Daring to Date the Boss

Chapter Eleven

Meet Georgina Monique San Luis!
Enjoy reading everyone! mwaaaahhh!

++++++++

"S-SIR?" Naguguluhang tanong ni Monique kay Zaint. Hindi kasi nya alam kung tama ang pagkakarinig nya sa sinabi ni nito.

Kailangan daw nito ng sales report. Kailangan matapos before five. Tapos, maglunch na daw sya. With him.

Oh diba maliwanag naman pagkakarinig nya? e bakit parang ang labo ng dating ng mga sinasabi nito sa kanya? Parang hindi nanaman gumagana ang mga brain cells nya. hindi nagpa-function ng maayos ang utak nya. na stock-up. Nag-hang.

o assuming lang talaga sya?

Ilang sandai lang nyang pinagmamasdan ito habang nagliligpit ng mga papeles sa table. Ni hindi na nga sya tiningnan ulit.

Baka nag-hahalucinate lang ako. Tama. Gutom na talaga ako.

Naiiling sa sariling tumalikod na ulit si Monique at derederetsong lumabas na ng opisina ni Zaint. Nakakahiya. Nakakainis. Akala pa naman nya totoo yung narinig nya. dumeretso sya sa working table nya para kuhanin ang bag nya para makababa na ulit. Magla-lunch sya ng mag-isa! Tsk. Matatapos na ang lunch break. She should be hurry.

She was on her way to elevator nang mabigla sya dahil may biglang humawak sa braso nya. on reflex, napaatras sya. "S-sir Zaint?"

Tinaasan sya nito ng kilay. "We're having lunch, aren't we? Bakit nagmamadali ka? saan ka pupunta?"

Nablanko nanaman yung utak ni Monique. Lunch? Seriously?

Dahan-dahan syang umiling. "M-may pupuntahan ako sir." Tatalikod na sana sya nang hawakan ulit ni Zaint ang braso nya. This time napatingin na talaga sya dito. Ano ba talagang problema nito?

"May kailangan tayong pag-usapan."

Huminga sya ng malalim. "Tungkol po ba sa report na pinapagawa nyo sir?"

He shrugged. "Lets just have a lunch. Ayaw mo ba?"

Napangiwi sya. Goodness gracious santisima. As if naman kasi may kakayahan syang tangihan ito.

Tumingin muna sya sa wrist watch nya bago sumagot. "Its almost 1pm sir. Tapos na ang lunch break. Bakit kase ngayon mo lang sinabi sana kanina pa diba?" natutop nya yung bibig nya. She and her big mouth. She rolled her eyes ceilingward.

Natigilan ito then he start laughing. Aba't. Ano bang nakakatawa sa sinabi nya? Totoo naman ah? Naiinis na tatalikuran na lang sana nya ito.

"Its okey. Kahit pa 5pm ka na bumalik as long as you are with me okey lang. I am your boss Monique. Remember?"

Halos mapaantada sya. Biglang nanlamig yung mga kamay nya. His Deep set of chinky eyes smiled at her. Oh, hindi naman ito singkit. Pero parang naningkit yon sa pagtawa nito. Ang it looks good on him. Oh correct that. Laughing looks perfect on him.

Then the next thing she know, they we're on their way to elevator. And eherm, his hand. Naka-alalay pa din ito sa kanya kahit pa nakapasok na sila sa loob. Dissoriented pa din sya. Was it all daydream? Medyo napapitlag na lang sya ng bitiwan ni Zaint ang pag-alalay nito sa siko nya. huminto kasi ang elevator sa isang floor and obviously dahil may sasakay.

Lihim na napasimangot si Monique. At lihim nyang tinignan si Zaint.

Asusual, he's on his normal poker face. Suplado nanaman ito. Ni hindi nga nito tinatapunan ng tingin yung mga bumabati ditong ibang employee na kasabay nila ngayon sa loob ng elevator.