'ညီမေလးကိုေတာင္းပန္ပါတယ္ ... ကိုယ္စိတ္ထင္တိုင္း
ေလွ်ာက္လုပ္ရင္း ညီမေလးကိုဒုကၡေပးမိသြားတယ္'
'ရပါတယ္ ... မမနဲ႔အစ္ကိုနဲ႔ျပန္အဆင္ေျပသြားတာကိုပဲ
ဟန္နီဝမ္းသာေနတာ'
'အဆင္ေျပသြားတာက မမတို႔ပဲမဟုတ္ဘူး ဟိုမွာ'
ေဖေဖနဲ႔ေမေမစကားေျပာေနၾကတာကိုၾကည့္ၿပီး
ဟန္နီနဲ႔ မမျပံဳးလိုက္ၾကသည္။ အေၾကာင္းစံုသိသြားေတာ့
ကိုေသာ္ေကာင္းက ေဖေဖ့ကိုသြားေခၚခဲ့သည္။
သံေယာဇဥ္လက္က်န္ေတြရွိေနခဲ့ၾကေတာ့ အေျခအေန
အားလံုးက သူ႔ေနရာနဲ႔သူေနသားတက်
ျပန္အဆင္ေျပခဲ့သည္။
'ညီမေလး သတို႔သားေလာင္းကိုေရာ ဘာမွ
မေျပာေသးဘူးလား အကုန္လံုးရွင္းသြားၿပီပဲေလ'
မမေျပာတာလည္းဟုတ္သလိုလိုပါပဲ ... အကုန္လံုးက
ရွင္းသြားၿပီပဲ ... ဒါေပမယ့္ဟန္နီ တစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႔
ခြဲရမွာကိုေတြးမိရင္ ဘာမွမရွင္းေသးတဲ့အခ်ိန္ကို
ေနာက္ျပန္လွည့္ခ်င္မိသည္။ ခဏတာေရွာင္လႊဲလို႔
ရေပမယ့္ ဟန္နီ႔ေနရာအမွန္ကိုေတာ့ ဟန္နီျပန္ရမွာပါပဲ ...။
🍀🍀🍀
'ဆရာ ... မမေလးဟန္နီအိမ္ျပန္ေရာက္ေနတယ္တဲ့'
'ဘာ ... ေသခ်ာလား'
'ေသခ်ာပါတယ္ဆရာ ... မနက္တည္းကေရာက္ေနတာပါတဲ့'
စြမ္းထြဋ္ခ်က္ခ်င္း ဟန္နီတို႔အိမ္ကိုထြက္လာခဲ့သည္။
🍀🍀🍀
'တင္းေတာင္'
လူေခၚဘဲလ္အသံေၾကာင့္ ေခတ္ အခန္းတံခါး
သြားဖြင့္လိုက္သည္။ တံခါးဖြင့္ၿပီးေတာ့ လူတစ္ေယာက္
ဝင္လာၿပီး ...
'ဘယ္ေတြသြားေနလို႔အခုမွျပန္လာတာလဲဟန္နီ'
ပခံုးကိုခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေဆာင့္ၿပီး ေမးခံလိုက္ရလို႔
ေခတ္လန္႔သြားသည္။ သူက ညီမေလးခ်စ္သူမ်ားလား ...
'ဟို ခဏ ... ခဏေလး ညီမေလးနဲ႔မွားေနၿပီထင္တယ္
ေခတ္ကဟန္နီမဟုတ္ပါဘူး ... ဟန္နီ႔ရဲ႕အႁမႊာအစ္မ
ေသာ္တာေခတ္ပါ'
'ဘယ္လို ... ဟန္နီ႔ရဲ႕အႁမြာအစ္မဟုတ္လား'
'ဟုတ္ပါတယ္ ... ဒါနဲ႔ဒီကအစ္ကိုက ညီမေလးရဲ႕ခ်စ္သူလား'
