Bad at Love [ Book 1 ]

Σαββατόβραδο {28}

<< Κάτι δυνατό,φαίνεται να το χρειάζεσαι. Κερνάω εγώ.>> μου λέει

<< Δεν χρειάζεται.>> πετάγεται ο Αχιλλέας, ποτε ήρθε εδώ;

<< Α νόμιζα πως.. δεν ήξερα ότι έχεις τέτοια παρέα. >> λέει και νιώθει άβολα ο μπάρμαν

<< Όχι όχι σωστά νομίζες.>> λέω βιαστικά

<< Λάθος νόμιζες,τώρα άντε δινε του.>> λέει στον μπάρμαν και τι να κανει φεύγει ο άνθρωπος

<< Πας καλά;>> στρεφομαι προς τον Αχιλλέα

<< Εσύ πας καλά; Τι θα έκανες ολόκληρο μπουκάλι;>> με ρωτάει

<< Γιατί δεν πας στην Νινα σου; Να μας αφήσεις κι εμάς ήσυχους;>> του λέω και μπορεί να ακούστηκε σαν να ζηλεύω αλλά δεν ζηλεύω

<< Ζηλεύεις;>> ρωτάει με ένα ηλίθιο χαμόγελο

<< Για να ζηλεψω σημαίνει πως ενδιαφέρομαι κι εγώ δεν ενδιαφέρομαι.>> του ξεκαθαρίζω

<< Α ναι;>> ρωτάει

<< Α ναι.>> του λέω και γελάει,γιατί γελάει; <<Τι;>> λέω εκνευρισμένη

<< Τίποτα.>> λέει και συνεχίζει να γελάει

Έχει τόσο όμορφο χαμόγελο και σπάνια το βλέπει κανείς,δεν χαμογελάει συχνά αλλά θα έπρεπε. Θα έπρεπε να χαμογελάει πιο συχνά γιατί λατρεύω το χαμόγελο του,το πως φαίνονται τα άσπρα δόντια του,τα λακακια του και πως λάμπουν τα μάτια του όταν γελάει. Είναι από τα πιο όμορφα πράγματα που έχω δει. Κάτσε.. Τι μαλακιες λέω;

<< Είσαι μαλακας. >> του λέω και χωρίς να το καταλάβω χαμογελάω

<< Δεν πείθεις κανέναν.>> μου λέει, << Με θες έτσι;>> ρωτάει και επιστρέφω στην πραγματικότητα

<< Θα'θελες. >> του λέω και πάω να φύγω αλλά πιάνει το χέρι μου και με σταματάει

<< Δεν τελείωσε η συζήτηση. >> μου λέει

<< Κι όμως,τελείωσε.>> του λέω,πρέπει να συνέλθω. Εκείνος τελείωσε,ότι ήταν αυτό που είχαμε. << Εσύ το τελείωσες.>> προσθέτω

Ώρες ώρες απορώ γιατί ανοίγω το στόμα μου, για κάποιον ηλίθιο λόγο λέω σε εκείνον όσα ακριβώς σκέφτομαι,πράγμα που δεν είναι καλό.

<< Κάτι θα ήξερα. >> λέει ο μαλακας και πήγε πίσω στην Νίνα

Γιατί ασχολούμαι είπαμε;