VII

233 5 0
                                    

Ever since Sienna left, Vito promised himself he was never going back home to Flademia, ever again. He felt lost with his life now and have had decided that he was just gonna get old there in his ship, sailing the world until he draw his last breath.

But the sudden news about his Uncle Kevan came just hours after their vessel docked at the Flademian port. Kababalik pa lamang nila ng bansa, masamang balita na agad ang sumalubong sa kanila ng kanyang kapatid. He and his brother had no choice but to rushed to Kerrigansburg Manor right away, where Uncle Kevan resided.

But when they got there, it was already late. Uncle Kevan was already gone. Pakiramdam niya ay napakawalang-silbi talaga niya nang mga oras na iyon. Ganoong-ganoon rin mismo kasi ang nangyari noon. When he left and got back, his father was already gone. Ni hindi niya nagawang nagpalaam rito lalo na't ni hindi man lang sila nabigyan noon ng pagkakataong mag-ama na makapag-usap man lang sa huling pagkakataon gayung nagkasamaan sila ng loob bago siya umalis at iwan ito at ang kanyang pamilya.

Nanghihinayang siya. His uncle's doctor already sent him a message a couple of months ago he never responded to it. Hindi man lang siya nag-abalang umuwi upang tignan ang lagay nito ng kanyang tiyo. Masyado siyang naging panatag at marahil, nasanay narin pagkat lagi naman itong may nagkakasakit noon. Inisip niyang gagaling rin ito kalaunan kagaya ng palaging nangyayari.

Right there and then, he was declared as the new Duke of Kerrigansburg. Walang naiwang anak na lalaki ang kanyang Uncle, ang kanyang ama naman na suunod sana rito ay nauna nang pumanaw ilang buwan na ang nakalilipas. He was the next in line. Wala naman siyang magagawa kung hindi tanggapin ang titolo. Iyon na lamang ang magagawa niya ngayon lalo na't malaki ang pagkukulang niya sa kanyang ama't tiyo.

Naiyukom niya ang kanyang kamao, labis na pinipigilang mapaluha. His father was right about him. He was too stupid for his own good. Na nang dahil sa iisang babae, halos hibang na siya at dito na umiikot ang mundo niya.

Totoo naman kasi. His life basically revolved around Sienna the past couple of weeks. Sa sobrang pagmamahal niya para rito, halos hindi na niya napagtuunan pa ng pansin ang iba pa niyang mga responsibilidad na labas sa kanyang trabaho, ang kanyang pamilya.

But Sienna was not to blame. He just loved her, so damn much. Too much that the thought of her having another man back home didn't occur to him. He was blinded because all that mattered to him was his feelings for her.

Dahil doon ay nadagdagan ang pagtatampo niya sa babae. Sa kaalamang kayang niyanh iisang-tabi ang lahat para dito, ito naman ay nagawa siyang iwan nang ganoon na lamang at sumama roon sa Dalton na iyon.

He didn't hate her for that. He just hated the fact that he was still willing to go through the same shit knowing that he would have a chance to be with her again. He was really that stupid. He sighed. He knew he needed to talk to Sienna somehow. He needed closure. Alam niyang hindi siya patatahimikin ng kanyang sarili kung hindi niya ito makausap muli.

So he searched for her. All she knew about Sienna was her full name. Iyon kasi ang impormasyon na ibinigay sa kanya ni Tasha noon nang ipagawa niya ito ng pekeng visa noon sa Japan. He didn't knew her address, maybe he heard it once but he already forgot about it.

But it was not that hard to find who Sienna Jane Durnham really was. Lamang ay hindi rin siya makapaniwala sa mga impormasyong kanyang nakalap.

He found out that she was not just an ordinary girl who wanted to wander around the world because she wanted escaping something from somewhere. He found out that she was a proper lady in the society, one of the highest ranking in Flademia. She was Lady Sienna Jane, the daughter of Her Royal Highness, the Marchioness Royal, the a niece to the Queen. Sienna was basically a princess.

Flademian Monarchy 9: Sienna JaneWhere stories live. Discover now