Child Of Hell

COH : CHAPTER 37

"He has a fever?!" Gulat na tanong ko kay Clid. Why? Why he has a fever? He's sick?

"Yeah so I thought maybe he ate something that he shouldn't had." Sabi ni Clid at tumingin sa akin. "Nagkakaroon lang siya ng lagnat pag ganoon pero don't worry, Amirah, mawawala agad iyon after 5 hours." After 5 hours? But still...

It's my fault.

"I'll go to your room." Tumayo na ako at tumingin sa kanila. "It's my fault. I forced him to eat the fruits and he said he can't eat that. But I threatened him that if he don't eat it, I will break him up." Paliwanag ko sa kanila pero imbes na pagsabihan nila ako bigla silang nagsi-tawanan.

"Why are you all laughing?" Nagtataka kong tanong sa kanila pero sinabihan nila ako na umalis na ako at hayaan na sila. Sinunod ko  naman sila at nagmamadali na pumunta sa kuwarto nila Clid kung nasaan si Licht.

Pagod akong nakarating sa tapat ng pintuan ng kuwarto nila. Binuksan ko na ito nang dahan-dahan at nakita ko si Licht na nakahiga sa kanyang kama. Naramdaman niya siguro na may dumating kaya sumilip siya at nagulat nang makita ako.

"Why are you here?" Mahina niyang tanong. Kaya siguro kakaiba nang kaunti ang boses niya at medyo matamlah dahil may sakit siya.

Lumapit ako sa tabi ng kama niya at umupo sa sahig. Umupo naman si Licht sa kama niya at nahalata ko na pinipilit niya na maging maayos sa harapan ko kahit hindi niya kaya.

"Humiga ka na lang." Utos ko sa kanya. Nagtaka naman siya pero sinunod din naman ako. "I'm sorry..." Mahina na sabi ko na narinig ni Licht habang nakayuko ako.

"Clid said to you?" Tanong niya kaya tumango ako. 

"I'm sorry if I shouldn't have forced you then you wo---" Napatigil ako sa pagsasalita nang maramdaman ko ang kamay ni Licht sa aking ulo.

"It's okay." Sabi niya sa akin.

I stayed silent while he was gently stroking my head like a pet. I let him do that because it makes me comfortable.

"It'll be gone later." He said. I looked up to see him, looking at me directly.

"I don't know that even we are immortal we can still catch a sick."

"Well the other demons were killed by the humans even we are immortal ." Ngayon lang pumasok sa utak ko ang sinabi ni Licht sa akin. We are immortal pero paano nga nangyari iyon?

"We can also die and I don't know what the humans used when they killed the demons in the Demon Clan." Nabasa ko sa mata ni Licht na may halong lungkot ito. Oh right his parents were killed by the human girl.

"Go back to your room now. You might catch this too. I will be okay." Ayaw ko pa sana umalis nang pilitin ako ni Licht. "Tomorrow we will arrive in Oscuro Clan so go back now."

Umalis na ako at pinagkatiwalaan siya na magiging maayos na siya mamaya. Kaya pala ayaw niya kainin ang prutas kasi alam niya na magkakasakit siya. Hindi niya sinabi sa akin at sinunod niya ang utos ko na kainin niya iyon.

Because I threatened him.

"Is he okay now?" Tanong sa akin ni Hanabi nang makasalubong ko siya. "Stop worrying about him, it's so obvious that you're so worried. He'll be okay later." Nginitian ako ni Hanabi bago ako iwanan mag-isa na nakatayo sa hallway.

I guess I will just visit him later.

Bumalik na muli ako sa taas kung nasaan sina Clid at Kenzu. Naabutan ko pa sila na pinagmamasdan ang tubig.

"Oh Amirah? Kamusta si Licht?" Tanong ni Kenzu sa akin nang matanaw nila ako. Lumapit ako sa kanila at pumunta sa railings.

"He's okay, I guess?" I said with hesitation. I rested my hands in the railing and looked at them. "Where's your camera, Clid?" I asked.