the fifteen stuff to way love (changlix)

day-14

Ve büyük gün! Changbin ile bir randevuya (gerçek bir randevuya) çıktığım ilk seferdi. En azından aramızda aşk anlamında birşeyler oluşmaya başladıktan sonra.

Madde 14-) Bir randevuya çık

Changbin'in bana attığı konuma gitmiştim. Burası neresi bilmiyordum. İlk defa bu mahalleye gelmiştim. Bir süre sonra Changbin sunbae yanıma gelerek beni asıl gitmem gereken yere götürmüştü.

İlk randevunuzda bir yemeğe çıkmayı hayal ediyor olabilirsiniz. Benimkisi ile çok farklıydı. Hayvan barınağına girdiğimizde şaşkınlıkla etrafa bakmıştım. Daha önce hiç barınağa gitmemiştim.

Tamam pek iç açıcı bir kokusu yoktu ama her yerde seçimli ve ilgi isteyen hayvanlar vardı. Gördüğüm en şirin şey felandı.

"Changbin sunbae bu çok tatlı!"

Hayvanların bazılarının kafeslerini açmışlardı. Bahçede onlar ile oynamaya başlamıştık.

"Lix-ah bekle, fotoğrafınızı çekeceğim."

Gülümseyerek köpeği kucağıma almıştım. Changbin hyung ise gülümseyerek bizim fotoğrafımızı çekmişti.

"Çok tatlı görünüyorsunuz. Bu fotoğrafı saklayacağım."

Birbirimize gülümsemiştik. Ondan gerçekten çok hoşlanıyordum.

Birkaç saat boyunca koşturup durmuştuk. Köpekler ve kedilerle ilgilenmiştik. Yorulduğumuz zaman ise barınaktan çıkmıştık.

"Bugün çok güzeldi."

"Senin kadar değil."

Parmaklarıma geçen parmaklarını hissetmiştim. Ona döndüğümde gülümseyerek baktığını görmüştüm.

"Birşeyler yiyelim. Acıkmış olmalısın sende."

Beraber gittiğimiz restoranda lezzetli yemekler sipariş vermiştik. Yemeklerimiz gelene kadar sohbet etmiştik. İkimiz de tavuk sipariş etmiştik.

Yemeklerimizi afiyetle yemiş. İçeceklerimizi içmeye başlamıştık. Yine, onunla yaşadığım zamanlar en güzel zamanlardı.

Yemek yedikten sonra dışarı çıktık. Bilmediğimiz mahallelerde adımladık. Bazen oturduk bazen yürüdük. En sonunda evimin önüne geldik. Bugün de her güzel şey gibi sonra ermek üzereydi. Yine de mutluydum. Bana yaşattığı her an, her an duygu için minnettardım ona.

"İyi geceler o zaman."

"İyi geceler..."

Yine de dikilmeye devam etmiştim. Eve girmek istemiyordum. Daha çok onun yanında durmak istiyordum. O da gitmeye niyetli gibi durmuyordu. O arkasını dönüp gitse ben de eve girecektim oysa.

"Git artık. Hava soğuk."

"İçeri gir. Hava soğuk."

Aynı anda konuşunca gülmüştük. Bu bir 'önce sen kapat' mevzusuna dönmemeliydi.

Of, duygusallaşmanın zamanı değil. No no no. Ağlama hakkımı son maddede kullanacağım.

İyisin Felix. Yürü koçum. Kral!

Tamam.

Bakın şimdi. Kesinlikle bu kadar cesur bir insan değilim. Ama o an hayatımda ilk defa bu kadar cesurca birşey yapmıştım. Hala kendime inanamıyorum. Yani şuan bunu yaparken bile kalp krizi geçiriyorum.

Ah, hızlı zamanlarım... Yaşlandım sanırım! (╥﹏╥)

Ne yaptığıma gelirsek.

Eve girmeden önce dudaklarınızı birleştirmiştim.

Lee Felix bunu yapmıştı.

Alkış İSTİYORUM!

Madde 14-) Bir randevuya çık
(Waow)
Başarılı ✔️

31.01.20
Day 14

Yarın final
Evet bu bölüm diğerlerine göre çok daha kısa çünkü asıl yazmak istediğim şeyleri finalde yazmak istiyorum
Finalin güzel olması için uğraşacağım!