"Öldürün o zaman." Duyduğum sert ve soğuk sesle irkildim. Sanki normal bir şeymiş söylüyormuş gibi bir çırpıda söylemişti. Bunların bana yardım etmelerini beklerken daha tehlikeli çıkmışlardı. Ölüm emri verilen adama bakıp vicdanımın sesine engel ol...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
1. BÖLÜM "ECEM AKAY"
Hayat her insana adil davranmaz. Bazılarını mutlu ederken bazılarının canını acıtır hem de çok acıtır. Ben hep ikinci kısımda oldum.
Benim hep canım acıdı.
Hikâyem çok küçükken başladı aslında. Sadece 12 yaşındayken ailemi kaybettim. Büyük bir trafik kazası annemle babamı benden aldı. İşte hayatım tam olarak o gün yolundan çıktı.
Annemle babamın vefatının ardından abimle yalnız kaldık. Aslında onların mezarının başında korkmayın ben yalnız değilim abim var demiştim anne babama. Ona güvenmiş, ona sığınmıştım.
Meğerse var olduğunu zannettiğim, beni koruyacak tek insan olduğunu düşündüğüm abim de yokmuş. Bunu annem ve babamın cenazesinden yalnızca bir hafta sonra yediğim ilk dayakta çok iyi öğrenmiştim.
Abim, beni hep dövdü. Hep canımı acıttı ama ona rağmen pes etmedim. Hayata hep dört elle sarıldım. Beni zorla okuldan alıp, içki ve kumar borçlarını ödeyebilmesi için çalışmaya zorladığında 14 yaşındaydım. Liseye gitmeme izin vermemiş olmasına rağmen çalıştığım yerlerden aldığım ve ondan saklayabildiğim paralarla test kitapları almış, geceleri odamda gizli gizli ders çalışmış ve ondan gizli açık öğretimden lise sınavlarına girerek liseyi bitirmiştim.
Daha sonra hiç ara vermeden gecemi günümüze katıp üniversite sınavına hazırlanmıştım. Çalıştığım yerlerde verilen molalarda, öğle aralarında, yemek saatlerinde ve geceleri odamda sabahlara kadar gizli gizli hep ders çalışmış sonra üniversite sınavına girmiştim.
Çocukluktan beri hayalim doktor olmak olsa da yetersiz eğitimim yüzünden o kadar yüksek bir puan alamamıştım. Fakat yine de hayalime çok yakın olan hemşireliği kazanabilmiştim. Üniversite sınavı sonuçları açıkladığında sevinçten havalara uçmuştum.
Yaptığım, başardığım bu kadar şeyden haberi olmayan abimin ise o yıllarda yaptığı tek şey çalıştığım yerlerden aldığım paraları elimden alıp, içki ve kumara vermek olmuştu.
