GENTLEMEN'S CLUB 1: The Agent Has Been Slain

Chapter 13

CHAPTER 13

SHE BLINK TWICE.Ngayon ay malinaw na ang kanyang paningin.Inayos niya ang tayo at masuring tinignan ang taong kakarating lang.

"What did you call me?" Tanong ni Ivon.

Yes Ivon was here.Who she taught someone familiar.Kanina ng pumasok ito ay akala niya ibang tao but she has mistaken him for someone. Oo. Akala niya si Ivan ito na dati niyang partner sa agency na pinagtatrabahuan.But he's  dead year ago. Hindi niya alam kung namamalikmata ba siya.Pero kanina pagbukas ng mata niya at pagpasok nito ay nakikita niya sa mukha ni Ivon ang mukha ni Ivan.

Pinagkatitigan niya ng maayos ang hilatsa, anggulo at porma ng mukha nito. Hindi niya alam pero bigla nalang tumibok ang puso niya. Parang nung dati lang.

"Lydia?Okay ka lang? " Iwinagayway ni Ivon ang kamay sa tapat ng mukha niya. Napaiwas siya ng tingin at napahilot sa batok niya.

Masakit ang pagpalo don sa parte ng batok niya. As expected,kahit sender lamang si Melodie ay ang lakas nitong manghampas. Siguradong magkakapasa tong batok niya.

"B-bakit ka andito? " Tanong niya.

Umupo siya sa kama niya at humiga.Ramdam niya ang lambot ng unan sa batok at nakakatulong yon para maibsan ang sakit. Pinikit niya ang mga mata.

"Sinabihan ko si Nanay Koring na pupunta ako dito... "Naramdaman niyang lumapit ito. Kaya mariin niyang pinikit ang mata. "...pero ikaw talaga ang ipinunta ko."

There's something inside of her wants to celebrate. Gusto niyang idilat ang mga mata at matignan ito. But she's  holding herself.

"B-bakit n-naman ako ang ipinunta mo rito? "

"About last time... Bakit ka umalis?"

Napadilat siya sa sinabi nito. Akala pa naman niya makakatulong ang pagpikit ng mga mata at piping dasal para hindi nito ungkatin ang nangyari sa kanila. Iniiwasan na niya yun eh. Pinaalala pa nito. Tinatakasan,tinatakbuhan at tinaguan niya si Ivon. Mali ang desisyon niyang magpadala rito. Mali ang may nangyari sa kanila.Nadala lamang siya ng bugso ng damdamin at temptasyon.

Umiwas siya ng tingin sa nakakahinang titig nito. "Bakit k-kailangan pa bang magpaalam ako s-sayo? "

"Hindi mo man lang ako inintay na magising.Di sana nahatid na kita. "

"Di naman kailangan. Tsaka pwede ba-"

"You're still sore.I know. "

Ang mga katagang binitawan ni Ivon ay mistulang tulay na nagpatigil sa kanya sa pagsasalita. Nahihiya siya dahil sa deristsahan nitong pagsabi at wala man lang signal.

She turned her back on Ivon. She hugged the other free pillow and deeply close her eyes again. Ayaw na niya itong makausap. At kahit ngayon din ayaw na niyang makita ito. Balik na siys sa tunay niyang rason kung bakit siya nandito. Nauubusan na siya ng oras at araw. Limang araw nalang ang natitira. Kaya mas uunahin niya ang trabahu.

Duty first before anything  else.

"Lydia? "

"Shut up,Ivon. Umalis ka na. " Kahit gusto ng puso na dumito nalang ito at wag ng umalis sa tabi niya.Pero kailangan.

Dumilat siya at inalis ang unan. Akala niya umalis na ito. Narinig niya kasi ang hakbang nito na papalayo. Pero ng tignan niya ito ay ni lock lang pala ang pintuan niya.

Napakunot ang noo niya. "What are you doing? "

Lumakad ito pabalik sa kanya. "Im not going out. Im staying here inside. "