ေက်ာင္းဖြင့္ေတာ့ ဟန္က်န္႔အေဆာင္ျပန္လာရၿပီ။
ေန႔ေန႔ညည Geမ်က္ႏွာေလးျမင္ေနရရာက တစ္ပတ္မွ တစ္ခါသာသြားေတြ႔ရေတာ့မည္မို႔ ဟန္က်န္႔မ်က္ႏွာမသာမယာ။
"ေဟ့ ေ႐ွာင္က်န္႔ မ်က္ႏွာကလည္း စူပုတ္လို႔ ငါ့အစ္ကိုနဲ႔ဒီေလာက္ေနခဲျပီးၿပီ အားမရေသးဘူးလား''
"Ge ကို ေန႔ေရာ ညေရာျမင္ေနခ်င္တာ ဟုတ္ၿပီလား''
"လြန္တယ္ကြာ''
ေဝ့လ်န္က ရယ္ေမာစြာနဲ႔ Game ေဆာ့ေနေတာ့ ဟန္က်န္႔ စာလုပ္ေနလိုက္သည္။
Geနဲ႔အတူ႐ွိေနရင္ အရာရာေမ့ေနတတ္တာမို႔ Geနဲ႔အတူမ႐ွိတဲ့အခ်ိန္ေလးေတြကိုေတာ့ အက်ိဳး႐ွိေအာင္လုပ္ဦးမွျဖစ္မည္။
စာသင္ခန္းထဲေရာက္ေတာ့လည္း သင္ခန္းစာေတြထံအာရံုကိုမနည္းပို႔ေနရသည္။
ဆရာမသိေစရန္ messageလွမ္းပို႔လိုက္သည္။
"အရမ္းလြမ္းတယ္ Ge''
"ညေနက်လာေခၚရမလား''
အရင္ဆို Geဆီက စာျပန္လာဖို႔ၾကာတတ္သည္။
အခုေတာ့ခ်က္ခ်င္းပင္ျပန္ေရာက္လာတာမို႔ အခုနက စာေတြဘက္အတင္းဆြဲေခၚထားရတဲ့အာရံုေတြက Geထံလံုးလံုးျပန္ေရာက္သြားရၿပီ။
"လာေခၚ..အရမ္းခ်စ္တယ္Ge''
"ေပါင္ေပ့လိုပဲ''
ဟန္က်န္႔မ်က္ႏွာ ျပံဳးစိစိျဖစ္ေနရေတာ့သည္။
အတန္းထဲက မိန္းကေလးတစ္ခ်ိဳ႕က လွမ္းၾကည့္ၿပီး တီးတိုးအတင္းအုပ္ေနၾကသည္။
ဂ႐ုမစိုက္။ေလာကမွာ Geတစ္ေယာက္သာျမင္သည္။
ကားေပၚေရာက္တာနဲ႔ Geမ်က္ႏွာကိုဆြဲယူနမ္းလိုက္သည္။
"ေဟ့...ေဘးမွာလူေတြနဲ႔''
"လူ လူ''
"ေကာင္ေလးလြမ္းေနၿပီလား ၃ရက္ပဲ႐ွိေသးတာ''
"၃စကၠန္႔မေတြ႔ရလည္းလြမ္းတယ္''
Geက အလွဆံုးရယ္ေမာကာ ဟန္က်န္႔ပါးတစ္ဖက္ကိုဆြဲဖ်စ္သည္။
"ဟင္ Ge ဟိုမွာ အားလ်န္ ''
ဟန္က်န္႔တို႔ ေ႐ွ႕မွာရပ္ထားတဲ့ကားတစ္စီးေပၚ တက္ရန္ျပင္ေနေသာ ေဝ့လ်န္ကို ဟန္က်န္႔လွမ္းေတြ႔လိုက္ရသည္။
YOU ARE READING
星野 ႐ွင္းရယ္/ရှင်းရယ်(Completed)
Romanceဒီထဲကဇာတ္ေကာင္ေတြက အျပင္မွာတကယ့္real coupleပါ။ ကြၽန္ေတာ္က xing ye fanျဖစ္လို႔ သူတို႔အေၾကာင္း Own creation fiction ေရးျဖစ္တာပါ။ Story ကေတာ့ fic ပါပဲ။
