8#Yenilmezler

983 73 14
                                    

Merhabalar canlar

Nasılsınız? Ben iyiyim bugünde ölmedik şükür.

Selamdan da geri kalmadığıma göre başlayalım.

8#YENİLMEZLER

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

8#YENİLMEZLER

LUNA

2012 Brooklyn / NY

Derin bir nefes aldı Luna. Elindeki dosyaları masanın üzerine bırakıp, yavaşça gerildi. Kafasının içi kazan gibiyken kağıtlarının yanındaki kahveden bir yudum alıp başını ovuşturdu. Kendisini fazlasıyla zorluyordu ve bünyesi daha ne kadarını kaldırırdı bilmiyordu.

"Luna biraz dinlenmelisin!" diyen Steve ile korkuyla elindeki fincanı düşürdüğünde ikisi de şaşkınlıkla birbirine baktı.

"Özür dilerim! Korkutmak istemedim."

'Sorun değil' dercesine elini havada sallayıp yerdeki cam kırıklarını toplamak için yere doğru eğildiğinde Steve Luna'dan önce davranmıştı.

"Bunca yıl yalnızlığa alıştıktan sonra,  tekrar yanımda olduğuna inanmak çok güç. Howard ile yaptığımız keşif gezilerini hatırlıyorum. Seni bulamadan döndüğümüz günleri. Kabullemişlerim ise çok daha kötüydü. Kabuslarım, yalvarışlarım, uzun yaşamım hepsinden nefret ettim."

Elindeki cam parçalarını masanın üzerine bırakan Steve Luna'nın omuzlarından tutup, gözlerine bakmaya başladığında ikisinde de büyük bir özlem vardı.

"Gözümü açtığımda her şeyi kaybettiğimi düşündüm. Bulunduğum dünya benim bıraktığım dünyadan çok daha farklıydı. Seni kaybettiğimi ve bir daha nasıl geri getirebilirim, diye düşünüyordum. Ama seni gördüğümde..."

Steve'in elleri Luna'nın yüzünün çevresini kavradığında ikisi de kalp atışlarının hızlarına istinaden nefes nefese idiler.

"Geride kalan hayatımda değişmeyen bir tek sendin. Güzeldin, hala masumdun ve hala benimleydin."

"Duygularım da öyle, değişmeyen şeyler arasında. Evin için üzgünüm."

"Evimiz Luna. Onun değişmesine sevindim."

"Tek değişmeyen yer senin odan."

"Oranın da değişmesi gerekiyor! Seninle ile tüm dünyamı yeniden inşa etmeye hazırım."

Luna gülümseyerek Steve'e sarıldığında, genç adamda onu güçlü kollarıyla sarmalamıştı çoktan. Huzur ikisinin çevresinde iken bir asırlık aşklarının kaybolmayışı ve hala birbirlerini ilk günkü gibi sevmeleri, kimine göre lanet olabilirdi. Ama Luna için bu büyük bir nimetti. Uzun yaşamındaki tek güzel şeydi.

His at Night ~ Steve Rogers Fanfic (TÜRKÇE)Where stories live. Discover now