How about it

HAI(22)

နာက်င္သြားတဲ့ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္စြန္းကို လက္ခံုနဲ႔ဖိကပ္ထားတုန္းမွာပဲ တစ္ဖက္ခန္းကအသံေတြ ခ်န္းေယာလ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကား ပ်ံ႕လြင့္လာသည္။

"အဲ့လိုအကြက္က်က်စီစဥ္လို႔ပဲ စာေရးဆရာက အိုဆယ္ဟြန္း၊ ဒါရိုက္တာႀကီးက ဂြ်န္ေျမာင္၊ မင္းသားကပတ္ခ်န္းေယာလ္ျဖစ္ေနတာေပါ့။ သူတို႔တစ္ဖြဲ႕တည္း အားလံုးလက္ဝါးရိုက္ၿပီး ေျဗာင္လံုးေလးကို ရဖို႔စီစဥ္ၾကတာ"

ဘတ္ဟၽြန္းနီးေျပာတဲ့ လူယုတ္မာဆိုတဲ့စကားအဓိပၸါယ္ကို ခ်န္းေယာလ္နားလည္သြားရသည္။ ခ်န္းေယာလ္ကိုစူးစူးစိုက္စိုက္ၾကည့္ၿပီး မ်က္ရည္ေတြက်ေနတဲ့ပါးျပင္ေလးကို လက္လွမ္းလိုက္ေတာ့ ဘတ္ဟၽြန္းနီးကပုတ္ထုတ္သည္။

"ကိုယ္ ရွင္းျပမယ္၊ ရွင္းျပပါ့မယ္"

"မေျပာနဲ႔"

ဘတ္ဟၽြန္းနီးရဲ႕အသံစာစာေလးေၾကာင့္ တစ္ဖက္ခန္းကအသံေတြတိတ္က်သြားသည္။ အခန္းျဖစ္ရံုဖြဲ႕စည္းထားသည့္ နံရံအတုေတြက ပါးလႊာတာေၾကာင့္ ေဘးကလူေတြၾကားသြားမည္စိုးတာမို႔ ဘတ္ဟၽြန္းနီးလက္ေကာက္ဝတ္ကို ဆြဲကာ Indoor Shooting ရဲ႕အေနာက္ဘက္ကိုေရာက္လာရသည္။ တြန္းထိုးရုန္းကန္ေနတဲ့ ဘတ္ဟၽြန္းနီးကို လက္တစ္ဖက္နဲ႔မထိန္းႏိုင္ေတာ့တာမို႔ ခ်န္းေယာလ္လႊတ္ေပးလိုက္ရသည္။

"လူယုတ္မာ၊ လူလိမ္"

ခ်န္းေယာလ္မ်က္ဝန္းေတြထဲအထိ စိုက္ၾကည့္ကာ ေျပာလာတဲ့ဘတ္ဟၽြန္းနီးမ်က္ဝန္းကမ်က္ရည္ေတြက တာက်ိဳးက်သလို ခ်န္းေယာလ္ရင္ထဲကို အရွိန္ႏွင့္ရိုက္ခတ္သည္။

"ကိုယ္ရွင္းျပမယ္ ဘတ္ဟၽြန္းနီး။ ရွင္းျပပါရေစ"

"ဘာကိုရွင္းျပမွာလဲ။ ဘာကိုရွင္းျပခ်င္ေသးလဲ။ အခုခ်ိန္မွာ သူတို႔ေျပာသလိုလုံးဝမဟုတ္ပါဘူးဆိုတဲ့စကားကလြဲရင္ ခင္ဗ်ားဘယ္လိုပဲရွင္းရွင္းအရာေရာက္မွာမဟုတ္ဘူးဆိုတာ သိရဲ႕လား ပတ္ခ်န္းေယာလ္!"

ခ်န္းေယာလ္ေခါင္းငိုက္စိုက္ခ်မိသြားသည္။ ၿငိမ္က်သြားတဲ့ခ်န္းေယာလ္အမူအရာကို သိေနသလိုမ်ိဳးပဲ ဘတ္ဟၽြန္းနီးက ေလွာင္ရယ္ရယ္သည္။