Eén week. Zeven dagen. 168 Uur. Dat is de tijd die Dante Scordato heeft om zijn vader te vinden.
Dante heeft zijn vader nooit gekend en het ergert hem mateloos. Al zeventien jaar lang zwijgt zijn moeder over zijn verleden, maar waarom? Dat weet Dant...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Thema: Can't help falling in love - Elvis Presley
***
"BEN JE SERIEUS?"
Abel's nijdige sneer zegt ons genoeg over zijn stemming. Hij is pissig. Heel pissig.
''Alleen voor vanavond,'' zeg ik. Ik probeer hem te overtuigen dat dit wel meevalt. ''Het is niet alsof ik er zelf op zit te wachten, weet je.''
Abel's donkere wenkbrauwen vormen omlaag in een ernstige frons.
''Het gaat erom dat het nergens op slaat!'' roept hij. Zijn blik staat gericht op Quinn, die een aantal meter verderop op mij staat te wachten. Onze afspraak voor vanavond staat. Ik ben niet van plan om Abel dat te laten veranderen. ''Met ons ben je veilig. We zijn met z'n vijven, verdomme.''
''Aab -'' Youssef mengt zich in het gesprek. ''Denk aan onze afspraak.''
Hij zendt Abel een strenge blik. Wat hun overeenkomst ook mag zijn, Abel verzet zich er duidelijk tegen.
''Dat weet ik!'' zegt hij. ''Maar Dante en hèm? Samen? Alleen? Ik dacht het niet."
Youssef zucht. Hij heeft na vandaag geen energie meer over om in discussie te gaan.
"Gaan jullie nou maar met elkaar," zeg ik. "Het maakt niet uit. Echt."
"Dat doet het wel!" klaagt Abel. "We zouden alles samen doen! Daarom zijn we hier! Om te feesten en te dansen en te zuip -"
"Ga dan Aab! Ga!" onderbreek ik zijn opeenstapeling aan woorden. "Alsjeblieft? Met Quinn erbij wordt dat toch niets.''
Abel is er stil van. Hij schudt zijn hoofd twijfelend heen en weer alsof het einde van de wereld nabij is.
"Luister naar hem Aab," fluistert Youssef. "Dook en Sander hebben ook zin in een feestje. Het is niet reëel om met z'n allen te gaan vanavond. Quinn blijft bij Dante, dat is nou eenmaal zo, dus wij maken er met zijn vieren het beste van.''
"Liever ik in mijn eentje dan jullie allemaal," stem ik met hem in. "Laat je avond nou niet verpesten door je broer. Daar sta je toch boven? Ik red me wel, echt."
Conflict speelt achter zijn pupillen. Ik kan de wieltjes in zijn hersenen horen kraken.
''Goed dan,'' mompelt hij uiteindelijk. ''Maar ik vind dit helemaal niets.''
Hij zegt ja, al is het meer dan duidelijk dat hij er nog steeds op tegen is.
Een opgelucht gevoel blaast frisse zomerlucht mijn longen in. Mazzolini gaat door vanavond.
''En Dante?'' Abel's ogen vinden kort even die van Youssef en verplaatsen zich dan naar mij. ''Ik weet dat ik gister niet de meest meelevende persoon was, maar ik maakte me echt zorgen, oké?''
