A Wife's Cry

Chapter 3

Hello, readers! 
This story has been selected for Wattpad's Paid Stories program. Thank you! ❤️

• • •

I REACHED OVER and shut the ringing alarm clock off.

Kanina pa talaga ako gising pero hindi ko kayang bumangon ng kama. Ang sakit ng buo kong katawan, lalo na ang pagitan ng mga hita ko. Hindi na naman kasi ako pinatulog ni Allen kagabi. When he said he wanted me to be his slave, he actually meant sex slave.

Nasasanay na nga ako. We've been married for two years now and we do that thing almost every night, every morning, o kung kailan siya maabutan. Minsan napapagod na talaga ang katawan ko. I don't have the same strength as he does. Kayang-kaya niya akong ibato sa kama, patuwarin, at buhatin papatong sa kanya nang walang kahirap-hirap. Kaya nga yata ako lalong nangangayayat.

Though I can't really say he's forcing me to do it because sometimes, I like it too. God knows how much I love this man lying beside me. At kung ito lang ang tanging paraan para maramdaman ko siya, kakayanin ko.

Allen is a monster in bed.

Hindi naman siya ganito dati. When we got married, he didn't touch me for about a month. Pakiramdam ko tuloy noon hindi talaga siya interesado o naaakit sa 'kin. At noong gabing ginawa na namin 'yon, napakabanayad niya. Like he was really respecting me and my body.

But now, he's different. He has changed a lot. I've never imagined he could be this wild and rough in bed.

Sinilip ko siya ngayon sa tabi ko. Tulog na tulog pa siya, halatang napagod rin—hindi lang siguro dahil sa pagsisiping namin kung 'di dahil na rin sa pagwawala niya kagabi.

Inayos ko ang pagkakabalot ng kumot sa hubad kong katawan at binuhat ang sarili ko pataas para mas makita siya. His thin, pinkish lips are slightly opened.

Gwapo ang asawa ko, lalo na kapag tulog. Ito lang kasi ang tanging oras na hindi siya galit. Kapag galit siya o kaya lasing sa alak, nakakatakot ang itsura niya. I miss the old him—'yong maamo niyang mukha. 'Yong walang reaksyon at suplado ang dating, pero at least hindi nagagalit.

Natigilan na lang ako ngayon nang bahagyang dumilat ang mga mata niya.

Saglit siyang tumingin sa 'kin, bago umiwas. "What are you looking at?"

Nairita na naman siya. Binaba ko na lang ang tingin ko at bumalik na sa pagkakahiga.

Nang nawala na ang pangungunot ng noo niya at mukhang nakatulog na siya ulit, sumiksik ako sa kanya at niyakap siya.

I rested my head on his firm chest and listened to his heartbeat. Pinapakiramdaman ko nga kung itutulak niya ako palayo katulad ng parati niyang ginagawa kapag niyakakap ko siya, pero hindi naman. He stayed still. Siguro pagod talaga siya at walang lakas manulak.

Ginamit ko na lang ang pagkakataon 'to para yakapin siya nang matagal. Hindi ko 'to nagagawa kapag gising siya, eh.

• • •

ALAS-SYETE NA ng umaga nang tuluyan kaming magising ni Allen.

Pinaghandaan ko agad siya ng almusal pagkabangon na pagkabangon ko para makapag-ayos na siya ng sarili. Papasok pa kasi siya sa opisina.

Allen is an heir and he currently works at our families' business. Nag-merge na kasi ang Hotel and Casino business ng pamilya ko at ang Airlines nina Allen mula noong ikasal kami—just as planned.

"Vannie," biglang tawag sa 'kin ni Allen ngayon. "Help me on this."

Hininto ko muna ang paghuhugas ng mga pinggan dito sa kusina at nilapitan siya para ayusin ang suot niyang neck tie.