How about it

HAI(10)

"ခ်န္းေယာလ္က ကၽြန္ေတာ့္ဖုန္းမွန္း ဘယ္လိုသိတာလဲ"

"ကိုယ္နဲ႔အလုပ္အတူတူတြဲလုပ္ေနတဲ့သူရဲ႕ဖုန္းနံပါတ္ပဲ။ သိထားရမွာေပါ့ ဘတ္ဟၽြန္းနီးရဲ႕"

ခ်န္းေယာလ္စကားေၾကာင့္ ဘတ္ဟၽြန္းပိုအားနာသြားရသည္။ တကယ္ပဲ ဘတ္ဟၽြန္းက ေလ့လာမႈအားနည္းၿပီး ကိုယ့္အတြက္ကိုယ္ပဲၾကည့္ေနခဲ့သလိုပဲ။

"ခ်န္းေယာလ္အခ်ိန္ရရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဒီညေန အားကစားတစ္ခုခုလုပ္ၾကမလား"

ဒီစကားကိုေျပာတဲ့အခ်ိန္မွာ ဘတ္ဟၽြန္းရင္ခုန္ေနမိသည္။ အျငင္းခံရမွာေၾကာက္သလို၊ အခုခ်ိန္မွာခ်န္းေယာလ္ကို အရမ္းေတြ႕ခ်င္ေနတာျဖစ္၏။

"အာ...sorry ဘတ္ဟၽြန္းနီး ဒီေန႔ေတာ့"

ဘတ္ဟၽြန္းေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကို သြားနဲ႔ဖိကိုက္လုိက္မိသည္။ ခ်န္ထားခံရသလိုခံစားခ်က္ႀကီးနဲ႔။ မေန႔က ဘတ္ဟၽြန္းခ်န္ထားခဲ့တုန္းကေရာ ခ်န္းေယာလ္ဘယ္လိုခံစားေနရမလဲ။

"ရတယ္ ခ်န္းေယာလ္။ အားမနာပါနဲ႔။ ဒီတိုင္း ရႈတင္ၿပီးသြားလို႔ ခ်န္းေယာလ္လည္း ဒီေန႔ မလာတာနဲ႔။ ဒါပဲေနာ္ ခ်န္းေယာလ္ ကၽြန္ေတာ္ဖုန္းခ်လိုက္ၿပီ"

က်သြားတဲ့ဖုန္းကိုၾကည့္ၿပီး ခ်န္းေယာလ္ ေလပူေတြမႈတ္ထုတ္မိျပန္သည္။ ဆယ္ဟြန္းေသခ်ာမွာထားတာသာ မဟုတ္ရင္ ဖုန္းဝင္လာတည္းက ဘတ္ဟၽြန္းဆီေျပးသြားခ်င္ေနခဲ့တာ။ ခ်န္းေယာလ္မ်က္စိေရွ႕မွာခ်ထားတဲ့ ပိတ္ျဖဴျဖဴေပၚက ဘတ္ဟြ်န္းကျပံဳးေနခဲ့သည္။ အျပင္ကဘတ္ဟၽြန္းကေရာ။

×××

ရႈတင္သိမ္းၿပီးလို႔ ဒါရိုက္တာႀကီးနဲ႔ စီနီယာေတြကို ဘတ္ဟၽြန္းလိုက္ႏႈတ္ဆက္ေနရသည္။ စိတ္ထဲမွာ မၾကည္မလင္ျဖစ္ေနေပမယ့္ ဘတ္ဟၽြန္းဆီမွာအျပံဳးပါးပါးက်န္ေသး၏။ ဘတ္ဟၽြန္းျပန္ဖို႔ ကားဆီသြားေနတုန္း စာေရးဆရာအိုနဲ႔ ဓာတ္ပံုဆရာ Kai ကအနားကိုေရာက္လာၾကသည္။

"Sehun shi နဲ႔ Jongin shi ကမျပန္ေသးဘူးလား"

"မနက္ျဖန္ Schedule ေျပာင္းသြားလို႔ Photo Shooting ရွိတယ္လို႔ ဘတ္ဟၽြန္းကိုလာေျပာတာပါ။ ညဘက္ Post ေတြဘာေတြျပင္ထားရေအာင္ေလ"