H2 Hulp

19 3 0
                                    

'' Je arm bloed! Je hoofd is rood! Wat is er gebeurd?''

Ik keek naar mijn arm, het was inderdaad helemaal aan het bloeden. Ik liep naar binnen en plofte me neer op de bank. ''Elisa mijn moeder is gek geworden! Kan ik alsjeblieft bij jouw intrekken, thuis trek ik het niet meer!'' zeg ik huilend. De moeder van Elisa hoorde mij huilen en rende naar beneden toe. Ook zij wist van de problemen die ik thuis had, ik mocht altijd komen als er iets was. ''Lela! Wat is er gebeurd? Was het weer je moeder??'' riep ze geschrokken. Voorzichtig knikte ik. Ze keek naar mijn arm en rende naar de EHBO kist en deed verband om mijn arm en gaf me een koele handoek die ik op mijn wang moest houden. ''Oke Lela en nu rustig wat is er aan de hand.'' Ik legde alles uit en gaf aan het eind een diepe zucht. ''Mag ik alsjeblieft bij jullie intrekken? Als ik naar huis ga wordt het mijn dood!'' zei ik huilend. ''Natuurlijk mag dat kom maar dan zal ik jullie helpen met het bed van Elisa op zolder zetten dan kunnen jullie samen daar slapen.'' Toen we klaar waren maakte ik mijn koffer open en hing alles op in de kast die ik mocht gebruiken. Elisa keek mij lief aan. ''Kan je nog wel naar het concert morgen?'' vroeg ze aan mij. ''Natuurlijk! 5SOS zet ik voor niemand aan de kant.'' ik lachte en en gaf Elisa een knuffel. ''Nu je het over 5SOS hebt'' zei Elisa ''Misschien kunnen we wat posters ophangen hier, anders is het zo saai.'' Ik knikte meestemmend ja en we gingen aan de slag. ''Zullen we anders onze joggingbroeken aandoen, zit veel lekkerder dan een spijkrbroekje.'' stelde Elisa mij voor. Ik liep naar de kast en pakte mijn sportbroek en een lekker los shirt en trok die aan. Ik keek naar mijn arm, er was een beetje bloed doorheen gekomen.

S'avonds

"Mam, wat gaan we eten?" vroeg Elisa aan der moeder. "We gaan maar ff naar de wok dat is lekker snel klaar haha." Ik lachte even zachtjes "Waarom heb ik niet zo'n chille moeder?" dacht ik bij mezelf. Elisa liep naar mij toe en zei dat we ons even fatsoenlijk moesten omkleden voor de wok. Ik moest lachen. Later stond ik met een lange broek die zwart was en gaten in had voor de spiegel met een zwart kort hempje die een beetje blousig was. Mijn haar had ik los gedaan en ik had mijn NIKE AIR MAX aangedaan. "Hoe bedoel fatsoenlijk!?" lachte ik naar Elisa die bijna hetzelfde aan had. Ik keek in de spiegel naar mijn gezicht. "Het is nog steeds rood." ik pakte een dikke laag foundation en smeerde het mooi op mijn gezicht en deed de rest van mijn make-up. Samen liepen Elisa en ik de trap af. Ik pakte snel een vest voor mijn arm.

In de wok aangekomen deed ik even mijn vest uit en rende ik meteen naar de pannekoeken. Ik keek achterom en botste toen tegen een jongen op. "Oh sorry had je niet gezien!" zei ik verontschuldigend. "Het geeft niks!" zei hij ik glimlachte. Ik herkende zijn stem maar waarvan vroeg ik me af. Ik zag dat hij naar mijn arm in het verband keek. Snel pakte ik het vast en ging in de rij staan.

Een tijdje later zaten we te eten totdat in èèn keer het nummer Amnesia op kwam van 5SOS . Elisa giechelden en samen zongen we het hele nummer, I wish I could wake up with Amnesia. Zongen Elisa en ik luid. De jongen waar ik tegen aan botste zat aan de tafel samen met nog 3 jongen en een oudere man. De jongen glimlachte naar mij en keek daarna zijn vrienden weer aan. Hun moesten ook lachen.

"Pff dat was echt leuk deze avond, zullen we morgen even shoppen ofzo nieuwe kleren kopen?" vroeg Elisa. "Maar ik heb geen geld meer." zei ik "Dat is niet erg, ik betaal wel voor je" zei Elisa glimlachend. Ik glimlachte terug en deed het lampje uit. "Truste!" "Truste." "Ik kende die jongen ik weet het zeker" dacht ik bij mezelf maar daarna viel ik in slaap.

Little ThingsWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu