28. Αυτό που θέλει η καρδιά!

Start from the beginning
                                    

"Καλύτερα να γυρίσεις σπίτι. Θα σε πάω εγώ. Δεν γίνεται να οδηγήσεις μόνος σε αυτήν την κατάσταση. "Του είπα και του το έδωσα ανοίγοντας ένα μπουκαλάκι με νερό.

"Με πονάει μα θα αντέξω. Δεν πέθανα τότε. Δεν θα το πάθω τώρα. Ο γιατρός είπε θα κρατήσει πολύ λίγο αυτοί οι πόνοι αρκεί να μην κουράζω το χέρι μου. Πήγαινε σε παρακαλώ να πάρεις τις φωτογραφίες και τις άφησες από το εργαστήριο. "

"Μην μιλάς έτσι και μην σκέφτεσαι τέτοια ώρα την δουλειά. Θα σε πάω σπίτι. Στηρίξου επάνω μου σε παρακαλώ. "Τον βοήθησα να σηκωθεί περνώντας το καλό του χέρι πίσω από τον λαιμό μου. " Όλγα κάλεσε τον άνθρωπο στην είσοδο να μας φέρουν το αυτοκίνητο. "Είπα εγώ και εκείνη αμέσως τηλεφώνησε.

Μπήκαμε μαζί στο ασανσέρ για να κατέβουμε πιο εύκολα κάτω. Εκεί ο πόνος έδειχνε να μην υποχωρεί ακόμα. Εκείνος άρχιζε να χάνει το χρώμα του.

"Δανάη..." Έλεγε ενώ είχε ακουμπήσει στον τοίχο του ασανσέρ. "Σε θέλω ακόμα..." Παραμιλούσε και ήταν έτοιμος να κλείσει τα μάτια του.

"Διονύση. Σύνελθε σε παρακαλώ. " Έλεγα και είχα τρομοκρατηθεί περισσότερο και από την ημέρα που με είχαν απαγάγει. "Μην μου το κάνεις τώρα αυτό. Βοήθεια! "Άρχιζα να φωνάζω εγώ και κάποιοι έτρεξαν να βοηθήσουν το αφεντικό τους.

Με βοήθησαν να τον βάλουμε στο αυτοκίνητο. Και αμέσως εγώ μπήκα στην θέση του οδηγού. Εκείνος είχε ακόμα τις αισθήσεις του , όμως παραμιλούσε επειδή ψηνόταν στον πυρετό. Οδηγούσα προς το σπίτι του και τηλεφωνούσα παράλληλα στον γιατρό και στην Νεφέλη. Στην διαδρομή του κράτησα το χέρι και εκείνος μόλις το κατάλαβε το έσφιξε με φόβο πως θα το πάρω πίσω.

"Συγνώμη Διονύση. Δεν θέλω να πάθεις κάτι εξαιτίας μου. Αρκετό κακό σου έκανε ο πατέρας μου. " έκλαιγα και φοβόμουν για εκείνον.

Όταν φτάσαμε, το έβαλα να ξαπλώσει στον καναπέ με την βοήθειά της. Περιμέναμε τον γιατρό να μας πει τι συμβαίνει.

"Δανάη ηρέμησε. "Μου έλεγε και με σήκωσε από το πάτωμα που καθόμουν.

"Νεφέλη τον αγαπάω τον αδερφό σου. Δεν θέλω να πάθει κάτι. " Με αγκάλιασε για να σταματήσω να φοβάμαι και να είμαι τόσο σοκαρισμένη.

"Το ξέρω Δανάη μου. Θα του περάσει. Δεν παθαίνει τίποτα ο αδερφός μου. "Μου είπε και ο γιατρός μας πλησίασε.

"Έχει δίκιο. Η σφαίρα που του αφαιρέσαμε είχε μία μόλυνση και δεν έχει καθαρίσει τελείως. Ωστόσο αν ξεκουραστεί και κρατήσει για λίγο καιρό το χέρι του σε ακινησία, όλα θα είναι μια χαρά. "Είπε εκείνος και εγώ πήρα μία δυνατή αναπνοή κρατώντας την καρδιά μου.

BILLIONAIRE! Can you trust me?Where stories live. Discover now