WE GOT MARRIED🐶🐻

JIMIN♥️SEULGI(seulmin)

Jimin POV:

i miss her, but she ran away again. i dont know how could i explain it to her. it always happen. i try to talk to her but shes gone again. nasa palawan ako, i miss her kaya dito ako pumunta. i remember anything that happen here. simula ng bumalik si seulgi siya ang naging buhay ko. mom told me na kausapin siya, i did pumunta akong new york pero nakita ko kasama niya si logan. maybe shes with her maybe i should stop waiting maybe she wasn't love me enough. im tired.

i saw her again after a month, im tired so i just ignore her. i want to hug  her, kiss her but im afraid that she would run again. i came back here a palawan and wanted to move on.  i should  move on. plano ko ibenta ito dahil im tired. i want to run away too but suddenly i felt loneliness inside my bone. i want to try again. i want us back together, i want to try for the last time. galing akong pag akyat ng niyog. yeah for a month that i stay here. i know how to catch fish and value a gift of nature. nagmadali akong umuwi dala dala ang mga buko na kinuha ko. i realize that i should not give up because i love her. babalik akong manila at kikidnapin ko siya if i need too.

im shock coz the woman i love is in front of me. crying.

"jimin!" she called me.
suddenly she hug me. im so shock and no words came into my mouth.

"i remember  everthing, im so sorry" she said.
shes crying and i want to hug her back.

SEULGI POV.

"so what. we are over remember" saad niya. nagulat ako. maybe totoo nga maybe he give up. ang tanga mo kasi seulgi.

"sorry" sabi ko.

"sorry? youre always like that" saad niya at tinalikuran ako. grabe ang suplado.
sinundan ko siya.

"ok inaamin ko, im scared ok. natakot ako na baka di moko mahal, db kasi una kitang nakilala si mina tlga ang mahal mo. i saw how you love her. na baka panakip butas ako" i said. we need a clarification of everything.

"coz you never ask, you always think that way. do you think kung mahal ko si mina di ko siya kayang sundan. the moment i saw you in airport i felt like im cheated on mina. kasi simula non. di kana mawala sa isip ko. i want to forget out past like what you did, but i cant. hinyaan kita noon dahil mga bata pa tayo, baka 16 palang tayo pinakasalan na kita."

"im sorry ok. im sorry for running away na di ka pinag paliwanag." saad ko.

"i dont believe you" sabi niya at iniwan ako. naalala ko bitbit pa niya yung buko.dinala  niya ito sa kitchen at di nako kinausap, i understand. this time i would not run away, ill stay.

sinundan ko siya sa kusina at nakita ko nagluluto siya.

"what are we gonna eat?" nagtanong ako.

"ill eat alone, leave me alone like you always do" cold na sabi niya sakin. ouch  ha.

"no. bahala ka! ok lang kahit di moko pakainin. di ako aalis" saad ko.
tumahimik lang siya at pinapanuod ko lang siya.
sosyal tlga ang bahay nato. madami siyang pagkain sa ref. naghanda siya ng dalawang plato at hinapag  niya mga niluto niyang ulam. wow adobo ang ulam. gusto ko kumain pero ayaw ko magmukhang patay gutom.

"eat" utos niya sakin. so kumain kami ng tahimik.

"di ko alam na seulgi island pala name nito bakit?" tanong ko.

"wala lang trip ko lang" sagot niya. gusto ko siyang batokan  malapit nako mainis.

"bakit dati may mina island din ba?" tanong ko.

"tssss.get out" sabi niya nainis ata siya.

nagulat ako ng mag dial siya sa phone niya.

"guard escort miss.seulgi, ihatid nyo siya sa palawan." sabi niya sa kabilang linya.