1 minute.
3 minutes..
5 minutes na...
"Deanna, ano ba? Ano ba talaga ang problema?"
Sinusubukan ko kumalma pero nakakainis na eh!
Whooo! Hingang malalim Jema. Lalo niyang hindi sasabihin pag galit ka na.
Okay...
...
Inalis ko ang pagkakayakap ko sa kanya. Bumalik ako sa upuan at tinuloy na lang ang pagkain ko.
"Nagsinungaling ka na ba sa akin?"
Anudaw?
Napasimangot na ako talaga.
Isa, dalawa, tatlo, hingang malalim, kalma Jema
Ayaw talaga kumalma ng puso ko eh.
"Sabihin mo na, ano ba yun? May nalaman ka ba sa iba na nagsinungaling ako? Tungkol saan ba?"
Nagsinungaling ako? Kailan? Bakit? Tungkol saan?
Parang ang lala kasi nun kung ano man yun. Isang araw na siyang cold sa akin eh. Dati nagkakatampuhan kami, pero di siya titigil hanggang di kami nagkakapaliwanagan.
"Just tell me the truth, I can accept it. I know that it's not your fault. In fact, I....."
Sabay turo sa dibdib nya. Wala nang tigil ang luha niya.
"I...
I blame myself for this. If I am around that time, this would never happen.
It's my fault,
It's me.......
I'm sorry I wasn't there to protect you...
It's my fault!
Mine!
Mine!!!"
Sumisigaw na siya. Tumayo siya at pinagsusuntok yung pader.
Yung tungkol ba to kay Vince?
Ang tagal na nun ah?
Naglakad ako papalapit sa kanya,
"Stay there! Wag kang lalapit."
Huminto ako. Gusto ko siyang lapitan pero sa hitsura niya ngayon...
"Love, diba napag-usapan na natin yun? Akala ko okay na? Na kakalimutan na natin ang nangyare? Ilang buwan na nakaraan ah. Bakit ngayon ka pa nagkakaganyan?"
Ang tagal na kasi eh. Grabe delay nung reaction niya ah. 5 months later?
Lumapit siya sa lababo. Hinawi niya lahat ng nakalagay dun.
"Shit!" sigaw ni Deanna
Nahagip ng kamay niya yung kutsilyo.
Oh. My. God.
Dugo...
Dugo!
Nagdudugo ang kamay niya...
"Wag ka titingin!"
Dugo........
Wala na, nakita ko na.
