The Badboy's Baby

H24|❄️

Pov. Claire

Hij trekt nu zelf ook zijn kleding uit en gaat hard en snel naar binnen. Ik schreeuw hard. Ik zag het niet aankomen en vond het erg pijnlijk. 'Reece, stop alsjeblieft', smeek ik. Hij kijkt mij strak aan en haalt langzaam de linten van mijn lijf. Ik haal opgelucht adem.

Ik trek mijn pyjama weer aan en ga goed liggen in het bed. 'Het spijt me', hoor ik hem zeggen. Ik kijk hem diep in zijn ogen aan en glimlach. Ik geef hem een tedere kus en ga daarna weg van hem liggen. Ik probeer er niet aan te denken, maar ik kan dit niet langer vol houden. Morgen moet ik met hem eens echt goed gaan praten. Gefrustreerd doe ik mijn ogen dicht. Ik dacht dat hij perfect was, er rolt een traan over mijn wang. Ik veeg hem snel weg en probeer niet te denken aan het feit dat ik zit te twijfelen aan ons.

Pov. Reece

Wanneer ik wakker word voel ik een pijnscheut in mijn hoofd. Het enige wat ik kan herrineren van gisteravond is dat Claire uit eten ging met haar ex. Ik werd daar zo kwaad van, dat ik een paar glazen te veel achterover heb gegoten.

Ik draai me om om Claire een knuffel te geven, maar wanneer ik omkijk zie ik haar niet liggen. Wanneer ik rechtop recht op ga staan, merk ik dat ik geen kleding draag.

Verward trek ik een blouse en een spijkerbroek aan, vervolgens loop ik naar de woonkamer. 'Claire?', roep ik schor door het huis. Ik hoor ergens een zacht geluid vandaan komen. Ik loop richting de babykamer, waar ik Claire wel vaker vind.

'Hey babe', mompel ik zachtjes. Ze kijkt me aan met twee waterige ogen. Ongerust ga ik naast haar zitten en sla een arm om haar heen. 'Wat is er?', fluister ik zachtjes in haar oor. Ze haalt mijn arm van haar lichaam en begint met praten. 'Reece, ik kan dit niet langer doen', hoor ik haar zachtjes mompelen. Ik kijk haar vragend aan. 'Wat bedoel je?', vraag ik gefrustreerd. Alles komt nu op zijn plek, ze is er vast achtergekomen dat ik ben vreemdgegaan. Ik wilde het echt niet doen. Ik kreeg een nummer van de barvrouw in een club waar ik was, later die avond belde ze me. We hebben dagen lang zitten bellen. Dat is een van de redenen waarom ik mijn werk maar niet gedaan kreeg. Ik zucht en probeer de moed bij elkaar te verzamelen. 'Het spijt me Claire, ik zal het nooit meer doen! Je bent de enige van wie ik houd', mompel ik zachtjes. Ik voel langzaam een traan mijn ooghoek verlaten. Ik wil haar niet kwijt.

Ze kijkt mij niet begrijpend aan. 'Reece, ben je vreemdgegaan?', vraagt ze woedend. Nu valt alles op zijn plek, ze wist het niet! Ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan. Ik probeer woorden uit mijn keel te laten komen, maar ik weet niet wat ik moet zeggen.