i cry over and over again. tita dara worried about me, tita dara crying kasi sa ngyari, shes stress.
"i call him kanina walang sumasagot, sabi ng body guard niya wag dw siyang sundan at umalis dw to. 2 days na! anak, im sorry! pero sana dapat listen to him." saad nito at niyakap ako. wala akong imik at umiyak nlng ayaw ko maging pabigat kay tita kaya plano ko muna umalis.
umalis ako ng di nagpaalam nag iwan lang ako ng sulat na aalis muna ako para makapag isip. maraming tumawag sakin. sila irene pero wala akong gusto muna makausap.
tinawagan ko si kuya jhope.
"hello seulgi? where are you???!!!" worried tone.
"kuya, pwedi ba mahiram ang pad mo?" tanong ko.
"okey! san kaba ngayon?" tanong niya.
sinabi ko sa kanya at sinundo niya ako.
dinala niya ako sa isa sa mga condo niya. marami kasi siyang condo pinagdadalhan ng mga babae niya.
"kamusta? i heard the news." tanong niya.
"ayaw ko muna pag usapan kuya please" saad ko.
naintindhan naman niya ang lahat at iniwan niya muna ako.
nung wala na si kuya, saka ako umiyak ng umiyak. nakakaiyak kasi bakit? bakit ganun? ang lungkot ng buhay ko, pwedi ba kahit minsan lang mahalin din ako? pwedi mahalin ako ng taong mahal ko. sana pala di ako pumayag. ang tanga mo seulgi. ang tanga para isipin na di ka mahuhulog. ngayon na hulog kana sinalo kaba? db bumaksak sa sa sahig sa katangahan mo? di ko siya dapat sisihin db? kasi malinaw ang lahat? malinaw na contract namin. tigilan muna seulgi! di ka pinanganak para mag habol sa taong ayaw sayo. cheer up please! cheer up! utang na loob wag kanang umiyak. please seulgi!!!!!
hayyyy. umiyak ako ng umiyak. ang sakit masaktan. yung mata ko parang di na nakakakita.
nagulat ako bumukas ang pinto ng kwarto ko. nakita ko si kuya chanyeol, kuya jhope at papa. nagulat si papa at niyakap ako.
"ano ginawa mo sa sarili mo?" tanong ni papa.
"pa!!!! ayaw ko na! pa!!! ang sakit!!!!!!!!" umiyak lalo ako kay papa. ano ba tong luha ko di naman ata nauubos.
"anak. gawin mo na ang gusto mong gawin. hahayaan na kitang hiwalayan siya kung gusto mo. kaya ko baliin lahat kaya ko wag ka lang masaktan ng kahit na sino. youre our precious." saad ni papa at umiyak narin. lumapit ang mga kuya ko at niyakap narin ako. at times like this made me realize that i was so wrong, they love me more than anything else.
kumain kami ng sabay sabay. sinabi ko sa kanila magiging ok din ako. iniwan nila ako para mapag isa kilala nila ako i love being alone when im lonely.
nagising ako sa sikat ng araw. nakatulog ata ako kakaiyak kagabi. i turn off my phone kagabi and i turn it on now. sunod sunod ang message sakin ng mga nag aalalang friend ko.
from wendy:
gosh?! where are you seulgi??? im worried!!!! wala ka dito sa bahay nyo!! please please send me txt!!!!
yeri:
seulgi!!!!! asan kana??? omygod!!!! wag mong sayangin ganda mo sa walang kwentang tao!
joy:
seulgi! girl umiiyak na kaming apat kakahanap sayo. please send us message please. where are you?!!
irene:
seulgi. where are you? why? dont waste time on him. i know kung gaano ka nasaktan. its time na siguro bumalik kana dito sa new york. im going home now. bukas dating ko. send me a message. please were bestfriends tayong lima.
tita dara:
sorry about everything seulgi. i will talk to jimin. his coming home today.
unknown number:
cheer up ms.sunshine.
Suga:
seulgi??? ok ka lang?
i texted ate irene, wendy, joy and yeri:
im here at kuya jhope condo....
YOU ARE READING
WE GOT MARRIED🐶🐻
Fanfiction"I now pronounce you husband and wife" saad ng pari. today is my wedding 👰 day. at tatanongin mo kung sino? si jimin, ang pinakamayaman sa pilipinas pero masama ugali. kaya itaga mo to sa bato HINDI HINDING AKO MAIINLOVE SA ASO NATO. i hate him...
