Zoete Wraak©

1.

Rosalie;

   Luid zuchtend druk ik mijn alarm uit op de tast. Ik draai me nog een keer om en wrijf geërgerd in mijn ogen om mezelf toch maar wakker te krijgen.

‘Veel te vroeg,’ kreun ik en snuivend zwier ik mijn benen over de rand van het bed. Een siddering trekt door mijn benen heen naar de uitersten van mijn vingertopjes wanneer mijn voeten de ijskoude planken raken. Met veel moeite en tegenzin duw ik me op en loop mijn kamer uit.

Half verdoofd betast ik de betegelde muur, zoekend naar de lichtschakelaar. Met een korte 'pling' springt het licht aan. Ik grom en knijp mijn ogen dicht.

Over de koude, witte tegels wandelend, draai ik me om naar de spiegel. Een slungelige puber met een vreselijk ochtendhumeur staart me met een keurende blik aan. Mijn peperblonde haren staan naar alle kanten, wat er voor zorgt dat ik een geïrriteerde zucht slaak en me van mijn spiegelbeeld afwend.

Ik draai de kraan open en plens wat water in mijn gezicht. Rillend door de onvoorziene koude temperatuur die het water had, grijp ik een handdoek uit de kast en vertel mezelf dat ik de volgende keer niet mag vergeten om het water warmer te zetten.

Ik blik nog een laatste keer in de spiegel en knip dan het licht uit terwijl ik de deur achter me sluit. Tegen mezelf mompelend dat de week bijna over is, loop ik opnieuw mijn kamer in en gooi mijn kleerkast overhoop op zoek naar een passende outfit.

‘Roos?! Kom je nog?’ Alsof de ochtend nog niet erger kon worden, begint mijn vader me ongeduldig naar beneden te roepen. Mokkend gooi ik de kleren terug op hun plaats en sleur mijn deurklink open.

‘Ja-ha, ik kom al!’ schreeuw ik terug en storm bruut de trap af terwijl ik mijn uiterste best doe om niet met mijn unieke regenboogsokken van de treden te schuiven.

Slippend over het gladde parket kom ik tot stilstand in de woonkamer. Op het bijzettafeltje voor de TV staan er bierflesjes en een kleurrijk potje waar nog een paar kruimels chips in zitten. Zuchtend neem ik het afval mee en verdring het beeld dat ik heb van mijn vader terwijl hij zijn onverwerkte verdriet wegdrinkt.

Wanneer ik in de keuken aankom, verbaas ik me erover dat mijn vader ontbijt aan het klaarmaken is. ‘Ik was al bang dat je was doorgespoeld in de wc,’ grapt hij. Ik schenk hem een flauwe glimlach terwijl ik de vuilbak open houd en de overgebleven chips er in kieper. ‘Ja, ik heb me er zelf gewoon terug uitgetrokken,’ antwoord ik droogjes.

Nadat ik mijn ontbijt heb opgegeten, mijn tanden heb gepoetst en mijn haren heb gekamd, neem ik snel nog een paar zelfgesmeerde boterhammen mee als lunch.

Ik zwier mijn rugzak op mijn rug en grimas wanneer het zware gewicht op mijn rug belandt. Ik kreun en grits mijn huissleutels van de tafel terwijl ik mijn telefoon in het voorzakje van mijn rugtas stop.

Afscheid brullend door het huis gooi ik de deur achter me dicht en neem mijn fiets. Onelegant zwier ik m’n been over het zadel en duw af. Snel doortrappend spurt ik door de straten heen, wetend dat ik waarschijnlijk weeral eens te laat zal zijn.

Zie hier, mijn eerste hoofdstuk :) momenteel is het herschreven, gelukkig voor jullie want het was in het begin echt een af-grijs-elijk stuk.

Toedeloe, see you in the next chapter! ❤ ❤ ❤

[Her-herschreven voor de vierde keer en nog steeds niet tevreden haha typisch] -07/10/2016

Het is al een beetje beter naar mijn zin - 06/04/2017

Lmao wat - 22/07/2017

©Britt_02