MISANTHROPE CHERRY

50

------Duyuru------
Bu kitapla ilgili fotoğraf/video yollayan bir kişiye 50. bölüm ithafı vereceğim demiştim. Bu bölümün ithafını dört farklı fotoğraf hazırlayan KoalaciSalca alıyor.

Fakat dört kişiye de 10, 20, 30 ve 40. bölümlerin ithaflarını vereceğim. Yine Misanthrope Cherry ile ilgili bir şeyler göndermek isteyen olursa onlara da bundan sonraki bölümlerden ithaflar verebilirim.
Size de teşekkür ederim;
feelintheblue
spectrelarry
misanthropecherry
hamsininfantezileri
----------------------------------------

Okul servisleri tek tek boşalırken Harry bir bankta oturmuş servisten inenlere bakıyordu. Her gergin olduğunda yaptığı gibi dudaklarını kemirmekteydi. Geceden beri Louis ile karşılaşınca ne söyleyeceğini düşünüyordu, aklında ona söyleyebileceği binlerce cümle vardı.

Ta ki onun servisten indiğini görene kadar.

Düz beyaz tişörtün üstüne ince siyah bir hırka giymişti. Altında siyah pantolonu vardı, saçları her zamanki gibi yana yatırılmıştı. Harry onu gördüğü an zihnindeki tüm cümleler kayboldu. Ayağa fırladı, oraya ilerledi.

Önceki gece düşündüğü yarın yapabileceğim potansiyel şeyler listesinde onun üstüne atlamak kesinlikle yoktu. Fakat insanlara çarpa çarpa koştu ve kendisini Louis'nin üstüne attı.

Louis ilk önce ne olduğunu anlayamadı. Boynuna sarılan çocuğun etkisiyle geriye sendeledi fakat hemen kendine gelip kollarını onun beline sardı. "Tanrı aşkına Kiraz, sakin ol!"

"Olamam." dedi Harry ona sarılmaya devam ederken. Şimdiden onları görenlerin ağzı açılmaya başlamıştı bile. "Gece sana bin defa mesaj yazıp sildim, cevabı yüzüne söylesem daha iyi olur diye düşündüm."

"Ee bekliyorum?" Louis başını geri çekmiş olsa da kolları hala ona sarılmış haldeydi. Harry tek kaşını kaldırarak komik bir mimik yaptı. "Ciddi misin Louis? Kucağına atladım ve hala cevap mı bekliyorsun?"

"Bu yüzüme söylenmiş bir cevap olmadı."

Harry geri çekildi, onun elini tutup çekiştirmeye başladı. Servislerin arasına, kimsenin olmadığı bir yere götürdü. "Tam olarak yüzüne söyleyeyim o zaman." dedi. Sırıtmasına engel olmaya çalışarak dudaklarını onunkilere değdirdi. "Bu cevap yeterli oluyor mu?"

Louis "Tam olmuyor sanki, öp bakayım." deyince Harry gülerek başını onun boynuna gömdü. "Bozuyorsun işte ya! Utandırmasana, ne güzel cesaretimi toplamıştım."

"Neden beni kimsenin olmadığı bir yere getirme ihtiyacı duydun?

"Böyle düşünmediğini biliyorum ama şimdiden söyleyeyim, seninle birini kıskandırmak için sevgili olmuyorum. Senden hoşlandığım için yanındayım." Başını kaldırıp onunla göz göze geldi. "Eğer istersen, kimseye birlikte olduğumuzu söylemeyebiliriz. Böyle için daha rahat olacaksa..."

"Neden öyle olsun ki?"

"Bana sürekli Cooper'ı soruyorsun." Harry istemsizce başını öne eğdi. "Onu sevmediğime inanmıyorsun, bu yüzden yanlış düşünmeni istemiyorum."

"Kapattım o meseleyi. Sana güveniyorum." dedi Louis. "Senin için sorun yoksa, insanların birlikte olduğumuzu bilmesi benim için hiç sorun değil. İyi bile olur, en akıllısını benim kaptığımı görürler."