♦2.BÖLÜM♦

10.8K 430 31
                                    

Eve gittiğimde tontiş annenemi öptüm. Canım benim, beni büyüttü bu yaşa getirdi. Ben küçükken babam ve annem bana bakmamışlar beni anneneme bırakıp kaçmışlar. Annenemin dediğine göre öyle.O gün bugündür annemle babamı görmedim, bazı fotoğraflarına baktım yüzlerini biliyorum. İstemiyorum da zaten beni istemeyenleri bende istemem. Anneannnem benim annem oldu o  hastalandığım zaman o bana baktı çok seviyorum onu ve dedemi canım dedem o da benim için çok çalıştı hiç bir şeyimi eksik etmediler bazen şaşırıyorum bu paralar nasıl geliyor diye ama dedemin bazen geç saatlere kadar çalışmasının sonucu o paralar. Canlarım benim onları çok seviyorum.

Odama geçip okul formalarını çıkardım. Yatağıma yattı.Kafamda ki soru işaretlerini ve görüntüleri uzaklaştırmaya çalışsak da bir türlü olmuyordu.  İçeri anneannemin yanına gittim. Anneannem yemek hazırlıyordu ona yardım etmeye başladım. "Kızım duydun mu bak Neriman teyzelerin yanındaki köşkte birini vurmuşlar aman kızım dikkat et okula giderken gelirken" deyince durdum sonra yardım etmeye devam ettim, masayı kurup yemek yedik. Sofrayı toplarken dedem geldi. Bende selam verip odama gittim.

Perdeler açık kalmıştı onları kapatırken sokağın oraya park etmiş bir araba böyle pahalı olanlardan kenara park etmiş duruyor.  Camları da siyah bir bok gözükmüyor ki ay acaba kimin çok merak ettim şimdi, anneanneme sormak için ayaklandım, tam o sırada kapıya vuruldu. Gelen komşumuzdu içeri buyur ettikten sonra "Şu kapının oradaki araba kimin anneanne biliyor musun?" diye sorunca "Bilmem ki kızım, yeni biri taşınmıştır belki." deyince içeri yürümeye başlamıştım bile, yatağa girdim. Bugünü düşünerek, gördüğüm o yüzü düşünerek uykunun mükemmel kollarına kendimi teslim ettim. 

Evden çıktım yine o köşede o zengin arabasını gördüm. Demek ki biri arabasını buraya park etti ya da taşındı. Evet sen Sherlock Holmes'un kayıp kız kardeşisin Mel içimden söylediğim bu sözlere gülümsedim. Yürümeye devam ederken yine o his vardı içimde sanki biri beni izliyordu. Arkamı dönüp etrafa göz gezdirdim. Köşkün yanından geçerken, dün olanlar gözümün önüne gelince biraz duraksadım, sonra yürümeye devam ettim.

Durağa gittim otobüsü beklemeye başladım. Durağa yaklaşan siyah giyinmiş 2 erkek gördüm. Garip bir şekilde bana tip tip bakıyorlardı. Buralarda böyle kişiler olmaz. Bir terslik kokusu burnuma buram buram geliyordu. Durak kalabalık olduğu için rahat nefes aldım. Otobüs geldiğinde binip kartımı bastım. Arkamdan o adamlarda bindi. Tedirgin olmaya başlamıştı. Neyse sakin ol Mel sakin ol diye kendimi sakinleştirmeye çalıştım. Otobüs bugün doluydu arkalara doğru ilerlemeye başladım.Bir durak sonra içerisi çok daha kalabalıklaştı. Birisinin enseme nefesini üflemesiyle irkildim ve arkama döndüm. Yok artık ya burada da mı insana rahat vermez bir insan Allah'ım sen sabır ver. "Ne yapıyorsun ya " diye cırladım onun duyabileceği şekilde "Hiç sen ne yapıyorsun aşkım" diyerek gülümsedi iyice beni sinirlendirmişti.

Salak.

Gözlerimi devirerek ona dönüp "Yine saçmalayacak mısın? Ne yapmaya çalışıyorsun?! Seni Sevmiyorum diye 100 kere söyledim"diye söyleyince kulağıma eğilip "Yalan söyleme sende beni Seviyorsun NAZLANMA" diye saçmalayınca "Yeter ya salak mısın? Anlayışın kıt mı? Lütfen Allah'ın sana vermiş olduğunu umduğum o beynini kullan. O bir oyundu sen eski sevgilini kıskandırdın bende sana yardım ettim. Seni Seven filan yok. Hayal gücün mükemmel gerçekten" diye ona doğru söylediğim sözlere inanamıyormuş gibi baktı.

Gerçekten Salak.

O olanları algılamaya çalışırken bende onun çaprazında ki siyah giyen adamlara baktım.  Biri diğerine bir şeyler söylüyor diğeri de onun dediklerini kafam kadar olan bir telefonda birine mesaj atıyordu. O sıra yanımdaki salak "Sinirlenince çok seksi oluyorsun biliyor musun AŞKIM " aşkım kelimesini bastırarak söylemişti. Ona öldürücü yıkıcı zehirli bakışlarımdan atarken ne kadar çirkin durduğunu karşımda ki otobüs camından fark ettim ve bunu yapmayı hemen kestim. Çünkü bir kaç insan bana anlamsız bakışlar atıyordu.

Bu salağın ismi Mert bu arada ama genellikle salak diyorum. Okula yakın olan durağa geldiğimizde orta kapıya doğru gidip indim. Arkamda Mert de var. Ben koşar adımlarla yürürken bana aşkım gibi şeyler söylemesine aldırmadım. En son "Melodi" deyince dönüp arkama baktım. Yine o siyah giyen adamları görünce endişelenmeye başladım. O sırada Mert yanıma gelip "Sakın arkaya bakma. Şu arkadaki adamlar az önce senin ismini söylediler tanıyor musun onları" diye sorunca kafamı iki yana salladım. Birlikte gitmemiz gerektiğini anladım ve onunla yana yana yürümeye başladık.

♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪♪

Ders başladığı halde İpek gelmemişti. Ah ne kadar aptalım o bugün dişçiye gidecekti. "Melodi Ay" ismimi duyunca "Burada" diyerek elimi kaldırdım. Ve dersi dinlemeye başladım

Okuldan sonra durağa yürürken arkamdan "Melodi" diye birisi bağırınca arkama dönüp bağıran kişinin Mert olduğunu gördüm. Durağa kadar yürüdü yanımda durakta iken yine o siyah giyen adamları gördük. Allah dan otobüs erken geldi. Binip arkaya oturduğumuzda onlarda tam karşımızda ayakta duruyorlardı. Bizden en fazla  6-7yaş büyük oldukları belliydi neden takip ediyorlardı ki. Dün yaşananlar aklıma gelince Tırstım Yusuf Yusuf oldum diyebilirim.

Mert'e dönüp "Mert, şey beni bizim oraya kadar götürür müsün? Yalnız gitmek istemiyorum" dedim. Gülerek bana baktı bende istemsiz olarak kaşlarımı çattım. "Sorman hataydı güzelim, seninle her yere giderim" deyince bende ona gülümsedim. Fırsat bu fırsat tabi kaçırmaz asla.

Bizim eve yakın olan durakta indiğimizde arkadan siyah giyen adamlarda indi.

Biz adımlarımızı sıklaştırırken onlar bizle olan mesafeyi koruyorlardı. Nihayet eve gelince Mert'e sarıldım. "Çok teşekkür ederim, beni getirdiğin için çok teşekkür ederim sana" dedim. Bana göz kırpıp "Sen iyi ol yeter hem önemli değil. Biliyorsun" deyince gülüp ona el salladım o da bana el salladı ve gözden kaybolana kadar baktım. Ahh ama yuh artık hala buradalar o siyah giyen adamlar.

Anahtarı çantamdan çıkarmak için hamle yaptığımda anahtarın orada olmadığını gördüm. Yok artık,belayı çeken bir yönüm olduğunu anlamışsınızdır ama bu bu baya fazlaydı. Zile bastım ama açan olmadı tekrar tekrar bastım ama yine açan olmadı. Bende çareyi komşumuz Fidan ablanın evine gitmekte buldum. Zaten anneannemde oradaymış.

Onla birlikte eve giderken yine o siyah giyen adamları gördüm. Anneannemi içeri gönderip tüm cesaretimi toplayıp yanlarına gittim. Karşılarına geçip "Ne yapıyorsunuz lan siz sabahtan beri takip ediyorsunuz beni sapık mısınız hırsız mısınız her ne b*ksanız yürüyün gidin sizi polise şikayet etmiyeyim. Avazım çıktığı kadar bağırırım bütün mahalleyi başınıza toplarım defolun gidin" diye onlara bağırınca; Telefonsuz adam " Bakın Melodi hanım, amacımız sizi rahatsız etmek değil lütfen evinize girin" deyince iyice sinirlendim.
"Bakın defolup gidin buradan polis çağıracağım şimdi" deyince birbirlerine bakıp bana dönerek ."Tamam" dediler. Ve gözden uzaklaştılar. Aaa ne kadar kolaymış canım çok akıllıyım çok.

Eve gidip üzerimdekileri çıkardım. Banyoya doğru gittim. Duş aldım ve çıktım. Odama girdiğimde, önce iç çamaşırımı ve pijamalarımı giydim.Sıra sutyene geldiğinde kopçasını bir türlü takamadım. En sonunda kapı açıldı. Anneannem olduğunu varsayarak "Anneanne şunun kopçasını taksana" diyerek bekledim. İki sıcacık el kopçaya gitti. Taktıktan sonra arkamı dönünce olduğum yere çivilenip kaldım. Bu olamaz dimi yani yok canım hayal görüyorum ben kesin diyerek arkamı döndüm. Tişörtümü giydim ve tekrar arkama döndüm.

Gördüğüm insan karşısında dona kaldım. Hayır bu bir rüya o burada değil. O burada değil. İçimden bunları söyleyerek karşısına dikildim. "Sen gerçek değilsin benim beynimin bana oynadığı bir oyun sadece" diyerek güldüm arkamı dönüp çıkacağım sırada "Kızım" demesiyle arkama döndüm. Gözümden bir damla yaş akmasına izin verdim. Bu oydu O O O benim annemdi...

Düzenlenmiştir..

YORUM VE VOTE YAPANLAR SEVİLİYORSUNUZ. TEŞEKKÜR EDERİM. BİR ÖMÜR MUTLU OLMANIZ DİLEĞİYLE...

XXX

MAFYA VE MERAKLI | DEVAM ETMEYECEKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin