Öncelikle sıradaki bölümü Aksu için yazacağımı bildirmek istedim. Biliyorsunuz bir hikayeye daha başladım ve eş zamanlı yazıyorum. Kevser isimli hikayemede göz atarsanız çok sevinirim.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Tanıtım
O yoksulluğa doğmuş bir kız. O anne rahmine düşer düşmez babasını, doğar doğmaz da annesini kaybetmiş bir çocuk. Ölen annesinin ismini taşıyan nadir çocuklardanda bir tanesi Kevser. Hayatta sahip olduğu tek yakınları yaşlı anneannesi ve dedesi. Dedesi elim bir kazaya kurban gidince yaşlı anneannesininde kalbi dayanamamış o da yalnız bırakmıştı Kevseri. Dedesinin katili Kevser'in herşeyi olabilir miydi? İşte bunu zaman gösterecekti.
***
Tunç babasının aslan oğlu, annesinin birtanesiydi. Yirmi yaşında delikanlı adam olmuş bir türlü uslanmamıştı. Okulu bitmediği için babasının şirketine de pek uğramıyor gününü gün ederek geçiriyordu bütün vaktini. Ta ki o güne kadar. O gün Tunç bu zamana kadar işlediği kabahatlerin en büyüğünü işlemişti. Birinin hayatına mal olacağını bilse hiç kalkışırmıydı böyle birşeye. Asla! İşin adli kısmı halledilirdi ama ya vicdani kısmı işte onun imkanı yoktu.
***
Hayat onları bir şekilde bir araya getirmişti. Tunç etrafında istemediği bu küçük köylü kızının altı yıl gibi bir sürede bu denli evrim geçirip genç ve alımlı bir avukat olduğunu görünce yine ondan nefret edebilecek miydi? Kalbine söz geçirebilirse neden olmasın. Altı yıl boyunca yurtdışında kalmış ama yine de kaderinden kaçamamıştı. Onun imtihanı yeni başlıyordu.
Alıntı
Aniden kızın belindeki elini çözerek karanlıkta parlayan gözlerine baktı önce sonra diğer eliyle kızın elini tutup adeta sürüklemeye başladı. Kevser anın verdiği şaşkınlığını atmaya çalışırken Tunç kızı kendi odasına getirip kapıyı kapatmıştı bile.
"Ne yapıyorsun sen kafayı mı yedin bırak beni."
Tunç kızı kapının arkasına yaslayıp geldiği günden beri yapmak istediği şeyi yaptı. Burnunu kızın boynuna gömerken daha sonra bunu sarhoşluğuna verir olur biterdi. Kızın kokusuna bulanan burnunu boynuna sürttü. Kevser kalbinin dizginlerini kaybetmiş sarhoş bir adama nasıl müsemma gösterdiğini bile düşünecek hali kalmamıştı.
Ne kokuyorsun kızım sen kafayı bulmak için bu kadar içmeseydim keşke bu koku yeterde artardı beni benden almaya."
