I Saw the Future Once

Chapter 44

I think someone knew this already, at ang pagdating namin ay ayaw niyang malaman ng buong tao sa loob ng lugar na 'to. They still continue this research inside this laboratory, at kung may maririnig ang ingay, matataranta ang mga nag t-trabaho para sa research nila.

I came back to my reverie to focus fighting them.

At first I will just dodge every attack, and then fight them later on.

Sinipa ko sa panga ang lalaking huling humarang sa akin, sa pabagsak niya ay hindi na ako nag aksaya ng oras, lumayo ako kay Ream na nakikipaglaban pa rin, at lumapit sa salamin na kita ang ibang tao sa baba.

Napahawak ako sa salamin na 'yon, hindi pa talaga napapansin ng ibang kasama ko dahil busy sila sa pakikipaglaban, at kailangan nila pumunta dito sa gawi ko para makita ang salamin at ang mga taong naka lab coat sa baba na busy sa mga experiments nila.

May iba't-ibang chemical at mga kagamitan sa paligid nila.

But why?

Hindi ba nila alam nangyayari sa taas? Hindi ba nila kami makita? Hindi ba sila mababahala na narito kami?

Kaya siguro walang putok ng mga baril o pag bomba sa paligid dahil sa maaring mawala sa focus ang mga scientist sa loob na ginagawa ang research.

Pupunta na sana ako sa gawi ng mga kasamahan ko para ibalita ito sa kanila.

Ang salamin, nakikita namin kung ano nangyayari sa baba pero hindi nila kami makita sa taas. Maybe this is the look out to them, Marco and his alliance. Makikita nila lahat ng nangyayari.

Ngunit nakaka isang hakbang pa lamang ako ng may dumating at nagsalita sa tabi ko.

"Ang aking pamingkin..." Agad akong lumingon sa pangahas na nagsalita.

"Romy..." galit na pag salita ko sa marumi niyang pangalan.

"So my niece is not respecting me now?" I saw the smirk on his wrinkle face. Hindi ko akalain na kapatid siya ng Dad ko. I hate the fact that he's part of my family, pero pinutol ko na ang connection na 'yon. Magkadugo na lang kami pero hindi ko na siya pamilya.

"Respect is not for you, kahit nga ang salita na 'yon ay hindi nababagay na sabihin ng bibig mo. Kahit si dad na lang sana nirespeto mo, bilang kapatid mo."

"Oh my loser brother? Come on Xyrene, past is past." I looked at him furiously.

"Don't attack me, I am here because I need you."

"Anong kailangan mo?" I seriously asked him while clenching my fist. I wanna punch him over and over again for being a traitor to my parents especially to my dad. Pinagkatiwalaan siya, tapos ganito lang isusukli niya.

"Chill, Marco wants to see you. And you'll like his surprise for you." Hindi na siya humingi ng response sa akin at nauna na siya maglakad.

Napalingon ako sa mga kasama ko na kasalukuyan pa ring nakikipaglaban. Napansin ako ni Steel kaya napatingin din ang iba sa kanila.

"Trixy!" I shook my head at them indicating that they don't need to follow me.

Magtatangka sana silang sumunod pero humarang na naman ang maraming nakaitim na lalaki at wala silang nagawa kundi ang lumaban.

Tinalikuran ko na sila at bago ako sumunod sa tito kong traydor ay may sinulat ako sa pader na maliit na letra.

'ctrl e'

Isa lamang ang ibig sabihin no'n, hintayin nila ako sa lugar na pagkikitaan namin. I want to make them an assurance na babalik ako sa kanila.

Mahaba-haba na ang nalakad namin ni Romy— my uncle. Kung saan-saan na rin kaming pasilyo na lumiko at may mga kuwartong malalaki na pinasukan. May transparent elevator kaming sinakyan, at kitang-kita ko ang lawak ng lugar habang umaangat kami pataas, sa tingin ko ay gaya ng salamin kanina ay nakikita namin ang kung anong nangyayari sa mga ginagawa ng scientist pero hindi nila kami makikita dito.