* * * * *
Er was nog één ding dat Caitlin moest doen voordat ze weg ging.
"Gaat het lukken in je eentje?" Vroeg haar vader, en keek haar aan terwijl hij de knop indrukte voor de derde verdieping in de lift.
Caitlin knikte, "ja pap, ze is mijn vriendin."
Hij zei niks meer. Op een of andere manier was hij er tegen om naar de zus te gaan van de jongen die haar dochter gevangen had.
De lift ringde en de deuren gingen open. Ze ging meteen naar de balie, en tikte met haar vingers op jet hout.
De vrouw kwam naar haar toe, en haalde het haar uit haar gezicht.
"Sorry dat ik je liet wachten, hoe kan ik je helpen?" Zei ze met een glimlach.
"Ik ben opzoek naar Jazmyn Bieber"
De zuster pakte een boek en bekeek een paar bladzijdes.
"Jazmyn, Jazmyn. Oh! Hier is ze. Die kant op!" Ze deed het boek weer dicht en wees Caitlin de weg.
"Ik wacht hier." Haar vader ging op een stoel zitten, en ze knikte.
Caitlin probeerde niet in de kamers te kijken terwijl ze door de gang liepen, maar dat lukte niet echt goed. Iedereen zag eruit alsof het gebouw al hun energie uit hun lichamen had gezogen.
Het deed haar denken aan de dag dat hij moeder overleed, haar vader die haar snel door de gangen heen sleurde. Ze had geen idee dat ze erachter zou komen dat haar moeder was overleden.
Caitlin schudde haar gedachten weg uit haar hoofd en volgde de zuster veder een kamer in.
"Daar is ze. bezoekerstijd is over een uurtje voorbij" En de vrouw ging weer weg.
Jazzy was aan het slapen. Dit was niet hoe ze haar achter liet bij de boom. Toen had ze alleen mogelijk een gebroken been. Nu zat haar gezicht vol met wonden en blauwe plekken en er zat verband om haar bovenarm.
Wat was er gebeurt nadat ze weg was gegaan?
Ze liep dichter naar het bed toe, en legde haar hand zachtjes over die van Jazzy.
Haar ogen vlogen meteen open, en Caitlin glimlachte naar haar.
"Hey" Jazzy klonk nog schoor van de slaap.
"Hi" antwoordde Caitlin.
Het was een tijdje stil voordat Jazzy haar weer aankeek.
"Ben je nou nog steeds niet naar huis?" Zei ze lachend.
Caitlin ging op de stoel zitten, en schoof hem dichter naar het bed toe.
"Ik wilde jou eerst zien. I- ik wilde sorry zeggen."
Jazmyn fronste, "voor wat?"
"Voor jou hierin betrekken. Voor het achterlaten afgelopen nacht." De tranen sprongen in haar ogen.
Jazzy zuchtte. "Oke, ten eerste." ze duwde zichzelf omhoog en zat rechtop. "Ik zat al in deze shit voordat jij er was. En ten tweede, je ging hulp halen."
"Maar kijk eens naar jezelf. Wat is er gebeurd nadat ik weg was gegaan?" Een traan rolde over Caitlin's wang.
Jazzy beet op haar lip, en keek naar het plafond.
"De jongens hadden een of andere val opgezet tegen de politie. Mike en Jai gingen weg in een auto. Maar de andere jongen, volgens mij is zijn naam Ryan of zo iets" Jazzy probeerde het zich te herinneren. "Ze lieten hem daar achter en iets maakte hem boos toen hij mij vond, verstopt achter een boom. Toen liet hij zich gaan."
Caitlin beet op haar nagels om zichzelf stil te houden.
"Hij sloeg me knock-out en toen ik wakker werd was ik hier." Jazzy haalde haar schouders op.
"Oh god, het spijt me zo. Ik had je mee moeten nemen, of bij je moeten blijven."
"Caitlin het is goed. Ik leef nog en hij heeft alleen mijn mooie gezicht vernacheld.
Dat maakte Caitlin aan het lachen en ze keek op, terwijl ze haar tranen weg veegde.
Er werd geklopt op de deur, de zuster.
"Tijd om te eindigen, meiden. Bezoekersuur is voorbij."
Er was alweer een uur voorbij. De tijd vliegt. Caitlin zuchtte, en keek Jazzy aan.
"Ik denk dat ik eindelijk naar huis ga." zei ze.
Jazzy knikte en glimlachte, "je gaat me wel een kaartje sturen hoor."
"Die kan je zeker verwachten." zei Caitlin lachend.
Ze stond op en wilde weglopen, maar Jazzy greep haar arm vast.
"Caitlin, wees alsjeblieft voorzichtig. Ik ken mijn broer en ik weet dat hij het je niet makkelijk gaat maken." Haar stem klonk bang.
Caitlin's hart pompte tegen haar borst en ze probeerde iets te zeggen.
"Wa-wat probeer je te zeggen?" Kwam er met moeite uit.
Jazzy nam een hap adem en keek haar intens aan.
"Hij komt terug voor je."
* * * * *
It's done! Dit was het laatste hoofdstuk. Na een hele lange tijd en langzame updates is het boek eindelijk uit 😊.
Maar het verhaal van Caitlin en Justin is nog niet voorbij.
Ik heb besloten dat er een vervolg komt! Alleen daar begin ik pas aan eind Mei/ begin Juni als al mijn examens voorbij zijn. Dan heb ik alle tijd en kan ik vaak uploaden.
Ik wil jullie allemaal heel erg bedanken voor het lezen, stemmen en reageren. Ik vind het heel leuk om positieve berichtjes te lezen :)
Ik ga nu alles verbeteren en de puntjes op de i zetten zodat een een goed lopend verhaal wordt zonder spelfouten en al die shit.
Nog een paar vraagjes voor jullie wat mij kan helpen voor het vervolg boek:
Wat was je favoriete moment/hoofdstuk?
Moet ik iets de volgende keer anders doen?
Heb je nog een tip voor mij voor de toekomst?
Ik hoop dat jullie dit serieus willen beantwoorden, want dat kan mij heel erg helpen :)
JE LEEST
Eigendom van Justin Bieber
Fanfiction' ei - gen - dom het -woord wat iemand het zijne mag noemen, wat hem toebehoort, goederen van elke soort, hetzij lichamelijk hetzij onlichamelijk, hetzij tastbaar hetzij ontastbaar. Justin duwde haar tegen auto aan met een grijns op zijn gezicht. "...
