Love effect

29_Ontsnapt

‘Wat moet je met een hamster?! Ik ben allergisch van harige dieren!’ riep ik verontwaardigd uit. Wist hij dat soms niet? En waarom deed hij hier zelfs zo vaag over? Waarom mocht ik niet weten dat hij een hamster kreeg van zijn vriend?

‘Hoe kan ik dat nou weer weten? Blijf er gewoon uit de beurt van en je zult geen allergische reactie krijgen,’ bromde Darko die het kooi van hem overnam.

‘Dat is dan vijftien euro,’ zei de kale man die zijn hand uitstak naar Darko.

‘Waarom moet je net vandaag die hamster gaan kopen?’ vroeg ik fronsend.

‘Omdat zijn zus bijna verjaart. En deze hamster is trouwens gestolen uit een dierenwinkel, dus het moet zo snel mogelijk verkocht worden,’ legde de kale man uit. Dus daarom deed Darko zo vaag! Deze hamster was gestolen!

In de plaats van drugshandel, deed deze man aan hamsterhandel… Een zucht verliet mijn mond, en ik schudde even met mijn hoofd.

‘Heb je daar een probleem mee, klein meisje?’ vroeg de kale man op een vijandige toon en snel schudde ik mijn hoofd. ‘Nee nee! Natuurlijk niet. Eh… Hamsters zijn cool,’ piepte ik als een klein muisje.

‘Dan heb je dus ook geen probleem dat ik de hamster heel de tijd bij hou. Zolang je de hamster niet aanraakt, gebeurd er normaal niets met je,’ zei Darko schouder ophalend en hij zette de kooi op de grond. Hij viste zijn portemonnee uit zijn achterzak en bij het openen van zijn portemonnee, viel zijn pas op de grond. Voordat hij kon reageren, raapte ik zijn identiteitskaart op. Ik wierp er en snelle blik op. Meteen merkte ik een grappige foto van een jonge Darko, waarna ik alles beter begon te bestuderen.

‘Geef!’ riep Darko en hij wilde naar zijn pas grijpen, maar ik was sneller en deed een stap achteruit. Op de foto droeg hij een grote lelijke bril. Hij had verschillende puisten en een wilde bos krullen als kapsel. Maar wat me het meeste verbaasde was zijn naam. Zijn echte naam was Harold De Bos. Harold?!

Boos graaide Darko de pas uit mijn hand. ‘Harold?’ zei ik verward en mijn mondhoeken trilden.

‘Dat is zijn echte naam. Darko is zijn bijnaam,’ zei de kale man weer.

‘Wat? Hahaha! En wat zag je eruit op die foto!’ lachte ik hem uit. Maar toen ik zijn ijskoude blik opmerkte, hield ik op met lachen. ‘Lach je me nu uit?’ siste hij met opeengeklemde kaken.

‘Eh… Een beetje? Maar Harold is echt een coole naam hoor! Ooit had ik een steen waar ik een gezicht op had getekend en die noemde ik ook Harold. En geef toe, stenen zijn super,’ ratelde ik. Wat zei ik nou net?

Zijn blik verzachte en een kleine grijns verscheen op zijn gezicht. Opgelucht haalde ik adem. Ik wilde hem echt niet kwaad krijgen.  ‘Gestoord, je bent echt gek,’ zei Darko tegen me, terwijl hij de kale man betaalde.

‘Bedankt, dat beschouw ik als een compliment,’ zei ik met een glimlach.

‘Tot nog eens, Darko,’ zei de kale man en liep naar de deur om deze voor ons te openen.

‘Bye,’ zei Darko droogjes en liep in snelle passen naar buiten. Toen we door de gang naar de lift liepen, kon ik mijn nieuwsgierigheid niet bedwingen.

‘Waar gaan we nu heen?’

‘Het is etenstijd. Dus we gaan naar een restaurant. O, en trouwens. De meeste jongens betalen voor het eten. Wel, ik ben niet zo’n jongen. Voor alle duidelijkheid, je betaalt elke cent zelf,’ zei hij luid en duidelijk. ‘Oké, goed om te weten.’

Dit keer reed Darko minder roekeloos. Hij keek geconcentreerd voor zich uit, en reed in een rustig tempo. De hamsterkooi stond op de achterbank. Ik kon het niet nalaten telkens met een behoedzame blik achterom te kijken, richting het duivelse harige ding.