(+18 | Yetişkin içeriklidir.)
Parmak uçlarım geniş omuzlarına dokunduğunda aniden gözlerime baktı.
"Artık ben senin kadar kötüyüm, sende benim kadar kötü. Başımı yaslayabilirim bu omza, ikimizde hak ederiz." Ondan bir cevap beklemekten ziyade kendi...
Sinir krizi geçirdiğim bir şey oldu, wattpad yazdıklarımı kaydetmemiş dolayısıyla yazdığım önemli sahne silindi. :( Tekrar kaşlarımı çata çata, söve söve yazdım.
Desteğiniz çok güzel.
Sizi seviyorum 💕💞💕💞💕
Bu bölümde Sevgi'nin gerçekleri öğrendiği anı okuyacaksınız. Normalde çoook önce size demiştim Sevgi'nin gözünden Mahzen'de Tutku ile karşılaştıkları anı okuyacaksınız diye. Bu o sahne. Tabii öncesinde Sevgi gerçekleri nasıl öğrendi onu göreceksiniz.
Sonra da Reha ile ne konuştuklarını...
Uzatmadan sizi bölüme uğurluyorum
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
34.BÖLÜM: TEHDİT
「Sevgi Demiray」 İki gün önce
Şimdi inandıklarımdan geriye kalan bir avuç kandırmacayken, endişe içimi yiyip bitiriyordu.Peşimden geldiğini fark ederek "Seni gördüm! Resmen ona uyuşturucu veriyordun." dedim. Öfke ve şaşkınlıktan nefes nefese kalmıştım. Kolumdan tutarak beni durdurdu. Az önceki adam hâlâ aynı yerde duruyordu. Az sonra sırtını bize dönerek ağır ağır yürümeye başladı.
"Yanlış anladın, öyle bir şey değildi." Böyle bir şeyi nasıl yanlış anlayabilirdim? Gözlerimle görmüştüm. Gördüğümü de yalanlayamazdı. Gözlerime mi inanacaktım ona mı? "Bana yalan söylemeyi kes. Adam seni yanımdan alıp köşeye çekti, haraç keser gibi! Ona ne verdiğini gördüm. Avucunda gizlemeye çalıştığın uyuşturucuyu nasıl verdiğini gördüm."
Ellerimi tutarak gözlerimin içine baktı. "Bir kerelikti. Yemin ederim ilk kez verdim. Ben zor durumdayken bana yardım etmişti, bende ona yardım ettim."
"Sen ona yardım etmedin. Sen onu zehirledin!"
"Eğer almasaydı zor durumda kalacaktı."
"Ben aptal değilim. Zor durumda kalacak insan nasıl görünür biliyorum. Adam gergin bile değildi. Acelesi yoktu. Yüzünde pişkin bir gülümseme vardı."
"Saçmalıyorsun."
Kaşlarım havalanırken hâlâ görüş alanımda olan adamı kontrol ettim. "Öyle mi? Madem öyle adamın peşinden gidelim. Soralım bakalım Feyza'yı nerden tanıyormuş. Anlattığın hikâye doğru muymuş." Ellerimi ondan kurtararak adamın peşinden koşmaya başladım.
Feyza arkamdan bağırdı. "Ne yapıyorsun sen, delirdin mi?"
Adamın yakınına vardığımda Feyza'da peşimden gelmişti. "Hey beklesene!" diye seslendim.
