WE GOT MARRIED🐶🐻

WE GOT REAL MARRIED 💛🐻🐼

nagising ako ng may ingay sa paligid ko. ang ingay ng music ni jimin pinapatugtug niya ang "idol" by bts. hmmm ang panget. bumangon ako at nakita ko nagsasayaw siya habang nagluluto.

"ang ingay" sigaw ko. ano ba klaseng bahay to db. sala,kusina kwarto andito lahat. nakakainis.

"oh, youre awake" lingon niya sakin at nagulat sa sigaw ko.
di ko siya pinansin at lumapit sa phone niya at nilipat ang music sa itunes niya "psycho" ng redvelvet ang pinili ko ang ganda ng music na yan favorite ko pati yung bad boy. ou may cp siya kainis madami pala siyang reserba tinago lang niya.
nag timpla ako ng kape saka umupo sa sala habang siya ang naghahanda ng pagkain. maya maya tumabi siya sakin at kinuha ang kape ko sabay inom.

"baby lets go out after breakfast" saad nya.

"baby mo mukha mo. ano go out ka dyan. uuwi nako flight ko na" saad ko.

"in your dreams" sagot niya sakin sabay halik sa pisngi ko.

"hoy san moko daldalhin bitiwan moko! hoy!!!!!"  pag kukumawala ko kasi naman ano naisipan niya binuhat niya ako at nilapag sa hapag kainan.

"eat" utos niya "you know what im going to do sa mga taong ayaw kumain" sabi niya.
wala akong nagawa kungdi kumain nlng.  habang siya nakangisi sinamaan ko siya ng tingin kasi naiinis ako sa kanya. pagkatapos kumain nag hugas ako ng plato nakakahiya naman siya parati nagluluto.
may kausap siya sa phone at hinyaan ko lang. maya maya parang tumahimik na,wala na siyang kausap at naghuhugas padin ako. maya maya nagulat ako habang may sabon mga kamay ko.

"i miss you" bulong niya habang nakayakap sa likod ko. nagulat ako kaya natulala ako pero deep inside ang sarap sa feeling.
"please dont leave me seulgi please" bulong niya ulit sakin at boses nagmakakaawa.

"di kita iiwan kung una palang sinabi mo sakin ang feelings mo" saad niya.

"you think pag sinabi ko maniniwala ka? i doubt it, dahil nasa isip mo parati panakip butas ka lang"

"you should give it a try jimin, kasi kahit paasa pa yung mga salita mo  sa sobrang mahal kita mag stay ako hangat mahalin moko" saad ko.
pinaharap niya ako sa kanya.

"we've waste to much time for our misunderstanding and mistrust seulgi, napakahaba ng panahon ng paghihintay natin. we should end this please, let me love you please" saad niya habang nag teary eye siya. naiiyak ako pati ako nalulungkot.

"ang dami nating arte seulgi. we have enough drama weve hurt  each other for nonesense reasons. im tired of it. i love you so much and i waited for too long just for you to came back. sabi ni mom hayaan dw muna kita sa mga gusto mong gawin and yes i waited you for so long. 5 years akong nag hintay at kung hindi pa sapilitan di kana uuwi.hinayaan kita kahit na gustong gusto na kitang yakapin at batiin ng personal sa bday mo pero nagtiis ko sa pagbili ng mga sexy na nakakainis na magazine mo, sa tv ads mo sa mga billboard mo at panunuod ng fashion show mo na di ko magawang makalapit. im tired of this seul baby can we stop? and create  our own happiness. no more sadness" saad niya.

di ko namamalayan tumutulo na rin ang luha ko. parang sa sinabi niya feeling ko napaka selfish ko na tao. tama siya ang dami kong drama sa buhay.i always walk away at di hinaharap kasi natatakot ako na baka ma double ang sakit. natatakot ako may manakit sakin. db sino ba naman ang gusto masaktan  db wala naman atang may gusto non.
oo tama dapat maniwala ako sa kanya kasi kahit anong gawin kong iwas sa kanya o layo sa kanya bumabalik padin ako. minsan din pag sobrang ginagamit ang utak yung nakakalimutan ng utak pinapaalala ng puso natin na kahit ayaw ko pero pag nandyan na siya di ko kayang lumakad palayo kaya siguro inuunahan ko na siya.

"im sorry" tanging nasabi ko.

"hahaha. ang haba ng sinabi ko. im sorry lang?. misis ko mahal na mahal na mahal kita. pagdating sayo nagiging tanga ako" saad niya at niyakap niya ako.
"wala bang i love dyan?" tanong niya.
natawa ako na naiiyak sige na nga sasagot na sa isip ko.