What Broken Hearts Do?

Comenzar desde el principio
                                    

Marami bagay akong napansing magkaparehas kami lalo mga hilig. Kundi Mr. Bean at Phineas and Ferb ang paborito niyang panuoring cartoon kapag weekend, UFC nalang daw. Ganun din ang gawain ko kapag talagang tamad na tamad ako. Favorite ko nga si Ronda Rousey di ba?

"Eh bakit hindi ka doktor?"- Pabiglang tanong niya.

"Eh bakit ka nagdoktor?"- Mabilis ko rin sagot.

"Ayoko lang. I hate argruments."

"Weh? Eh bakit ka nakikipagtalo sa akin?"

"That's why I got always annoyed by you. Ang ingay mo pa.."- Pero nakangiti pa siya niyan. Lakas lang mangasar.

"Tss. Ikaw kaya ang nakakainis. Ang yabang-yabang mo noon."- Ngumiti lang din ako sa kanya. Bleh!

"So bakit ka nga hindi nag-medical course?"

"Ahm.."- Shemay! Nakakahiya naman kapag nalaman niyang dahil takot lang ako sa dugo at sa kung anong sugat.

"Its just.. I hate seeing hurt or ill people. Specially--" Palusot ko.

"Bloods?"- Sabat niya.

Napatingin naman ako sa kanya. Paano niya kaya nahulaan?

Nag-pout ako at nag-nod ng ulo ko for response.

"Hahaha. Kaya pala hinimatay ka nung nakita mong dumudugo yung ilong mo.."

Oo nga noh? Tanda pa pala niya yun? Hindi ko na nga naaalala nangyari sa akin nun eh.

Cardiology ang kinuha niyang medical course, siya lang daw ang naiiba sa pamilya niya na tinake. So I am to my family. Ako lang naman ang hindi nag-take ng medicine eh.

Pati yung sa karerahan namin na trip-trip lang na nauwi sa seryosohang race.

"Anong nangyari sayo nun? Bakit ka na-out of lane? Akala ko nga sasabog na yung kotse mo. Ang mahal pa naman nun."- Natatawang tanong niya.

"Grabe ka, ang sama mo sa akin eh noh? Pinapatay mo kaagad ako."- Sabay irap sa kanya. "Siguro tuwang-tuwa ka nung natalo mo ako?"- Nahiya naman ako bigla ng maalala ko ang pangyayaring yun.

"Hindi ah.."- Halos pasigaw niyang sabi. "Tumigil ako at bumaba. Kasama kaya ako sa pagbuhat sa stretcher mo."- Nahihiyang sabi na niya. Medyo humina ang boses niya eh.

Parang na-touch naman ako dun. Hindi pala niya tinapos din ang laban kaya wala pala akong dapat ipagalala.

"Hahaha. Adik kayong magkapatid. Sina kuya nga pag may laban sila, ako ang pinalalaban nila ng hindi alam ng kalaban nila. Kaya kapag natalo ko yun at nalamang ako yun, galit na galit din kina kuya eh. Hahaha. Ang epic ng mga pagmumukha."- Natatawang sabi ko. Binanatan daw ng ate niya yung mga goon na nanghahamon sa kanya. Ang astig pala ng mga ate niya eh.

Alam ko nagtatawan kami, pero bakit bigla siyang natahimik at natulala?

"What's wrong?"- Tanong ko.

"Na-nothing. I just miss someone so special to me."- Mukhang lumungkot ang aura niya. Mukhang namimiss na niya talaga ang taong yun.

"Why? She died?"- I asked with confusion.

"Don't make her dead. Its like we used to talk like this."- Sabi niya hindi pa siya nagkaka-girlfriend. Baka M.U lang din. Parang kami ni..

"Ohw. Sorry. Why 'we used to'? You two.. Broke up?"- Alam kong di pa siya nagkaka-girlfriend hindi ba? Bakasakali lang.

He look at me and pause like he's thinking what will he going to say.

"No. She's my best friend. I fell for her. But she's with somebody else now and they're both happy."- Oops. Parang alam ko na ang mga senariyong ganyan eh.

Because We're Having a Baby (COMPLETED)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora