FANGIRL.

36

"Jeonghan, ok ka lang??"

Nag-aalala kong tanong. Muling napatingin sa akin si Jeonghan at nagulat ako ng makita kong may mga luha ng tumutulo galing sa mata nya. Teka bakit sya umiiyak? Mas lalo akong nag-alala sa kanya.

"Jeongha–"

"Yuna...gusto kita..."

Bigla nyang sabi dahilan para mas lalo akong magulat. Nanlaki naman tong mga mata ko ng dahil dun.

"A-ano?"

Nauutal kong tanong at di naman kumibo si Jeonghan at nanatili lang nakatingin sa akin. Tears came pouring down his cheeks. Habang tumatagal ay mas lalo akong nasasaktan na makita syang umiiyak kasi first time ko palang sya makitang umiyak. Pinunasan nya yung mga luha sa mata nya at ngumiti sa akin.

"Mauuna na ako."

"Jeonghan–"

Naputol sasabihin ko ng tumalikod na sya sa akin at mabilis na naglakad palayo. Wala na akong nagawa kundi ang mapahinga nalang ng malalim habang pinagmamasdan ko syang unti-unting lumalayo.

Jeonghan....

•·················•·················•

Malapit ng mag hating gabi at di pa rin ako makatulog. Nakaupo ako sa may study table ko habang nakatanaw sa labas ng bintana, pinagmamasdan yung kabilugan ng buwan at mga kumikinang na mga bituin.

Hanggang ngayon naiisip ko pa rin yung sinabi ni Jeonghan. At naiisip ko rin kung paano nya ako tignan diretso sa aking mata ng sabihan nya iyon. I don't know why but his eyes tells something. I see pain. Naramdaman ko ang pagkirot ng puso ko. Di ko akalain na magugustuhan ako ni Jeonghan. Sa buong year na magkakasama kami, di ko akalain na magugustuhan nya ako.

Jeonghan and I are very close friends.

But I didn't knew that I'm just more than a friend to him.

Naisipan kong tawagan sya kaya kinuha ko cellphone ko at pinindot ang number nya sa contacts. Ng mapindot ko na ang call ay kaagad ko itinapat sa aking tenga yung cellphone ko at hinintay na sagutin nya tawag ko. Hinihiling ko na sana gising pa sya pero ng masabi na unavailable ay napabuntong hininga nalang ako. Baka natutulog na sya.

Naisipan ko na rin matulog dahil may klase pa kami bukas kaya pinatay ko na yung maliit na lamp sa study table ko at dumiretso na sa kama. Ng makahiga ako ay narinig ko ang pagtunog ng cellphone ko, senyales na may nag-message sa akin. Kinuha ko iyon at nagulat ako ng makita ko pangalan ni Jun sa notification.

Wen Junhui send you a message

Inopen ko agad message nya at binasa:

Jun
can't sleep?

Napakagat ako sa aking labi at nagtype ng reply.

•·················•·················•

Yuna
oo :(

Jun
same

Jun
so, what's bothering you?

Yuna
wala naman

Yuna
may iniisip lang ako but it's not important

Yuna
ikaw?

Jun
may iniisip lang rin

Jun
sa totoo lang, ilang araw ko ng naiisip to

Jun
kaya di ako makatulog ng maayos

Yuna
sad

Yuna
ano ba iniisip mo?

Jun
i'd rather not share it to you, sorry

Yuna
hmm ok choice mo naman yun

Jun
so, musta naman?

Yuna
ok lang, humihinga pa rin naman haha

Jun
you need sleep

Yuna
yeah

Yuna
osya, matutulog na ako. goodnight jun!

Jun
goodnight, sleep well.

•·················•·················•

Saglit akong natulalal ng dahil dun sa huling reply ni Jun. Dahil dun, naramdaman ko ang pagbilis ng tibok ng puso ko. Come to think of it, first time ko lang rin makachat si Jun. Napangiti nalang ako at pinatay na cellhphone ko. I closed my eyes and forced myself to sleep.

Pero hanggang ngayon naaalala ko pa rin yung sinabi ni Jeonghan...

...

an: hey hey hey, yo–