"Öldürün o zaman." Duyduğum sert ve soğuk sesle irkildim. Sanki normal bir şeymiş söylüyormuş gibi bir çırpıda söylemişti. Bunların bana yardım etmelerini beklerken daha tehlikeli çıkmışlardı. Ölüm emri verilen adama bakıp vicdanımın sesine engel ol...
Bölüme başlamadan önce sol alt köşedeki yıldızı parlatırsanız çok sevineceğim.💫
Buraya ben de sizin için kalp ve yıldız bırakıyorum.⭐♡ Sizinkileri de bekliyorum.❥
Keyifli okumalar...
*****
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
35. BÖLÜM "SANA İNANIYORUM"
"Ecem?" Dedi ve bana doğru bir adım attı, ayaklarım istemsizce geri gitti. Seçkin şaşırdı, bir şey diyemedim. Korkuma engel olamadım.
Bu hayatta hiç kimseye güvenmemem gerektiğini çok iyi öğrenmiştim ama o öğrendiğim her şeyi yıkmış, kendisine güvenmemi sağlamıştı. Şimdi elimdeki küçücük bir zarfın bunu yıkacak olma ihtimali beni korkutuyordu.
"İnandın mı?" Diye sordu, sesinde büyük bir hayal kırıklığı vardı. İnandın mı diye sorması zarfın içinde neler olduğunu daha çok merak etmeme neden olmuştu ama sanki dilim tutulmuş gibi ağzımı açıp tek kelime bile edemedim.
"Ben öldürmedim!" Dedi dişlerini sıkarak. Öldürmedim mi? Neyden bahsediyordu bu? Ona henüz hiçbir şeyden haberim olmadığını ve onun anlatmasını beklediğimi söyleyecekken gözlerini üzerimden çekerek Tekin'e baktı.
"Onu ben öldürmedim! Bunu sen de çok iyi biliyorsun amca!" Deyince ben de Tekin'e baktım. Sanırım şimdilik sessiz olmam ve Tekin gittikten sonra oturup düzgünce Seçkin'le konuşmam gerekiyordu. Tekin'in sözüne bakarak bu zarfın içindekiyle hareket edecek kadar aptal değilim.
"Bizim bir şey bildiğimiz yok! Her şey açıkça ortada! Onu..." Seçkin Tekin'in devam etmesine izin vermeden konuştu.
"SEN..." Diyerek bağırdı aniden, ben bile irkildim. Seçkin Tekin'in üzerine doğru yürüdü ve devam etti.
"BUNDAN SONRA YANINDA DEĞİLİM! KARŞINDAYIM! BUNDAN SONRA AMCA YEĞEN FALAN DEĞİLİZ! SEMİH'LE BERABER SEN DE BENİM DÜŞMANIMSIN!" Seçkin'in söylediği şeylere şaşırdım. Amcasını silip atacak kadar öfkeliydi ve ben kötü bir şeyler olmasından çok korkuyorum.
"ŞİMDİ DEFOL GİT EVİMDEN! YOKSA SENİ KOLUNDAN TUTTUĞUM GİBİ KAPININ ÖNÜNE KOYARIM!" Tekin büyük bir şaşkınlıkla bakıyordu Seçkin'e.
"Seçkin oğlum ben sadece gördüğüm gerçekleri..." Seçkin yine tamamlamasına izin vermedi.
"SİKTİR GİT EVİMDEN!" Dediği an gözlerim irileşti. Amcasına küfür etmişti, bu işin geri dönüşü yok gibi duruyordu.
"TERBİYESİZLİK YAPMA! BEN SENİN..." Seçkin yine tamamlamasına izin vermedi.
"DEĞİLSİN! SEN ŞU SAATTEN SONRA BENİM AMCAM FALAN DEĞİLSİN! GİT ŞİMDİ!" Tekin arkasına bile bakmadan sinirle evden çıkıp giderken Seçkin de aynı hızla evden çıktı. Koşarak peşlerinden gittim, kapının önünde durdum. Seçkin Tekin gittikten sonra eve gelecek diye beklerken daha Tekin evden çıkmadan bir anda arabasına bindi.
