Because We're Having a Baby (COMPLETED)

Broken to Broken Talk

Oh crap!

Oh my goodness! Is this really happening?

I just froze for the seconds before I recover.

"You?"- Tanong ko na parang pasigaw na. Potek! Paanong --

"Who else?"- Poker face pa rin siya as usual.

"But.. Ha-how?"- Takte! Paano nga pala ulit kami nagkasama nito dito? Wala akong maalalang nakita ko siya kanina ah. "Siguro stalker ka talaga noh?"- Paghihinala ko.

"What? I just saved this party from your shamelessness.."- He said in a bit of annoyed.

"What? Me? How come?"- Anong pinagsasabi ng unggoy na toh?

"You will gonna attack the dog together with his bitch and make a scene in this house."- Whoa! I never thought that he can talk like that. But I won't deny that he is right.

"Of course not! I just want to annoy them too by talking to that jerk in the way we used to.."- I protest.

"We used to? So you mean, you and.."- Tinuro niya ako na parang alam ko na ang ibig niyang sabihin.

"No! Of course not!"- I shouted. But then I frown again because I remembered everything what they've done. "I thought so."- I murmured to him.

"So it was never you and him?" Confuse na confuse niyang tanong, obvious ba? Kailangang ipagdukdukan?

Nanahimik lang ako at napayuko. Bakit ganito? Para pa rin akong pinagsasakluban ng langit at lupa kapag naaalala ko sila? Tss.

"Oh, okay. Let's get out of here."- He said and turn to the door where we enter awhile.

I looked at him then follows his footsteps. What's wrong with me? Why am I just tell him about this that is so just like that?

Siguro sa sobrang pagkatuliro ko hindi ko na namamalayan at nakikilala ang mga taong nasa paligid ko. Ni hindi ko nga alam kung paano nga ba niya ako nakaladkad dito eh.

Te-teka? Tama pa ba talaga ang paningin ko? Itong lalaking toh ba talaga ay yung pader? Baka kamukha lang.

Naglakad ako ng mabilis para maabutan siya. Magkatabi na kami ngayon maglakad at sumusulyap sulyap ako sa kanya para makasiguradong siya nga ba ito.

"You can ask me to stop walking and don't move so you can look at me closely."- He said in serious tone. Nagulat naman ako sa sinabi niyang bigla at napatingin ako sa dinaraanan ko na. Unggoy talaga toh.

"So pwede?"- Tanong ko. Syempre gusto ko rin makita at makumpirma na siya nga ito noh. Para kasing kakaiba siya ngayon eh.

He stopped and look at me like he was so confused. Magdidikit na ang makapal na kilay nito sa pagsalubong eh.

I stop and stare at him.

"Hmn.. Ikaw ba si pader?"- Walang pagaalinlangan kong tanong, tinaasan ko pa siya ng kanang kilay ko. Abah! Alangang pahirapan ko pa sarili ko sa pagtitig at sa pagiisip kung siya nga ba yun kung pwede ko namang tanungin nalang kaagad di ba? Duh!

Nagtaas din siya ng isang kilay niya na parang nagtataka.

"Hindi pader pangalan ko."- Poker face lang niyang sabi. Nakatingin lang din siya ng mata sa mata sa akin.

Siningkitan ko siya ng mata na parang nagdududa. Tama, nagdududa naman talaga ako sa kanya noh.

Lasing na ba ko? Parang hindi pa naman ako nalasing sa tanang buhay ko dahil hindi ako umiinom talaga. Kanina lang ako uminom ng beer ubos na yung white wine ko eh.