲလို႔ ေတြးမိလိုက္တယ္ “သခင္ေျပာတာဟုတ္သားပဲ.. သခင္ကသူ႔ကိုလိုက္ေႏွာင့္ယွက္သလိုျဖစ္တာေၾကာင့္ သခင္သူ႔ကိုႀကိဳက္ေနတာကို သူစိုးရိမ္ေနခဲ့တာ.. အခုသခင္သူ႔ကို မႀကိဳက္ေတာ့ဘူးဆိုတာ သူနားလည္သြားၿပီပဲ သူေပ်ာ္သင့္တယ္ေလ.. အဲ့တာဘာေၾကာင့္ ေဒါသထြက္ေနတာလဲ? မဟုတ္မွ…”

“မဟုတ္မွ ဘာလဲ?”

“အဲ့လိုႀကီးျဖစ္ႏိုင္တယ္လို႔ေတာ့လည္း ကြၽန္မမထင္ဘူး”

“ေသာက္ရမ္း မင္းဘာေတြေျပာေနတာလဲ? မင္းတကယ္လူကိုစိတ္လႈပ္ရွားေအာင္ လာလုပ္ေနတယ္”

“မဟုတ္မွ သူကသခင့္ကိုျပန္ႀကိဳက္ေနၿပီျဖစ္လို႔ သူအရမ္းေဒါသထြက္တာဆိုရင္ေကာ…”

“မျဖစ္ႏိုင္တာ”

“ကြၽန္မလည္း မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလို႔ ထင္ပါတယ္”

ႏွစ္ေယာက္လုံးေျပာၿပီးေတာ့ စိတ္ရႈပ္ေထြးစြာနဲ႔ ႏွစ္ဦးသားတိတ္ဆိတ္သြားတယ္။

နတ်ဆိုးဘုရင်ကြီးက ငါလေးသူ့ကိုတိတ်တိတ်ပုန်းချစ်နေတာလို့ ထင်နေတယ် {Complete}Where stories live. Discover now