"Öldürün o zaman." Duyduğum sert ve soğuk sesle irkildim. Sanki normal bir şeymiş söylüyormuş gibi bir çırpıda söylemişti. Bunların bana yardım etmelerini beklerken daha tehlikeli çıkmışlardı. Ölüm emri verilen adama bakıp vicdanımın sesine engel ol...
Bölüme başlamadan önce sol alt köşedeki yıldızı parlatırsanız çok sevineceğim.💫
Buraya ben de sizin için kalp ve yıldız bırakıyorum.⭐♡ Sizinkileri de bekliyorum.❥
Keyifli okumalar...
*****
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
14. BÖLÜM "SALDIRI"
"Üff ya! Yemin ederim her şey üst üste geliyor!" Deyip parmağıma batan minik cam parçası içinde kaldı mı diye dikkatle bakarken balkon kapısı büyük bir gürültüyle açıldı. Korkuyla başımı kaldırıp kapıya baktım ve Seçkin'in görüp öylece kaldım.
Çünkü şu anda elindeki silahı bana doğrultmuş öfkeyle yüzüme bakıyordu.
Korktuğum için hareket bile edemezken o da öylece durup kaldı karşımda. Ne silahını indirdi ne de yüz ifadesini değiştirdi. Kanamaya devam eden parmağımı umursamadan ayağa kalktım.
"Sadece bir bardak kırdım diye beni öldürecek misin?" Dedim, şaşkınlık ve korku dolu sesimle. Cevap vermedi, çok tuhaf bir şekilde o da şaşkındı.
"Neden bana öyle bakıyorsun?" Diye sordum artık bana bir cevap vermesini umut ederek. Gözlerini yüzümden çekip elime baktığında parmağımı gördüğünü fark ettim.
"Bir sorun mu var?" Gözleri yeniden beni buldu.
"N'oldu parmağına?" Sonunda konuşmuş olmasından dolayı rahat bir nefes alıp konuştum.
"Bardak kırıldı, etrafı toplayayım derken elime cam parçası battı." Çehresi sonunda yumuşadı.
"Şey acaba şu silahı artık indirir misin? Biraz ürkütücü." Sanki benim söylememi bekliyormuş ve yeni fark etmiş gibi silahını indirdi. Beline yerleştirirken gözleri benim üzerimdeydi.
"Senin ne işin var burada?" Etrafa bakıp yeniden ona döndüm.
"Dışarıya çıkmamın yasak olduğunu biliyordum ama hava almak için balkona çıkmamın da yasak olduğunu bilmiyordum." Gözlerini kapatıp derin nefes aldı. Gözleri yeniden beni bulduğunda sinirli olduğunu gördüm.
Bu bana mı sinirli? Ben ne yaptım ki?
"Ne zamandır buradasın sen?" Sinirli olmasına hâlâ bir anlamaz veremezken ona cevap verdim.
"Duş alıp üzerimi değiştirmiştim sonra da canım sıkılınca evin içinde dolaştım. Bu odada balkon olduğunu görünce biraz hava almak istedim. Sonra da yapacak başka bir şey olmadığı için oturup kaldım." Cevap vermedi.
