Flademian Monarchy 9: Sienna Jane

II

Napapikit si Sienna. Wala siyang magawa nang halos akayin siya pabalik sa barko ng lalaking antipatikong nagpakilalang kapitan kanyang pinagpuslitang sakyan.

Hindi naman kasi niya akalaing mahuhuli siya nito, sa dinami-dami ng tao roon, ang lalaking pang iyon na kapitan pa ng barko. Pakiramdam niya, talagang labis ang kanyang kamalasan ngayon. Nasa ibaba na siya, maglalakad nalang papaalis ngunit ano pa ang nangyari? Ito pa ang nakabunggo niya.

"Can you just not touch me? I'm not gonna run away. I promise." Sabi niya sa lalaki. Hindi niya tiyak ngunit tila saglit niya itong nakitaan ng paglambot ng ekspresyon na mabilis naman ding nagbalik sa pagkunot ng noo nito.

Agad namang binitawan ng lalaki ang brasong niyang hawak-hawak nito. Marahil ay namamalik-mata lamang siya. Malabo ang kanyang nakita. Ang basa niya sa lalaki ay masyado itong istriktong, hindi marunong ngumiti. Palaging seryoso.

"Sino ka at bakit ka pumuslit dito sa barko ko?" Maastang tanong nito. Talagang akala mo ay hari ito kung magsalita.

"Someone is looking for me back in Flademia. I need to get away, fast. Wala akong ibang choice. Sa dami ng tao, wala nang nagpapasakay sa mga roro."

"Then why are you running away? Siguro may nagawan ka ng atraso kaya ka tumatakas, 'no? Tapos, pinaghahahanap kana ngayon kaya dito ka sa barko ko napunta, gano'n ba?" Muli, halos mapanganga siya sa mga ideyang iyon ng lalaking ito na hindi niya alam kung saan nito nakukuha. Masyado itong mapanghusga gayung wala naman itong alam. Ni hindi naman siya nito kilala.

"I have my reasons. Reasons that I've no plans on sharing with people who didn't even know my name but has the guts to judge me like I'm some sort of criminal." Sabi niya rito. Mababa man ang kanyang tinig, hindi maganda tingin naman ang ipinukol niya rito dahil sa mga sinabi nitong iyon sa kanya. Anong karapatan nito husgahan siya nang ganoon?

Tila saglit niya muling nakita ang paglambot ng ekspresyon nito. But he looked away so quickly that she didn't had the chance to confirm it herself. Napabuga ito at kinuha ang radio transmitter at tinawagan ang dalawang lalaking wala siyang ideya kung sino. Pinapunta nito ang mga tinawagan nito sa kinaroroonan nila at mayamaya ay dumating narin roon ang dalawang lalaking kausap nito sa radyo.

Ilang beses siyang napalunok ngunit ginawa niya ang lahat upang hindi mag-react sa harapan ng kapitan. Ang mga tinawagan pala nito sa radyo ay ang pahenanteng tumulong sa kanya at ang kasamahan nito. Ilang beses siyang napapikit. Iniisip niyang baka mawalan pa ang mga ito ng trabaho nang dahil sa kanya.

"Sila ba ang tumulong sayo pagpuslit dito sa barko?"

"I don't even know them." Labas sa ilong na agad niyang tugon dito. Hindi niya ugaling magsinungaling kaya't hindi niya sigurado kung nawiwila sa kanya ngayon ang kapitan. Hindi niya akalaing tatawa ng pagak ang kapitan na tila isang kalokohan ang kanyang sinabi. Ni katiting, malinaw na hindi ito naniwala sa kanya.

"Why are you protecting them? You don't even know them!" Sabi pa ng kapitan, tila pinagagalitan siya.

"Well, more than I know you!" Hindi na niya napigilan, bahagya naring tumaas ang kanyang tinig. Paano ba naman kasi, kung itrato siya nito ay parang utang na loob niya rito ang ginaganoon siya nito ngayon. Na para bang tauhan rin siya nito. Sino ba ito?

"Listen, if you admit to me now that they are the ones who let you inside this vessel, I'm not gonna terminate their contracts. I'm just gonna punish them according to the rules of this ship. Confess now before I even change my mind." Sabi ng kapitan, tila mas naging seryoso. Mukhang hindi na ito nagbibiro.

Sa kabila ng pagiging antipatiko nito at mapanghusga, pakiramdam niya ay kaya niyang panghawakan ang mga salita nito. Tumango siya rito at inamin narin na ang pahinante at ang kasamahan nito ang tumulong sa kanya upang makasakay roon. Iyon lang naman ang gusto niya, ang masiguradong hindi mawawalan ng trabaho ang mga ito dahil sa kagagawan niya.