Ανύπαρκτος Θρόνος {Six Sisters Spinoff} {Cover By Weebnextdoor}

{Η Ρίζα της Προδοσίας}

"Με ζήτησες;" Ρώτησε χωρίς περιστροφές η Μπέρτιλντ, μπαίνοντας στο γραφείο του Αρχιδούκα Γκάρετ, του πατέρα της.

"Πράγματι, κόρη μου," απάντησε εκείνος και σήκωσε τα μάτια του από τα έγγραφα που μελετούσε για να την αντικρίσει. "Μονάχα αν σε ζητήσω πλέον, μπορώ να σε συναντήσω. Δεν καταδέχεσαι ούτε να δειπνίζεις μαζί μου."

"Και γιατί να το κάνω;" Αντιτάχθηκε η Μπέρτιλντ θαρραλέα. "Κάθε φορά που τρώμε μαζί, δε σταματάς να μου λες ότι πρέπει να παντρευτώ. Σε κάθε δείπνο, μου παρουσιάζεις κι έναν καινούριο γαμπρό."

"Από εδώ και πέρα σκέφτομαι να σου παρουσιάζω ένα καινούριο φόρεμα," την ειρωνεύτηκε ο Αρχιδούκας. "Είναι δυνατόν να είσαι γυναίκα ανύπαντρη και να κυκλοφορείς συνεχώς με άνδρες, ντυμένη με παντελόνια και ατημέλητη; Όταν ήσουν μικρή, δεν ανησυχούσα. Κανείς δεν παρεξηγεί ένα παιδί. Πλέον, όμως, κοντεύεις δεκαέξι ετών, Μπέρτιλντ! Αν έρθει κάποιος υποψήφιος και σε δει πάνω στο άλογο με το σπαθί και το παντελόνι, τι θα πιστέψει; Θα νομίσει ότι παντρεύεται αμαζόνα, όχι γυναίκα!"

"Δεν πρόκειται να αλλάξω αυτό που είμαι για κανέναν! Αν κανένας από τους γαμπρούς που μου κουβαλήσεις δε με δέχεται με παντελόνια και αχτένιστα μαλλιά, ας μείνω γεροντοκόρη!"

Και προτού προλάβει να απαντήσει ο πατέρας της με κάποια προσβλητική φράση, η Μπέρτιλντ άνοιξε την πόρτα κι έφυγε, αγνοώντας τις φωνές του.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

"Ορίστε λοιπόν!" Αναφώνησε ο Τζουντίν, καθώς περπατούσε με τα τρία αγαπημένα του παιδιά· τον Φίλιαν, τη Μπέρτιλντ και τον Ελάρικ που προστάτευε και είχε διαπαιδαγωγήσει ο ίδιος. "Ο μικρός Φίλιαν, που ως νεογνό δε σταματούσε το κλάμα ούτε καν όταν κοιμόταν, που ως παιδί δεν καταδεχόταν να φορά καθαρά ρούχα, γιατί αγαπούσε τις λάσπες και τα χώματα, τώρα στέφθηκε επίσημος Συμβασιλέας και με βεβαιότητα Βασιλιάς μετά τον θάνατο του Μεγαλειότατου, που είθε οι Θεοί να του χαρίσουν ακόμα πολλά χρόνια διακυβέρνησης."

"Ό,τι κι αν λες, αγαπητέ Τζουντίν, πλέον είναι επίσημο," είπε ο Φίλιαν με περισσή υπερηφάνεια, καθώς ένιωθε το αρχοντικό διάδημα να κοσμεί τους κροτάφους του. "Κάποια ημέρα θα γίνω Βασιλιάς τρανός και οι εχθροί μου θα τρέμουν ακόμα και στη αναφορά του ονόματος μου!"

Ο Τζουντίν τον παρατήρησε για λιγο, κουνώντας το κεφάλι αποδοκιμαστικά.

"Λοιπόν, ποτέ μου δεν έχω δει αμούστακο βασιλέα. Γιατί δεν περιμένεις πρώτα να έχεις ένα αξιοπρεπές μούσι, ώστε να φορέσεις το στέμμα;"