"Beni... Bir zamanlar seviyorum dediğin adamı vurdun zerre canın yanmadı..."
Bahar kollarını kavuşturup dik dik bakarken elimden dişlerimi sıkmaktan başka hiçbir şey gelmiyordu... Bu kız Bahar olabilir miydi? Sadece kısa bir süre de başka bir kadına dönüşebilir miydi?
"Senin için seni korumak adına yine vuruldum için soğumadı. Zerre vicdan azabı duymadın? "diye sorduğumda yine kayıtsız kalmıştı.
Bana cevap vermeye dahi tenezzül etmezken ben neyin savaşı içindeydim.
"Ben buraya gelmiş sana diyorum ki Emre bir haltlar çeviriyor. Yurt dışına çıktıktan sonra çok değişti. Karşımıza sevgili adına kendi çalışanımı çıkardığı günden belli şüpheleniyorum diyorum. Sense kayıtsız kalıyorsun. Bana ne diyorsun öyle mi?"
"Evet, beni ne sen ne de aile sorunların ilgilendirmiyor..."
"Bitti!"
Yeter artık! Ben karnında kimden taşıdığı belli olmayan çocuğa bile babalık yapmaya hazırken yeter artık! Bu kadına daha fazla tahammül edemeyecektim.
"Bitti. Senle olan bütün bağım şu saniyeden sonra son buldu. Artık mutlu ol. Karşında seni seven adam yok artık!"
BAZEN SEVMEK YETMEZ BAZEN TEK BAŞINA SEVMEK HİÇ YETMEZ...
İŞTE BİZİM HİKAYEMİZDE BURAYA KADARDI.
KIZIL VE BENİM İÇİN YAZILAN SONA GELMİŞTİK...
ÜZGÜNÜM BEN SAVAŞTIM... BEN ÇOK SAVAŞTIM...
Attığım şiiri dinleyelim lütfen!
#NazimHikmet ♡♥
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KIZIL 👑
Teen Fiction© Tüm hakları saklıdır Kitap şarkısı: CAN KAZAZ - Sürsün Bahar Az sözle çok şey anlatacaksın. Sadece, Seni seviyorum diyeceksin ama öyle her zaman değil, yalnızca hissettiğinde.
