SAYKO LİSE

SL-30

"Bak şimdi canım.."

Elimle ağzına vurdum. "Bana canım deme. Midem bulanıyor."

"Sayın Beste hanım nasıl?"

"İyi. Aramızdaki resmiyeti koruyalım."

"Aptal mısın? Biz kuzeniz. Ne resmiyeti?"

Sıkıntıyla yerimde kıpırdanıp "Artık derdini söyle Gökhan!" dedim.

"Tamam tamam. Öncelikle beni Rüyayla tanıştır." Kaşlarım havaya kalkarken dudaklarımı birbirine bastırdım.

"Sen olmayınca benimle konuşmuyor."

"Kız çok mantıklı şeyler yapıyor bence.." Kahkaha atıp bakışlarımı koridorun ucuna çevirdim. Doruk bize doğru geliyordu.

"Hadi be Beste." diyen Gökhan'a bakışlarımı çevirdiğimde gözlerini kısıp ellerini çenesinin altına koydu. Allah bilir böyle kaç kızı tavlamıştı şerefsiz!

"Benim çıkarım ne olacak?" Ellerini indirip bir süre düşündü.

"Ne istersen."

"Emin misin?" Kafasını aşağı yukarı salladığında, Doruk yanınıza gelmişti. Kaşlarını çatıp Gökhan'a bakarken "Beste ne istiyormuş?" dedi.

Gökhan yüzüne rahatsız edici bir gülümseme yerleştirip "Beni!" dediğinde gözlerimi devirip öne atılmak üzere olan Doruk'u tuttum.

"Tamam hadi kaybol. O iş bende ama istediğim bir şeyi yapacaksın." Gökhan kafasıyla onaylayıp, Doruk'a öpücük attıktan sonra arkasını dönüp yürümeye başladı. Rüya'nın, burnundan getireceğini bildiğim için gönül rahatlığıyla onları tanıştıra bilirdim.

"Beste konuşma şu çocukla." Bakışlarımı Doruk'a çevirip "İnan bende çok istiyorum." dedim.

Sınıfa doğru yürümeye başlayınca oda benimle yürümeye başladı.

"Konuşma o zaman?"

"Aynı evde kalırken nasıl olacak o?" Doruk sinirle önüme geçip beni durdurduğunda şaşkınlıkla yüzüne baktım.

"Aynı evde kalırken derken?"

"Aynı evde kalıyoruz." Ellerini omuzlarıma yerleştirip "Acaba bunun nasıl bir açıklaması var?" dedi.

Kuzenimle aynı evde kalmamın nasıl bir açıklaması olabilirdi?

"Açıklaması yok." Omuzlarımı silkip yüzüne bakarken sinirden kızarmaya başladığını gördüm.

"Sen bir kızardın. İyi misin?" Ellerini omuzlarımdan çekip "Değilim." dedi.

Kaşlarım havaya kalkarken dikkatle yüzüne baktım. "Sen hiç tanımadığın biriyle aynı evde kaldığını söylerken iyi olamam."

Aklıma gelen şeyle ağzım açılırken, Gökhan'ın kuzenim olduğunu söylemeyi unuttuğumu hatırlamıştım.

"Doruk, Gökhan benim kuzenim." Doruk'un çatılan kaşları gevşerken elini çenesine koyup kaşıdı. Halini izlerken gülümsedim.

"Kuzensiniz yani?"

Kafamla onaylayıp "Malesef." dedim. Derin bir nefes aldıktan sonra "Bence evlatlık. Çünkü bizim ailede amip olabilecek düzeyde zekaya sahip kimse yok." Omuzlarımı silkip güldüğümde onunda güldüğünü gördüm.

"Bu arada annemlerle konuştum. Yarın seni bekliyorlar." Doruk dehşetle yüzüme baktığında güldüm.

"Sen şaka mı yapıyordun?" Kafasıyla onayladığında "Artık çok geç!" dedim ve sınıfa girdim.