BELALI SERSERİM

4.Bölüm Bitmek Bilmeyen Ev Macerası

Bölümleri düzenleyip acemi yazımı daha da geliştirmeye çalışıyorum. Anlayışınız için teşekkürler. Vote ve yorumlarınızı eksik etmeyin. KEYİFLİ OKUMALAR!

                                                                                                      Öpücükler ve bukleler..

Uzun bir süredir benimle uğraşmadığı için kafam rahattı, bir görseniz son günlerde paranoyak olmuştum. Her yerden bana biri şaka yapacak gibi hissediyordum. Bir gün işte tuvaletteyim yüzümü yıkıyorum aynada kendime baktım aşağı eğildim yüzümü suyla temizledikten sonra kalktım, gözlerimi aralayıp bir baktım arkamda bir kız var hemen arkamı dönüp kızı duvara yapıştırdım sonra da saçma sorular;

''Seni kim yolladı? Para veriyor mu? Ne kadar veriyor? Senin gibi başkaları da var mı? Planınız ne? Benden sana iki katı para? Ya da vazgeçtim onun verdiği paranın iki katını veremem, ama ikimizde kızız kardeş sayılırız kim bilir belki öbür dünyada annem senin babanla çıkıp aşık olmuştur, sonrada sevişmişlerdir biz olmuşuzdur falan…’’ derken kız ağlamaya başladı küçük bide 9. Sınıf kendi kendime düşündüm, Burcu sen ne bok yiyorsun, iyice paranoyak oldun kendine gel! Sonra kendime bir tane tokat attım ve çok acıdı elimde amma ağırmış. O günden sonra kafam rahat dolaştım korku filmlerinde ki gibiydi. Güzel arkadaşımla anlaştığımız üzere aynı evde yaşamaya karar vermiştik, ikna etmem biraz uzun sürse de evde yalnız kalmaktan korktuğumu öğrenince dayanamadı. Okul sakin geçtiği için, ferahtım. Birlikte eve yürümeye başladık.. Bu gün evde bir gece yapmayı planlıyorduk zaten. Kızlar gecesi.. Ama bu kız sürekli sinsice sırıtıp duruyor... Bir kaç saat sonra pijamalarımızı giymiş, kola ve cips şeklinde hazırlanıp koltuklarıma yerleşmiştik, korku filmi üzerine seçim yaptık. Ani şekilde kapı çalınca 'Ben açarım' diyerek ona fırsat vermeden ayağı kalktım. Sonuçta ilk günü, biraz alıştırsam onu buraya daha iyi olur..

Kapıya ilerleyerek, delikten baktım. Evet tahmin etmiştim, Asi ve yanında havalı arkadaşı. Arkadaşı her kim bilmiyorum ama bildiğim kadarıyla, Asi'nin ayak işlerini yapıyordu. En azından okulda böyle konuşuluyordu. Evimi nasıl buldular, niye geldiler, nasıl bir şaka için uğraşıyorlar bilmiyorum, ama film başlamadan korkmaya başlamıştım. Kapıyı yavaşça aralayarak başımı uzattım.

‘’Nasıl buldunuz burayı?’’ Boşluklardan içeri baktı bir süre.

‘’Biraz küçük ama güzele benziyor’’ Arkadaşı suskundu biraz, kapıda oyalandığımı görünce güzel arkadaşım yanıma koşarak kapıyı iyice açtı.

‘’Hoş geldiniz evimize’’ onun sözleriyle herşey yerine oturmuştu, arkadaşımı kullanarak benden intikam almayı planlıyordu ama bu gece buna izin vermeyeceğim.

Asi yan bir gülüş atarak onu süzdü. Sonrasında yüzünü buruşturarak beni..

‘’Seni hoş buldum ama arkadaşı pek hoş bulmadım, mor pijamalar yakışmamış.’’ 

Arkadaşım, gülümserken rencide olmamı pek umursamış gibi değildi.

‘’Senin beni hoş bulman çokta umrumda ya. Hem sen niye kafanı kullanmayı reddediyorsun ki? Aaa doğru ya sende kafa ne arar.’’ 

‘’İlkokullar gibi laf sokmayı bırakta içeri al, üşüdük’’ Hemen kapıyı yüzüne kapatıp arkadaşıma döndüm ve

‘’Olmaz.’’ Dedim oysa sesini alçaltarak

‘’Lütfeen’’ dedi kapıyı açtım, Asiye baktım, yapmacık bir şekilde gülümsedi, kapıyı kapadım arkadaşıma döndüm ve

‘’Kesinlikle olmaz o adam bu eve girmeyecek.!’’ Dedikten 4 5 dakika sonra Asiyi içeri davet ettim. Arkadaşıyla birlikte içeri girdiler Asi Uzun boylu mavi gözlü kumrala yatkın bir tonla ukala sersem biriydi arkadaşının daha çok sarışına yatkın saçları ve yeşil gözleri vardı. Uzundu kaslıydı zekiye benziyordu çünkü çok az konuşuyordu. Sakin bir görünüşü vardı. Hep birlikte koltuğa oturduk. Asiyle ben ortadaydık Asi’nin yanında arkadaşım benim yanımda da onun arkadaşı vardı. Gerilim ve korku filmlerini çok severim, ama malesef şu an ki ortam filmden daha gergin ve korkutucuydu. Filmi başlattıkların da biraz fazla ürktüğümden tırnaklarımı yanlarımda duran ellere batırıyordum. Aslında Asi'ye bilerek fazla fazla batırmış olabilirim.

Filmin ilk yarısı bitince yüzüm de sersermce bir gülüş vardı. Elindeki acıyı yeni fark etmiş gibi, gözlerini elinin üzerine çevirdi. Kanıyordu, gerçekten harikayım. Evime gel, sonra da rahat rahat takıl yok öyle serseri bey! Bana doğru eğilerek tısladı.

''Tırnaklarını yanlış yerler için heba ediyorsun güzelim.'' Söylediklerine bir anlam veremesem de, bana jeton paraşütle düştüğü için sonradan aklıma dank etti. Sinirce onu koltuktan atarken arkadaşım da onun yanına indi. Önümüzde ki minderlere çökmüş durumdaydılar şu an.

 Yanımda ki çocuğa Suskun diye hitap edicektim, lakap takmayı seven bir insan olduğum için bir kılıf buldummu asla kaçırmam. Filmin ikinci kısmı başladığın da Bizim ellerimizde birer kâse mısırla filmin keyfini çıkarmaya başlamıştım. Hani böyle korku filmlerin de hep kız depoya iner ya da çatıya çıkar, sonra bir ses duyar sese doğru yürür, kız etrafına bakınırken kızın yüzüne odaklanır kamera ve kaçınılmaz son bir anda yüksek sesle kızın arkasından bir şey çıkar. Bu kısımları hiç sevmiyorum ama bu sefer çok hoşuma gitti çünkü tam bu sırada, elimdeki kâseyi Asi'nin kafasına boşalttım. İsteyerek olmadı aslın da ama hoşuma da gitmedi değil şimdi. Herkes asiye gülerken, oda tabaktaki bütün mısırları kafama boşalttı, ve kaçınılmaz son mısır savaşı!! Mısırlar bitince tabi bu iş yastık savaşına dönüştü. Anlamadığım tek nokta her korku filminde sürekli depoda ya da çatı katında bir şeyler oluyor, garajda, duşta, yatağın altında, kapının arkasında, dolapta. Yahu bunları bilerek mi seçtiler, ben bu korku filmleri yüzünden çocukluğumu yaşayamadım. Bilmem bilir misiniz. Katil Bebek Çaki vardı. Ulan ben oyuncak bebekle oynayamadım o film yüzünden. Bir kere tahta bebekle sevişirken prezervatif nedir? Hamile kalma ihtimalini geçtim senin spermin mi var? Tabi sonunda hamile kaldı orası da ayrı mesele. Korku filmlerinde hep belirli bir yerlere yoğunlaşıyorlar ve genellikle farklı konular alınarak farklı filmlerde gene aynı yere yoğunlaşıyorlar bir kerede tek katlı bir evde geçsin olay. Ya da çatı, bodrum yerine salonda olsun ne oluyorsa. Bir kerede aniden çıkmak yerine yavaşça çıksın, bağırmasın bir kere de kurban kaçmak yerine üzerine yürüsün katilin, cinin, hayaletin. Niye bunlar olmuyor çünkü çok aptalca bir fikir, neyse tamam konuyu kapatıyorum. Ama haklıyım. Tabi ben bunları düşünürken, Asi'nin öküzce vurduğu yastıkla koltuğa yapıştım.

Pislik bilerek yapıyordu biliyordum. Sonun da yastık savaşı bittiğinde, herkes nefes nefese bir yerlere yığılmıştı.

''Bu gece burdayız, küçük bela.'' Gözlerim yerinden çıkıcak kadar açılırken, bedenimde ki bütün yorgunluğu unutmuştum.

''Yeterli yerimiz yok canım, belki hiçbizaman.'' Yan bir gülüş attı tekrar bana.

''Sözümü ikiletme.'' Arkadaşım bana delici bakışlar atarken taramalı gibi konuşmaya başlamıştı bile.

''Ya evet burada kalmalısınız.. Zaten saat çok geç oldu.''

Arkadaşta ne kadar meraklıysa kalmalarına bir kere onlar erkek, ayrıca altların da araba var, ayrıca iki kız iki erkek aynı evde kalır mı? Sabah kiracı gelip beni evden mi atsın? Bumu derdiniz, yoksa planı bumu beni evden attırmak mı? Niye olmasın?

''Bi saçmalama kızım ya''

İç sesime hak verdim.

''Peki kalsınlar.'' Asi gene o öldürücü ifadesizliğine büründü, zaten hep öyleydi. İnsan bi sevinir teşekkür eder ama yok. O kadar eminmiş gibiydi ki kalın diyeceğimden rahatlığa bak ya.. Hepimiz aynanda ayaklandık.

Mısırları kafalarımızdan döktüğümüz için saçlar yağlandı duş almak gerekiyor. Yarın da okul yok aslında ben de ilk girmeye üşendim bu nedenle önden benim arkadaş girdi, Arkadaşım duşa girerken kimliğini buldum, kıyafetleri ardında. İsmi Zeytinmiş, demek bu nedenle söylememek için diretiyordu.. Zeytin çıkınca Suskun girdi sonra Asi en son ben. Benim şansıma Sıcak su kalmaz, şampuan kalmaz, krem kalmaz. Allahtan sabun kaldı oda olmasa ne diye girdim ki ben duşa. Buz gibi duşumu da aldıktan sonra direk girdim yatağımın içine, bunlar bir anda toplandılar benim odama. Ulan benim uykum var bir gidin uzaklaşın uyacağım ben demeye kalmadan yeni bir oyun başladı. Şişe çevirmece…