Kimberly POV
Isang buwan...
Isang buwan na ang lumipas simula ng mangyari ang insidenting yun,at hanggang ngayon ay parang my mga hangover pa kami sa mga nangyari.
Hindi na kami tulad ng dati na masayang nagtatawanan,nag aasaran,nagkukulitan,hindi na kami ganun ngayon,dahil wala yung taong nagbibigay sa amin ng buhay at kulay.Yung bumuo sa amin ay...
Hanggang ngayon hindi pa siya gumigising.
Gumising kana kambal.Miss na miss na miss kana namin.
Even Andrew,hindi na siya tulad ng dati na palaging inaasar ako,minsan nalang din siya mag lambing sa akin,naiintindihan ko naman siya,gabi-gabi ko nga siyang nakikitang umiiyak sa loob ng kwarto ni Jam eh.At naawa na ako sa kanya.
Yung Ate niya din ay umuwi ng malaman yung nangyari kay Jam,iyak din nga ng iyak yun ng dumating.Hindi daw nakasama ang lola't lolo nila dahil bigla daw inataki sa puso,pero okay nadin naman daw ito ngayon,hindi nga lang daw niya kayang makita si Jam na nakahiga sa hospital bed at walang malay.
Gym
Meron sana kaming practice ngayon kasi malapit na yung unang laban namin,pero heto lang kami ngayon,naka tingga sa gym at walang ginagawa,pati na yung mga baseball boy's ay andito din.
"Guy's,alam kong malungkot at nasasaktan padin kayo hanggang ngayon sa nangyari kay Jam,pero...hindi rin magugustuhan ni Jam na ganyan kayo ngayon,kailangan nating umusad,gawin niyo siyang insipirasyon para manalo kayo,para pag gising niya,maging proud siya sa inyo"payo ni Coach Santos.
Iyakan nanaman kami pagkarinig namin ng pangalan niya.Minute pass ay tumunog yung phone ko.I grab it immediately at sinagot ng makita ko yung pangalan ni Andrew.
"hello hubby?"bati ko sa kanya.
"tell you're friends,if they want to see Andrea for the last time,they can come here right now in the hospital"he said in a cold voice,napakunot noo naman ako.
"what do you mean hubby?"i ask him.
"do it now,the time is ticking"sabi niya sabay pinatayan ako,not the usual him.
"guy's hospital now"sabi ko at nauna na akong tumakbo palabas ng gym.Narinig ko namang sumunod sila.
Pinatakbo ko agad ng mabilis yung kotse ni Kambal,at wala akong pakiaalam kong mahuli man ako dahil sa pag overtake ko sa ibang kotse.
Pagkarating ko sa hospital ay tumakbo ako papunta sa private room niya dito sa Hospital.At kahit hinihingal pa ako ay kumatok parin ako sa pinto bago binuksan ito.
Napatingin silang lahat sa akin pagpasok ko.
"h-hi"bati ko sa kanilang lahat.
"sa labas lang muna kami"paalam ni mommy,niyakap muna niya ako bago sila lumabas nila Dad at Ate Phobie.
