"Bilmiyorum. Ne olduysa bir anda oldu. Biz Emre'yle holdingden içeriye giriyorduk ki bir anda silahlar patladı ve Emre önüme atladı. Baba hedef bendim. Eğer Emre, kahramanlık yapıp önüme atlamasaydı şuanda orada yatan ben olacaktım. Keşke de olsaydım..."

"Sakin ol, dövünmek bir çare değil. Şimdi iyi düşün son zamanlarda seni ya da sizden birini tehdit eden birileri oldu mu?"

"Son günlerde hayır, ama genel olarak hep gözdağı vermeye çalışan köpekler oldu. Onlarsa her zaman havlayıp havlayıp susan cinslerdi... Baba bu defa başka bir şey var. Bu konunun işle alakalı olduğunu hiç sanmıyorum. Biri beni ortadan kaldırmak istedi ama kim?"

"Tamam, sen o tarafı hiç düşünme ben o köpekleri bulup icabına bakarım. Sen sadece kardeşinin, karının en önemlisi de Emre'nin güvenliğini sağla. Bir kere bu yola başvuran amacını ulaşmadan durmaz..." Bende durmayacaktım bende onları bulana kadar durmayacaktım.

Babamla olan konuşmamızın ardından babam adamlarına dışarıya dağılmalarını söylerken koridor Eda'nın sesiyle çınladı. Eda ilk önce bana koşarak "Nerde... Abi Emre nerde?" diye sormuş bende bir şey söyleyememiştim.

Benden cevap alamayan Eda babamı fark ederek yanına gidip "Babam, Emre nerde iyi mi?" diye sorduğunda geriden Bahar bize doğru geliyordu. "Kızım önce sakin ol. Emre şuan ameliyathane de doktorlar müdahale ediyor..." Ben Bahar'ın yanına gideceğim sırada Eda yaşlı gözleriyle önce kapıya bakmış sonra da koşarak acilin kapsına vurunca araya girerek belinden tutmuştum.

"Bırak! Bırak beni abi içeriye gidecem... Bırak beni içeriye girip kendi gözlerimle görecem..."

Eda'nın belinden tutup kaldırdığımda Bahar da bir köşede ağlıyordu. Kardeşimi kenara çekip sakinleşmesi için saçlarından öptüm. "Sakin ol... Sakin olursan sana bir şey vereceğim..." Kollarımın arasında çırpınan Eda daha çok bocalayınca "Emre sana bir şey vermemi istedi..." Emre'nin adını duyunca bağırmayı kestiği gibi cebelleşmeyi de kesip durağanlaştı. Bende onu yavaşça bırakınca kardeşime kendime çevirdim...

"Emre sana hediye almış... Bir kolye..."

Cebimden çıkardığım kolyeyi ona uzatırken gözlerinden daha çok yaşlar düşmeye başladı. Elleri titrerken kolyeye parmak uçlarında tutup net görebilmek adına gözyaşlarını silip burnunu çekti. "Neden? Neden o vermedi? Ben ondan istiyordum. Benim her beklentim ondandı. Neden bana geç kaldı abi nende ben ona gidemiyorum?"

"Eda'm güzel kardeşim sakin olup dua et."

"Hayır... Burada durup ondan kötü haber beklemeyeceğim..." Bir kez daha acil kapısına koşup vurmaya başlayınca gözüm kalbini tutan Vedat Amcaya gitti... "Vedat Amca iyi misin?" Babamda soluğu yanımda alırken hemşire diye bağırmış. Sesi kesilen Eda da korku dolu gözlerle yanımıza gelerek Bahar'a sarılmıştı.

Hemşireden sonra doktor gelerek ilk müdahaleyi yapmıştı. Babam Vedat Amcayı yalnız bırakmayarak yanında gidince iki ağlak kadınla baş başa kalmıştım. İkisini birden kollarımın altına alırken Bahar'a da sakin olmasına dair sözler söylemiştim. O sırada korumalardan biri yanıma gelerek baş işareti yapmış. Bende kızları bırakıp yanına doğru gitmiştim.

"Bora Bey adamaların yerini tespit ettik ne yapalım?"

Öldürün derdim de o şeref bana aitti. Karıma ve kardeşime bakarken Bahar'ın gözü beni bulmuştu. Emre'den de ses soluk yoktu. En azından iyi haber alsaydım içim rahat olacaktı. Olaya babamı dahil etsem işin içinden çıkamazdım. O sırada Bahar eli karnında iki büklüm olunca Eda daha çok korkarak bağırmış bende soluğu yanında alarak "Bahar'ım."demiştim demesine de Bahar'ın kucağıma yığılması bir olmuştu...

Karımı kucağıma alarak "Gidin işlerinizi halledin ben ilk fırsatta geleceğim..." demiştim. Korumalar giderken bende bir yandan koşturup "Eda burada kal. Acil bir şeye ihtiyaç olur..." demiştim. Büyük ihtimalle Bahar'ın tansiyonu falan düşmüş olmalıydı.

Ne düşeceğimi bilmeden doktor diye bağırdım. Emre bir yandan Vedat amca bir yandan şimdi de Bahar kötü olunca bende ipler kopmuştu.

"Hamile... Karım hamile!"




Aşk bedenlerin değil, ruhların birleşmesiyle sonsuzluğa ulaşır...


ÜZÜLEREK SÖYLÜYORUM Kİ KEŞKE EDA'YI ORADA YALNIZ BIRAKMASAYDI.



FİNAL DİYE SAKIN ÜZÜLMEYİN ÇÜNKÜ EN AZINDAN ÜÇ BÖLÜMÜMÜZ DAHA VAR....

SİZİ SEVİYORUM TAKİPTE KALIN...

İnstgram: Sldakser



















....













KIZIL  👑 Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin