The maze runner

Hoofdstuk.1

Met een schok wordt ik wakker. Ik zit in een donkere ruimte, het lijkt wel een kooi. Dan ineens begint de kooi te bewegen, steeds sneller. Ik probeer op te staan en het lukt. ik kijk om me heen. Ik weet niet waar ik ben, wat dit is en waar ik naartoe ga. Mijn ogen beginnen te wennen aan het donker en ik zie allemaal kisten om me heen staan. Er staat iets op geschreven maar kan het nog net niet lezen. dan kijk ik boven me. ik zie een einde komen aan de schacht, maar de lift vertraagt niet. ik duik in een hoek. dan ineens staat de lift stil. ik probeer mijn evenwicht te houden maar het is tevergeefs, ik stoot mijn hoofd tegen een van de kratten. ik grijp naar mijn hoofd, en meteen wordt ik duizelig. boven me gaat het plafond open en er komt een felle straal licht naar binnen. dan word het me te veel en val ik op de grond, alles word zwart.

'Food arrived', roept een jongen lachend, het is Gally. De hele groep lacht mee. 'wie is er vandaag aan de beurt?' Newt steekt zijn hand op, 'vandaag is het aan mij de eer.' de jongens lopen naar elkaar toe en geven elkaar een high-five. Newt maakt de deuren open. iedereen rent op de box af om mee te helpen. de kratten met eten zijn namelijk niet al te licht. Ze wachten totdat Newt begint met aangeven, maar er komen geen kratten uit. 'Het is een meisje!' Roept Newt. Teresa schrikt, een nieuwe greenie, en ook nog een meisje, maar dat kan niet zij was toch de laatste. 'alweer bewusteloos jongens!' Teresa loopt naar voren. Op de kratten ligt een briefje. Newt pakt het en leest het hardop voor. 'SORRY, WIJ MAKEN OOK WEL EENS FOUTEN, ZIJ IS DE LAATSTE VOOR ALTIJD.'

Ik word wakker en doe langzaam mijn ogen open. ik schrik me kapot, er staat een hele groep jongens boven me. er staat er zelfs een bij me in de kooi. ik probeer langzaam iets naar achter te schuiven, hopend dat ik niet opval. 'kijk, ze beweegt.' de blonde jongen die voor me staat, draait abrupt om. Dan kan ik me niet meer inhouden. ik haal de jongen onderuit en sta snel op. de jongen zag mijn aanval niet aankomen en valt met een harde klap op de grond. ik spring uit de kooi maar 2 jongens grijpen me vast. 'Dat was niet heel erg slim van je greenie.' Een jongen, gespierd en groter dan ik komt voor me staan. Een meisje stapt naar voren, een meisje! 'Gally laat haar met rust, zij weet ook niet wat haar overkomt.' De jongen doet een stap naar achteren. 'Beter zo Teresa?' Het meisje knikt. dan ineens zie ik een opening in de muren, de uitgang! De jongen begint te praten, maar ik luister niet naar wat hij zegt. 'Hè?' Ik kijk op. 'Ik vroeg iets aan je greenie!' Dan ben ik het zat. ik geef de 2 jongens die me nog steeds vast hebben een elleboog stoot in hun gezicht en begin met rennen, zo hard als ik kan. de groep begint te lachen. 'geef het op! Je red het toch niet.' voor me zie ik een hele hoop stenen opduiken. 'daar ga je!' De groep lacht. ik spring behendig van steen naar steen, of ik ontwijk ze. 'shit ze gaat het halen! Stop haar!' Ik kijk achter me en zie de hele groep achter me aan rennen, behalve de blonde jongen en het meisje. 'STOP! Het is geen uitweg!' Ik trek me er niks van aan, ik moet hier weg. Dan ineens voel ik een stok tegen mijn hoofd en ik val. alles wordt zwart.

'Goed gedaan Sven.' Gally geeft de jongen een speelse duw. 'Wat doen we met haar', de jongen wijst naar het bewusteloze meisje. Newt komt aangelopen. 'hé Newt, lekker geslapen?' 'Hou je mond Gally.' 'Wat doen we nou met haar?' Sven staat nog steeds ongeduldig naar het meisje te staren. 'gooi dr maar in het hol totdat ze wakker word, anders gaat ze er straks weer vandoor.' Newt loopt weg. 'ik ga haar niet aanraken hoor, heb je gezien hoe hard ze kan slaan.' Gally pakt het meisje op. ze heeft lang blond, golvend haar. 'dan doe ik het maar hè, stelletje shanks.'

Ik schrik wakker. ik kijk op. ik zit in een soort gevangenis. ik zie nog net een kleine mollige jongen wegrennen. 'ze is wakker!' Hoor ik hem schreeuwen. er komen 3 mensen naar me toe. ik kruip naar helemaal achter in een hoek. 'hey', zegt de oudere jongen. ik gok dat hij 16 jaar is. 'mijn naam is Thomas en dit zijn Teresa en Chuck.' de kleine jongen knikt en het meisje schenkt me een glimlach. 'Waar ben ik?' 'Welkom in the glade', de jongen maakt een gebaar naar het gras. 'hoe heet je?' 'Moet je dat weten dan?' Ik ben hier pas net en meteen wil hij alles van me weten. 'Ja, anders blijven we je greenie noemen.' 'kunnen we haar niet eerst eruit halen' vraagt de kleine jongen die blijkbaar chuck heet. de jongen genaamd Thomas kijkt me aan. 'Beloof je dat je niet weg zult rennen?' 'Dat beloof ik', zeg ik. Ze doen de deur open en ik stap eruit. ik kijk om me heen. de uitgang is er nog steeds. ik kijk het meisje aan. 'ze gaat weer rennen!' Roept ze en dat doe ik ook. 'Stop haar!' Van alle kanten komen er jongens op me afgerend. ik ontwijk ze. Een jongen trekt aan mijn vest. ik doe m uit en de jongen valt op de grond. ik ben er bijna. dan ineens komen er een groep jongens voor me met stokken. ze willen me insluiten. Ik kijk naar links en naar rechts ik kan geen kant op. dan maar eronder door zeg ik tegen mezelf ik wacht tot op het laatste moment en ga met een behendige sliding onder de stokken door. Bijna bij de uitgang, bijna weg van deze plek.

Newt draait zich om. kan hij nou nooit eens ff zn werk doen. Wat zijn die shanks nou weer aan het doen? Hij loopt richting het midden van the glade. 'Newt!' Thomas staat als een gek naar hem te zwaaien. Newt zwaait een beetje in de war terug. 'Newt, links van je!' Newt draait zich om. daar ziet hij het meisje rennen. meteen rent hij achter haar aan. het meisje rent the maze in! 'Hé, greenie, shank, meisje! Stop!' Het meisje staat al in the maze maar draait zich om. 'je moet daar weg.' 'Waarom, het is een uitweg hè? Waarom willen jullie me hier houden?' 'Je weet niet wat je doet!' Newt weet eigenlijk ook niet wat hij moet doen. De blauwe ogen van het meisje stralen woede uit. 'waarom vertelt niemand hier mij de waarheid?' Newt wil iets zeggen maar hij wordt onderbroken door het harde geluid. de deuren gaan dicht. het meisje ziet de muren bewegen. 'ik kan hier weg' roept ze. Newt raakt nu echt in paniek, ze moet daar weg. de deuren zijn nu bijna dicht. 'je gaat dood daar. Wil je alsjeblieft terugkomen?' Het meisje kijkt hem aan. 'alsjeblieft?'

Ik weet niet wat ik moet doen. De blonde jongen vraagt me of ik alsjeblieft terug wil komen, want anders ga ik dood. als de deuren bijna dicht zijn maak ik een keuze. ik sprint door de muren. ik word bijna geplet en het wordt steeds benauwder. de jongen steekt zijn hand uit en ik neem hem aan. hij trekt eraan en ik val voorover, bovenop hem. achter me hoor ik de deuren met een klap dicht gaan. Het waren deuren! Ik rol van de jongen af, we liggen nu naast elkaar op de grond, allebei buiten adem.