nine.

360 15 0
                                    


Sadie's POV:
I was currently talking with Millie, as Finn walked in. In his right hand he's holding an hoodie and I immediatly ( hoop dat dat goed gespeld is haha ) noticed a few black stains om his t-shirt. 'Hey, Sades, hi Mills.' He said, while sitting down on the couch. 'Hey, Finn. What are those stains on your shirt?' Millie asked curiously.Finn looked down his shirt and notices the stains. 'Oh, I actually had no idea those where here. I went to Laura's to pick up my hoodie but she was crying, because of her father. I had to comfort her, she was so sad.' 'Why did you went to hers? We could've invited over to hang out, it would have saved you a ride. Or a walk.' I said, hoping he would bite. He turned a little red. 'I-uhh, didn't want to bother you guys?' It turned more into a question then an answer. Millie laughed. 'Are you sure you just didn't want some aloooone time?' Finn turned even more red. 'No! No that's not what I meant. I-' I bursted into laughing and so did Millie. 'Sure Finn, you sure you don't have a little crush?' Millie said, and right at that moment Gaten and Noah walked in. 'Crush? Who?' Gaten immediatly asked. 'No one. Really, stop it Millie.' He said and walked away. Noah sat down next to me. 'Is it Laura?' Gaten asked. I nodded. 'We think so.' Gaten also sat down. 'They would be a cute couple I think.' We all agreed, except Noah. 'I don't think so.' He stood up and walked after Finn. 'That's weird.' Gaten said. Again, we all agreed.

Laura's POV:
Ik zit op de bank. Ik kijk voor de 30e keer deze minuut op mijn telefoon om te kijken of ik nog berichten heb. Ik zie een appje van Stephanie. Great. Dat was ik vergeten. Ik bel dr gelijk

< cursief Stephanie, gewoon is Laura, schuin haar gedachten >

Hey Laur! Ohmagawd ik heb jou gemist!
Zucht. Dit gaat een lang gesprek worden. Daar gaat ie dan;
Hoi, Stephanie. Je had gebeld?
Ja! Maar vergeet dat nou eerst even, hoe gaat het met je? Ik wil alle details van je reis en verblijf horen. Hoe ken je de cast van Stranger Things?
Aha. Daarom belde ze me opeens weer. Ik had het kunnen weten.
Het gaat prima hoor. Het is hier wel leuk en mijn o-
Jajaja, maar hoe ken je de Stranger Things cast nou?
Wat een bitch. Het boeit haar echt allemaal niks. Hier heb ik geen zin in.
Stephanie. Ik moet gaan. Het spijt me echt maar-
Maar, Laura, je hebt me no-
Doei Stephanie!

Ik hang op. Ik had het kunnen weten, Stephanie is nooit een echte vriendin van me geweest. Snel klik ik haar naam weg, wat een bitch zeg. Ik besluit naar buiten te gaan en een rondje door de buurt te lopen, het is niet dat ik wat beters te doen heb. Mijn jas gris ik van de kapstok en ik ga naar buiten, en doe de deur op slot. Het is midden in de zomer maar het waait gigantisch hard. Mijn haar waait alle kanten op, maar dat maakt me niks uit. Als ik een stukje heb gelopen, zie ik een klein parkje, met een meertje in het midden. Aan de zijkant staat een grote boom. Chill, denk ik. Een plek uit de wind. Ik loop er naar toe en ga er tegenaan zitten, met mijn gezicht naar het meertje toe en doe mijn ogen dicht. Dit is best een fijn plekje, denk ik in mezelf. Ik doe mijn ogen dicht en concentreer me op het ruizen van de wind. Ik hoor vogels, het water, kinderen op de achtergrond. Na een tijdje hoor ik iets anders; iemands voetstappen, die steeds dichterbij komen. Als ik opkijk, zie ik een Aziatisch, knap meisje staan, die ongeveer van mijn leeftijd is denk ik. 'Oh, sorry, I had no idea you were here. Mind if I sit down?' vraagt ze. 'No, of course.' Ik schuif een stukje op zodat ze kan gaan zitten. 'I'm Cher, nice to meet you.' Een plukje van haar prefect opgestoken haar valt achter haar oor weg. 'Laura. I just moved here. And I love your name, is it from Clueless?' Vraag ik. Cher zucht. 'No, I wish. It's short for Cherryblossom.' Ik kijk haar een beetje verbaasd aan, dan besef ik dat dat best wel rude is. 'Don't worry, you're not the only one. I came away with it lucky, my sisters name is Goldie, and yes, it's short for Goldilocks. My mother's insane with names. Partly because she's Chinese I guess.' Ze kijkt me even aan. 'I don't wanna be rude, but your not from here right? Are you German?' Ik schud mijn hoofd. 'No, i'm Dutch. I live here with my grandmother, because my parents died in a car accident.' Zonder huilen! Het komt eruit zonder huilen! 'Owh, i'm so sorry. But, that's fair because you dress way to good to be German.' Ik moet lachen. 'So, where do you live? I never saw you before.....'

We bleven nog lang kletsen en wisselden telefoonnummers uit. Ik ben nu onderweg naar huis. Als ik de voordeur open doe, zie ik dat hij niet op slot is. Huh? Ik had de deur op slot gedaan. Dat weet ik zeker. Voorzichtig loop ik naar binnen, niet wetend wat er voor me is. Als ik de woonkamer in loop, zie ik mijn oma zitten. 'Laura! Je bent thuis, ga zitten lieverd.' Ik kijk verbaasd. 'Oma? Je moest toch nog in het ziekenhuis blijven?'

~ filler chapter immmmmm sorry

kijk ik heb dus een idee maar ik weet dus niet zeker of dat leuk is. #thestruggleisreal

also, ik zat eraan te denken om een hungergames boek over zegmaar de hongerspelen van de Capitoolkinderen. Zou iemand dat lezen?

chaaaaalllaaaaz,

xxx

the luckiest ~  ft. de stranger things castWhere stories live. Discover now