the luckiest ~ ft. de stranger things cast

thirteen.

Vandaag was de dag van de auditie. Meteen ben ik klaarwakker. Ik kijk hoe laat het is. 7:06. Zeven uur? Hoe laat was mijn auditie ook al weer? 11 uur. Voorzichtig stap ik uit bed en loop stil naar mijn kast. Oma slaapt jog en ik wil haar niet wakker maken. Ik kijk in de kast; ik wil vandaag wat aandoen dat echt laat zien wie ik ben, en dat ik anders ben dan andere meiden. Uiteindelijk kies ik dit:

( Laura's kledingstijl is dus zegmaar iets aparter dan de meeste mensen )

Nadat ik 10 keer in de spiegel heb gekeken besluit ik dat het goed staat. Ik doe mijn haar in een zo'n half knotje, zodat het uit mijn gezicht is maar aan de achterkant nog los is. Een beetje mascara op en ik ben klaar. Ik wil niet als een make-uptrut overkomen, die te veel make-up draagt. Niets waar 'te' voor staat is goed. Hoorde ze haar moeder in haar gedachten zeggen. Behalve tevreden! Antwoordde ze altijd, trots dat ze zogenaamd meer wist dan haar moeder. Haar moeder. Haar strenge, maar lieve moeder. Al botsten ze zo vaak, ze hield zielsveel van haar moeder. Ik glimlach als ik haar weer voor me zie staan in de keuken, als ze terug van haar werk kwam. Haar o zo strakke knotje helemaal door de waar, haar nette mantelpakje vol kreukels. Ze werkte te veel. Te hard. Na een werkdag was ze altijd dood op. Snel druk ik alle gedachten weg. Nu is niet de tijd. Als ik in de keuken sta besluit ik ontbijt te maken, ook voor oma. Het is nu 7:30 en ik heb om 10:40 afgesproken met de groep zodat we kunnen voorbereiden, dus ik heb nog alle tijd. Mijn ogen glijden door de koelkast, op zoek naar iets om te gebruiken. Als mijn ogen over de eieren glijden besluit ik een grote omelet te maken. Ik verzamel van allerlei dingen die er in kunnen en meng alles door elkaar. Eerst bak ik mijn eigen omelet, om die daarna te kunnen opeten. Als ik de maaltijd op heb loop ik tevreden terug naar het aanrecht om oma's omelet te maken. Ik giet het eimengsel in de pan en wacht tot het stolt. Na een tijdje is de omelet klaar en doe ik hem op een bordje. Ik twijfel even maar leg hem dan in de koelkast, oma kan hem beter koud eten denk ik. Als ik alles heb opgeruimd ga ik op de bank zitten, maar na een tijdje begin ik me te vervelen. Dan bedenk ik me opeens dat ik nog wel even snel lang Cher kan gaan. Ik kijk naar de tijd. 8:12. Dat kan nog wel, ik moet om kwart over tien pas bij de bus zijn. Snel schrijf ik een briefje voor oma.

Goedemorgenn,

Ik was vanochtend vroeg wakker en kon niet meer in slaap komen, dus ben maar vroeg uit bed gegaan. Je sliep nog en heb je dus maar niet wakker gemaakt. Ik ben nu bij Cher, en daarna ga ik naar de auditie. In de koelkast ligt ontbijt.

Groetjes Laura ♥

Tevreden leg ik het papiertje op de keukentafel neer. Ik pak mijn jas en stap naar buiten. De zon is nog maar net op dus het is nog niet zo warm, dus ik doe snel mijn jas aan. Chers huis is nog geen vijf minuutjes lopen. Als ik voor het huis sta, sla ik een bewonderend zuchtje; haar huis is gigantisch. Net als ik aan wil bellen twijfel ik. Zou ze al wel wakker zijn? Ze vertelde dat ze altijd vroeg wakker is, maar toch. En zou ze me wel willen zien? Misschien was ze alleen maar beleefd. En wat zou haar familie wel niet denken? Een random meisje staat opeens op de stoe-. Stop it, Laur, denk ik en ik druk de gedachten weg. Snel druk ik op de bel. Een schel geluid klinkt door. Dan gaat de deur open; een kleine, maar erg knappe Chinese vrouw doet de deur open en kijkt me vragend aan. 'Hi, ehm, i'm Laura, a friend of Cher. Is he home?' Bij het woord 'friend' verschijnt er een lach op haar gezicht. 'Yes, she is home, but darling, come in! Cher is in her room, i'll show you.' Ik stap naar binnen en kijk mijn ogen uit. Jemig, wat groot! En bijna alles is vlekkeloos wit! De vrouw is al doorgelopen, de trap op, en ik loop maar snel achter haar aan. Na een wandeling van 2 minuten (!!!) komen we bij een witte deur. De vrouw klopt en de deur gaat meteen open. 'Mom? Wha- Laura! Hi! What are you doing here?' Cher stond in de deuropening. Ik glimlach. 'Hi. I thought it would be nice to maybe, you know, hang out?' 'Of course, come in!' Antwoord ze. Ik lach en stap naar binnen. De vrouw zwaait vriendelijk en Cher gooit de deur dicht. 'Okay, what did she do and how embarrasing was it?' Vraagt ze terwijl we haar kamer in lopen. Ik kijk om me heen; de kamer is totaal anders dan de rest van het huis; de grote muur is knalroze, en de andere zijn zwart. 'Hm? Oh yeah i know, these walls are super annoying right? We are going to paint them soon, but I still don't know which  Colorado and you se-' ik onderbreek haar. 'No, it is really cool but it's really different from the rest of the house, that's why I was staring, sorry. And your mother was just very excited, nothing to be ashamed of.' Ze knikt. 'Yes, my mother loves white. And i'm sorry if she made you uncomfortable, she always gets hyped up if the word 'friend' comes out.' Ik kijk haar verbaasd aan. 'Oh, you see, I don't have a lot of friends, and my mom knows that. So, she is always really pushing me on making friends, and I did.' Lachte ze. Weinig vriendin? Hoezo? Ze is super aardig en laten we maar niet beginnen over haar huis en shit. 'Well, why do you need a lot of friends when you have one that counts for 100 right?' Ik laat me achterover op het kingsize bed vallen. Cher gaat lachend naast me liggen. 'What about you? Do you have a lot friends here?' Ik denk even na, moet ik het vertellen of klinkt dat opschepperig? 'Yes, I met a few really nice people.' Cher komt omhoog. 'How do you do that? I never meet nice people and you don't even go to school! Life is unfair.' Zegt ze dramatisch. Ik lach. 'School. I am so NOT looking forward to that.' 'It'll be fine, you'll probably have friends. You have that cool vibe, you know. But, can we talk about your friends? If you like them maybe i'll too.' Ik aarzel even maar pak dan mijn telefoon om onze groepsfoto te laten zien. Chers mond vliegt meteen open. 'Omg! The stranger things cast? Are you serious? How the hell did you meet them?' Ik glimlach. 'I just walked into them, and we hung out. It is really not a big deal.' Net op dat moment komt er een meisje binnen die precies op Cher lijkt, alleen dan jonger. Goldie, bedenk ik me. Ik vind het nog steeds een gekke naam maar daar kan zij ook niks aan doen. 'Cher. Mom is already asking if your friend is staying for lunch. Something with the cook?' Het meisje heeft een zangerige stem. Cher draait haar gezicht maar me toe. 'Do you want to stay for lunch?' 'I would love to, but I have something today.' Ik kijk naar de tijd. 10:13. Fuck. 'Shit! Shitshitshitterdeshit!' Breng ik uit terwijl ik opspring. 'I have to go or i'll miss my bus. I am so sorry, i had a great time bye!' Nog voordat ze antwoord kan geven ren ik ds trap af, de deur door, naar buiten. Gelukkig heeft niemand me gezien. Als ik eenmaal buiten ben merk ik dat het regent. Sinds wanneer!? Ik ren naar het busstation, zo snel als ik kan. Mensen kijken me raar aan maar dat boeit me niks. Als ik bij het busstation kom, staat de bus er niet meer. Ik kijk naar de tijd. 10:21. Shit. Dan zie ik dat ik een bericht heb. Ik open het.

Stranger ganG

Gaten: Hey Laura! It's kinda last minute but your audition is sooner now! You think you can be here at 10:30?

Laura: Well I kinda just missed my bus 😬 is the audition at 10:30?

Sades: the audition is actually at 10:45 , are you going to make that?

Laura: if i take the next bus i'll be there round 10:40 and it's a 10 min walk from there, so basically I'M PANICKING & SCREWED GUYS

Finnie: relax Laur it's going to be okay. we can ask Bud to pick her up , right Sades?

Sades: that's actually a great idea, Millie is asking him rn.

Laura: Hey i don't wanna be rude but who the hell is Bud?

Finn: Bud's our driver, and Millie is joining him so you won't be alone.

Mills: yeah we're on our way staving the day

Mills: but Laura where r u?

Laura: i'm at the bus station.

~~

Na een tijdje zie ik een zwarte SUV aan komen rijden. Hij stopt voor mijn neus ik en stap in, en zie Millie zitten. 'Laura! Hey!' Ik word begroet door de brunette. 'Hey Mills.' Millie bekijkt mijn kleding. 'You're soaked! And your hair and make-up is ruined. How long were you in the rain?' Shit. Daar heb ik niet eens meer aan gedacht. Ik bekijk mijn kleding en kom er achter dat ik er niet uit zie. 'Relax, we can get you something at the set.' Stelt Millie me gerust. Na een tijdje komen we aan op de set. Ik kijk op mijn telefoon. 10:35. Als we snel zijn lukt het. 'Come, Laura.' We lopen snel de auto uit, en we komen de rest van de cast tegen. 'Hey Lau-' Finn wordt onderbroken door Millie. 'No time. Sades, you're coming with us. Boys, you guys are getting us make-up. Take whatever you see. Oh and bring a blowdryer.' Sadie loopt me en we lopen naar een trailer waar 'Millie Bobby Brown' op staat. Millie trekt een kast open en trekt door haar kleding. 'Okay, we need something that says Laura, come take a look.' Sadie trekt een schattige roze playsuit eruit en ik pas hem aan.

Dan komen de jongens met de make-up en föhn. Ik ga snel zitten voor de spiegel en Sadie begint mijn haar te borstelen. Ondertussen doet Millie wat mascara en highlighter bij me op. Ze houdt een tubetje lichtroze lipgloss omhoog. 'You barely see this color, are you okay with this?' Ik knik en pak de gloss aan. Nadat ik een laagje heb opgesmeerd kijk ik tevreden in de spiegel. Ik zie er goed uit.

~ blijf stemmen alsjeblieft , volgende hoofdstuk wordt weer wat beterrrr