Caitlin zat in Max's kamer waar hij haar achter had gelaten toen de voordeur open ging en zijn jongens naar binnen kwamen.
Max had haar niet vast gebonden of iets, want ze kon toch niet uit deze kamer komen. Ze had het raam en de deur geprobeerd, maar die zaten allebei op slot.
Ze zat op het bed en keek de kamer rond. Het was een opgeruimde kamer voor een man.
Nadat ze klaar waren met het ontbijd, hadden zij en Max niet veel gepraat. Alleen over de regels in dit huis.
De regels waren eigenlijk hetzelfde als de regels die in Justin's huis waren. Niet de kamer verlaten zonder Max. en niet het huis verlaten. Maar het leek alsof ze meer vrijheid had bij Max. Hij was niet zo streng als Justin.
De deur ging open. Caitlin keek op en zag Max staan.
"Wil je naar beneden komen? We gaan een beetje gamen" Vroeg Max, en deed de deur achter zich dicht.
Caitlin beet op haar lip, "met de jongens?"
"Ik heb met ze gepraat, ze zullen je niet aanraken"
Caitlin schudde haar hoofd van nee, ze wilde niet naar beneden.
"Oke dan" zei Max.
Caitlin dacht dat hij de kamer uit zou lopen, maar hij liep naar haar toe en sprong op het bed, waardoor Caitlin er bijna van af viel.
"Wat doe je?" vroeg ze.
Max deed zijn armen achter zijn hoofd, en leunde tegen de muur aan waar het bed tegen aan stond. "Nou, ik ga je hier niet alleen achter laten"
"Waarom niet? Het is niet zo dat ik het niet gewend ben" Caitlin keek weg.
"Hij liet je altijd alleen in je kamer?"
"Hij had dingen te doen..."
Waarom kwam ze op voor Justin op? Het was alsof haar tong haar niks slechts over Justin liet zeggen.
"Ja, ik weet zeker dat hij heel veel dingen te doen had" Max keek naar het plafond.
Caitlin besloot niet te antwoorden. Ze zaten een tijdje stil zonder iets te zeggen.
"Waarom ga je niet even liggen? Ik weet dat je nog niet hebt geslapen" Max klopte naast hem.
Caitlin keek naar het bed, en bedacht zich hoe zacht het zou zijn, en hoe snel ze in slaap zal vallen.
"Uhm, nee dankje" ze keek snel weg,
Max lachtte, waardoor Caitin hem verbaasd aan keek.
"Ik zal niks doen, Caitlin. Je moet je gewoon even liggen"
Caitlin haalde diep aden. Ze was heel moe, maar ze was bang voor wat er kon gebeuren als ze sliep. Wat als Justin kwam om haar te halen, en ze nog aan het slapen was?
Toch ging Caitlin voorzichtig liggen, en keek naar het plafond.
Het was weer stil, en ookal was ze moe, haar ogen gingen maar niet dicht.
"Waarom ben je zo aardig voor me?" vroeg Caitlin.
Max verschoof zichzelf een beetje, "Verwachtte je dat ik gemeen was?"
"Dat dacht ik, Justin zei-"
"Justin weet niks"
Caitlin slikte, hij klonk boos. Ze wilde zien hoe ver ze kon
"Hij wist blijkbaar wel veel over jou, hij was je beste vriend" mompelde ze.
"Ga slapen, Melanie"
Caitlin fronste, en keek naar Max, "wat?"
"Huh?"
"Je noemde me Melanie.."
"Wa- Nee dat zei ik niet"
"Dat zei je wel"
Max zei niks meer. Om een of andere reden stoorde Caitlin dit. Niet dat hij haar anders noemde dan haar eigen naam, maar dat ze niet wist wie Melanie was, en dat wilde ze weten.
"Wie is Melanie?" vroeg ze.
Max antwoorde niet, en Caitlin gaf op. Ze draaide zich om, en voor ze het wist vielen haar ogen dicht, en sliep ze.
JE LEEST
Eigendom van Justin Bieber
Fanfiction' ei - gen - dom het -woord wat iemand het zijne mag noemen, wat hem toebehoort, goederen van elke soort, hetzij lichamelijk hetzij onlichamelijk, hetzij tastbaar hetzij ontastbaar. Justin duwde haar tegen auto aan met een grijns op zijn gezicht. "...
