SERA

Bölüm 38. Bagletlerin eve gelişi

gitmekten mi bahsetmişti bu şimdi  asla, buradan gitmeyeceğim tekrar bir sayfa daha çevirdim.

"Orada bir sene kalabiliriz Sera, ona göre hazırlık yapıcam sevgilim.. İhtiyaçlarını yaz sende sonra eksiğimiz var demeni istemem. "

Poyraz'ı duymuyormuş gibi romandan bir sayfa daha çevirdim ki, Poyraz kitabı elimden hızlıca aldı. Hiç tepki vermeden ellerimi bacaklarının arasına aldım ,yataktan ayağımı sarkıtarak ilgilenmeyerek halının desenlerine baktım.

"Bu arada aşkım "

bana aşkım dediğinde kafamı kaldırıp Poyraz'a baktım. Daha alışamamıştım bu kelimeye.

"Seni korumak için elimden geleni yapıcağıma söz veriyorum. "

diz çöküp ellerimi tuttu.

"Benim sevgilim, sana birşey olursa ben nasıl yaşayarım."

ellerini yüzüme sıvazladı.

Ayağa kalktım

"Ben bu savaşta yer almak istiyorum. "dedim. Bunu gerçekten çok istiyordum hemde herşeyden çok.

"Ölümlülere yardım etmem gerek Poyraz. Videoları izledim çok acımasızcaydı."

Poyraz şaşkın bir şekilde bana bakarken, devam ettim.

"Kendilerini nasıl savunacaklar, silahla mı, bombayla mı? Hadi yaptılar, sonra ne olacak peki ,sizden nasıl korunacaklar. Bir haretinizle onca bagleti yok edebilirsiniz, bu kadar güçlüyken nasıl kazanacaklar".

Bu cümleden sonra Poyraz arkamdan sarılıp.

"Buna izin vermem Sera , savaş başlamadan seni buralardan götürmem gerek. "

Poyraz'ın ellerini çekerek.

"Neden bir faydam varken uzaklaşmalıyım Poyraz."

"Sen kafayı yedin herhalde , seni öldürürler, bide bu söylediklerini duysalar Sera, aklından geçeni sil hemen. "

"Hayır Poyraz , ben savaşıcağım ne pahasına olursa olsun. "

konuşurken sesler geliyordu, içeriye girmeye çalışan birileri .

"Nerede, sadece konuşmak istiyoruz."dediğini duydum .Odadan çıkıp salona gittim. Poyraz bana ne kadar engel olmaya çalışsada beş tane adam önümde eğilip selam verdiler .

Bu adamları ilk defa görmüştüm.

"Efendim bize yardım edeceksiniz demi?"

Poyraz kolumdan çekip, kendine çevirdi.

"Sakın Sera onları dinleme."

Çok sinirli görünüyordu, Poyraz'a aldırmadan.

"Siz derken."dedim

"Anneniz de bir baglet efendim ne kadar çaresiziz bilmiyorsunuz, her gün acı çekiyor, çocuklarımız ölüyor, Yelenlerle mücadele edemiyoruzsiz çok güçlüsünüz lütfen."

"Peki benden ne istiyorsunuz?Burayı nasıl buldunuz.?"

"Bize yardım etmelisiniz yoksa hiç şansımız yok, Harun Bey burada olduğunuzu söyledi. Bize yardım edebileceğinizi de"

Adamla göz göze gelmemizi sağladım.

"Bakın ben size yar.. "

Cümlemi tamamlamadan Poyraz sözümü keserek;

"Şimdi sizin canınızı bağışlıyorum. Eğer bu evden gitmezseniz son nefesimizi vermiş olursunuz."

Poyraz'ı durdurdum, çok sinirliydi sadece konuşmak istemişlerdi.