Stuck Between Two Hearts

Chapter 17

Hindi ko pa nalalagay ang saakin nang bigla na lang bumukas ang pintuan sa kwarto kung nasaan kami.

Ang bilis nang tibok ng puso ko nang may pumasok biglang mga lalaki na may malalaking katawan at isang babae.

Lahat sila ay nakamaskara kaya hindi ko alam kung sino ang mga taong nasa harapan namin ngayon. At dahil hindi ko malaman ang mukha nila, tinignan kong mabuti ang maskarang nakasuot sakanila dahil naaninag kong magkakapareha ang mga ito.

Normal naman kung titignan pero nakakabahala rin dahil ang design nito ay puso sa gitna na may nakapalibot na ahas.

"So gising na pala kayo.." sabi bigla. Ang alam ko ay iyong babae ang nagsalita. Hindi ko kasi malaman dahil ang boses nila ay parang robot na animo'y parang nakarecord.

"What do you want?" Matapang na sabi ko. Alam ko kasing may gusto sila saamin eh. Dahil kung hindi bakit nila kami dudukutin?Ano iyon trip-trip lang?

Kahit hindi ko alam ang pakay nila ay nanggigigil na ako. Kung noong una ay natatakot ako, ngayon hindi na. Mga duwag pala sila eh. Hindi sila marunong lumaban ng patas.

"I want you dead.." sagot nito.

"Why?"

"Because you ruin my life!" Sigaw nito sa harapan ko. Napapikit ako dahil sa kaingayam niya. Wala naman akong nagawa para magalit siya ng ganito.

"I don't even know you." Walang emosiyong sabi ko. Kung ang mga karamihan ay natatakot sila dahil nakasalalay ang kanilang mga buhay pwes ako hindi.

Pero parang may bagay na pumasok sa isipan ko. Hindi ko nga pala dapat galitin ang mga ito dahil baka saktan nila sila Lili at Jam. At iyon ang pinaka-kinakatakutan ko.

"I don't care. I just want you dead!" She said angrily. Dahil sa pagkasigaw niya malalaman mo talagang galit na galit siya.

Kung gusto niya ang patayan, edi dapat pagkadukot palang saamin ay pinatay na niya ako. Pero bakit hanggang ngayon buhay pa kami? O kaya ako?

Isip Vanilla isip. Kailangan kong makaisip ng plano para makaalis kami dito. At kahit gusto kong malaman kung sino ang mga taong ito ay hindi ko magawa dahil alam kong armado sila.

Oo pala!! Iyong tawag! Sana naman sinagot nila iyong tawag namin. Pasimple ko itong tinignan at nakita kong sinagot nga nila at alam kong narinig nila kanina lahat ng pinag-usapan namin.

Kailangan kong ilarawan kung asaan kami. So that they know where to find us. Tumingin ako sa paligid. Feeling ko abandonado na itong lugar kung asaan kami dahil kahit madilim kitang kita ko ang mga alikabok na nagkalat sa buong silid.

"Tara na sa labas baka kung ano pa ang magawa ko sakanila." Sabi noong babae at umalis na nga sa kwarto kung nasaan kami. Pagkasarang-pagkasara nila dali dali kong tinanggal ang gapos ko at kinuha ang maliit na telepono.

"Can you hear me?" napapaos kong sabi sa kabilang linya.

"Oh sh*t Vanilla!! Is that you?!?!" Natatarantang sabi ni Sage. Boses niya kasi ang narinig ko.

"Where are you?! Kanina pa namin kayo hinahanap.." Sabi naman ni Thorn. "I'm so damn worried right now Xavier. Anong nangyayari diyan?Bakit ganon ang narinig namin kanina--"

"Guys please ako muna. Mamaya ko na lang ikwekwento lahat. Sa ngayon hanapin niyo muna kung nasaan kami." singit kong sabi. Dumungaw ako sa pader at may nakita akong maliit na bintana pero masyado itong mataas.

"Lili, Jam buhatin niyo ako para makasilip ako sa maliit na bintana." sabi ko sa dalawa.

Dali dali naman nila akong binuhat iyong parang ano sa cheerdance. At nararamdamang kong nanginginig sila pero nilalabanan parin nila ito. Hanga din ako sakanila talagang they are my girls, tatapang nila eh.