Eén week. Zeven dagen. 168 Uur. Dat is de tijd die Dante Scordato heeft om zijn vader te vinden.
Dante heeft zijn vader nooit gekend en het ergert hem mateloos. Al zeventien jaar lang zwijgt zijn moeder over zijn verleden, maar waarom? Dat weet Dant...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Thema: Fat Bottomed Girls - Queen
***
PAS WANNEER WE eindelijk een stap buiten het vliegveld zetten, onze koffers gelukkig allemaal nog intact, heb ik het idee dat ik weer kan ademen. Ik kan de Italiaanse zon op mijn huid voelen branden en het bezorgt me een opgelucht euforisch gevoel. We zijn er. Italië.
Ik ben opgelucht omdat ik eindelijk weer echte grond onder mijn voeten kan voelen, maar dat is niet de enige reden. Twee en een half uur naast Quinn Smeets in een vliegtuig zitten stond absoluut niet op mijn bucketlist, al helemaal niet in deze omstandigheden.
Ik voelde me een kind, zo naast hem in mijn stoel. Een nog onzekere versie van mezelf. Ik weet dat ik hem moet behandelen als een docent, maar het enige wat ik kan zien als ik naar hem kijk is dezelfde Quinn Smeets van drie jaar geleden. Een Quinn die destijds de leeftijd had die ik nu heb. Een jongen met ogen die me betoverden: goud en prachtig als Caesars laurierkrans.
Daar is niets aan veranderd, weet ik nu.
''Jezus, mijn kont doet pijn.''
Youssef zet zijn koffer naast zich neer en rekt zichzelf uit. Een zwarte Ray-ban bril verschuild zijn vermoeide ogen.
''Ik weet niet hoe ver het nog lopen is naar die bus, maar wat ik wel weet is dat mijn kadetten het niet lang meer volhouden,'' klaagt hij.
''Je.. kadetten?'' vraagt Dook, die bij het aanhoren van het woord één van zijn wenkbrauwen vragend omhoog trekt. ''Daar heb ik nog nooit van gehoord.''
''Gewoon je billen,'' maakt Sander duidelijk.
Hij zet zijn koffer achter zich neer en gaat op de bovenkant zitten. Hij zucht alsof de wereld zojuist vergaan is.
''Wat een vlucht zeg. Dit doe ik ook nooit meer. Weet je wie er naast me zat?'' vraagt hij, alsof we dat nog niet weten. Hier komt het hoor. ''Jessie freaking Gerrits!''
''Jessie obsessie!'' roepen we in koor.
We lachen, op Sander na dan, die de humor er absoluut niet van inziet. Jessie Gerrits is al jaren verliefd op hem, iets wat Sander ontzettend dwarszit, aangezien hij haar niet leuk vindt.
''En bedankt, zo kan hij wel weer,'' moppert hij. ''Ze kon maar niet stoppen met staren. Twee en een half uur lang! Dat kan toch niet meer gezond zijn?''
Mijn ooghoeken vangen een glimp op van Abel, die sinds de landing van het vliegtuig een stuk minder aanwezig is dan normaal. Ik vraag hem er zo wel naar.
''Ik denk dat iedereen die met jou omgaat eraan lijdt,'' zeg ik. ''Gezien je enorme eetlust. Jij blijft constant net zo slank en wij komen de hele tijd alleen maar aan.''
Sander grijnst, tevreden als wat. Hij pompt zijn gespierde bovenarmen de lucht in alsof hij een echte bodybuilder is.
''Dat komt omdat ik ervoor werk,'' zegt hij. ''In tegenstelling tot de rest van jullie luie Koala's. Het enige wat jullie doen op een vrije donderdagmiddag is slapen. Vet ongezond.''
